Francis Bacon was een belezen man. Het Centre Pompidou in Parijs legt het verband tussen literatuur en de laatste twee decennia uit het oeuvre van de Iers-Britse kunstenaar.
Het Centre Pompidou in Parijs programmeert vanaf deze week een grootse expo over de literaire invloeden op de Iers-Britse kunstenaar Francis Bacon. Reserveren is verplicht: een nieuwe maatregel die erop wijst dat het museum een enorme volkstoeloop verwacht. Het wordt geen klassieke retrospectieve: het uitgangspunt is het werk van T.S. Eliot, Aeschylos, Joseph Conrad, Friedrich Nietzsche, Georges Bataille en Michel Leiris, dat Bacon in zijn meer duizend boeken tellende bibliotheek had staan.
De makers isoleren enkele auteurs, die een onmiddellijke impact hadden op de kunstenaar. Teksten die zijn schilderijen rechtstreeks of onrechtstreeks hebben beïnvloed, worden in de zes zalen voorgelezen door bekende Franse stemmen. Niet de concrete verhaallijnen of specifieke personages inspireerden Bacon tot zijn gefragmenteerde composities: daarvoor overstijgt zijn werk te veel het anekdotische en het illustratieve. Wel spreekt zowel uit de boeken als uit Bacons oeuvre een algemeen gevoel van onbehagen. Bacon deelde met die auteurs een pessimistisch en amoreel wereldbeeld. Een hoogtepunt is de Oresteia-trilogie van de Griekse tragedieschrijver Aeschylos, die aan de basis lag van drie studies voor een drieluik over de kruisiging. Nog elf andere triptieken uit de periode 1971-1992 zijn voor de gelegenheid naar Parijs gehaald.
De tentoonstelling focust op Bacons werk in de laatste twee decennia van zijn leven. Het was een turbulente periode. In 1971 kreeg Bacon een grote expo in het Grand Palais in Parijs, maar enkele dagen voor de opening had hij zijn partner verloren. Het leidde tot een extreme verscheurdheid en een steeds intensere artistieke drive, die hem uiteindelijk fataal werd.
Bacon en toutes lettres, van 11 september tot 20 januari in het Centre Pompidou in Parijs
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier