Uw beursgoeroe spreekt

Marc Buelens
Marc Buelens Professor-emeritus aan de Vlerick Business School.

In juni 2007 schreef ik hier het volgende: “Ik voorspel dat ten laatste in november alle beurzen, wereldwijd, een correctie ondergaan die zo intens is dat je gerust van een crash kunt spreken. Laten we zeggen een correctie van ten minste 30 procent en op sommige plaatsen tot 50 procent.”

Bovendien plaatste ik een zeer ernstige waarschuwing: “Een crash vindt altijd plaats als de deskundigen zeer stellig beweren dat het deze keer echt niet fout kan gaan, dat iedereen heel veel geleerd heeft uit de vorige fouten en dat de ingebouwde veiligheden zo sterk zijn dat het niet kan mislopen.” Hoe sterk die ingebouwde veiligheden waren, is de jongste weken heel duidelijk geworden.

En wat kon u vorige week in uw krant lezen? Juist, de Bel-20 was tegenover zijn hoogtepunt in 2007 netjes gehalveerd. Ik geef toe, zoals de meeste goeroes, was ik mijn tijd wat voor, ik was te visionair. U mag bovendien niet vergeten dat ik in 1998 ook al de dotcomcrash had voorspeld. Ik heb twee keer een crash voorspeld en twee keer is die, met wat vertraging – graag toegegeven – uitgekomen. U leest met andere woorden een column van een beursorakel, een genie van de financiële markten, een heldere ziener in de duisternis van de beursnachten, een man met een zesde zintuig voor beurs-crashes.

De vraag is natuurlijk hoe ik mijn nieuwe statuut moet verzilveren? Een eigen beleggingsfonds starten? Dat lijkt mij te ingewikkeld en dat kan getuigen van overmoed. Waarom zou ik iets kunnen dat mijn pensioenfonds overduidelijk niet kan, zeker als ik mijn laatste uittreksels bekijk. Dat pensioenfonds zit nochtans vol aandelen van de goede huisvader. Misschien kan ik een beleggingsblaadje starten. Ik schrijf ten slotte al een wekelijkse column. Laten we even proberen.

Beste belegger,

Het zijn moeilijke tijden. U zoekt een veilige haven voor uw zuurverdiende spaarcentjes, maar besef dat er geen veilige havens meer zijn. Reykjavik ligt ver van New York en Brussel. Dat lijkt mij een veilige haven, op voorwaarde dat men u de aandelen van de IJslandse banken gratis aanbiedt. Voorts mogen we blijven geloven in de BRIC-landen. Vooral Rusland biedt opportuniteiten, maar u mag alleen kopen als de beurs van Moskou open is. Spreiden is meer dan ooit de boodschap. En onnodige risico’s vermijden. Als u op valuta speculeert, zou ik beleggen in landen waar de inflatie lager ligt dan in Zimbambwe. Anders moet u investeren in kruiwagens om uw geld te vervoeren. En ten slotte zou ik in ieder geval Lernout & Hauspie vermijden. Wie zulke aandelen aanbiedt, wil u lokken met een snelle, gemakkelijke winst. Daar trappen wij, rationele beleggers, niet in!

Ik moet eerlijk zeggen, mijn eigen beleggingsblaadje overtuigt me niet helemaal. Ik vrees dat ik, net als alle andere beleggingsblaadjes, de kunst mis om het banale te overstijgen. Dan maar schrijven over dingen waar ik wel enig verstand van meen te hebben. Ik heb me de jongste weken intens beziggehouden met een project over geloofwaardige communicatie. Uiteraard spookte voortdurend dat prachtige zinnetje van Yves Leterme door het hoofd. ‘Wie gelooft die mensen nog?’

Laten we eens kijken welke argumenten BNP Paribas gebruikt om ons gerust te stellen dat de Fortis-centjes veilig zitten. Ze zijn groot, hebben veel activa, zijn actief in vele landen, hebben een zeer professioneel management en heel veel reserves. Waar heb ik dat nog gehoord? Ik kan u dat haarfijn vertellen: bij Dexia en Fortis, al jaren geleden, en bij AIG in april in New York. Waren die groot zeg, en actief in heel veel landen. Misschien zelfs in zo veel landen dat ze wat overzicht misten. Is dat overtuigende communicatie?

En laten we eens kijken wat sommige banken nog doen: paginagrote advertenties combineren met oorverdovende stilte in de communicatie naar het personeel. De arme kantoorbediende weet echt niet meer wat te zeggen. Wie gelooft u? Uw bankbediende die u nu al tien jaar kent en om de hoek woont of een paginagrote advertentie of een CEO die op tv verschijnt. Hoeveel kost zo’n advertentie? Waar komt dat geld vandaan? En hoeveel kost betere communicatie met het personeel? Sommige vragen mag je niet stellen. Ik ben immers geen bankier. En zo’n advertentie, kost een peulschil in vergelijking met wat er op het spel staat. Dat weet ik ook. Maar wat ik ook weet, is dat dit geen zuivere bankcrisis is, maar ook een diepe, zeer diepe vertrouwenscrisis. Hoe je vertrouwen opbouwt en hoe je dat (snel) verspeelt, daar heb ik wél enig professioneel zicht op. En ik kan hier in alle duidelijkheid stellen: zoals sommige banken het nu aanpakken, zullen ze een heel grote communicatiegoeroe moeten raadplegen om de brokken te lijmen. Ik kan dat zeker niet, want ik ben al beursgoeroe en een goeroestatuut meeslepen op één gebied is al zwaar genoeg. (T)

DE AUTEUR IS HOOFDDOCENT AAN DE UNIVERSITEIT GENT EN PARTNER VAN DE VLERICK LEUVEN GENT MANAGEMENT SCHOOL.

Marc Buelens

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content