US Marshals

Warner Bros. pikt met “US Marshals” in op het immense succes dat ze vijf jaar geleden oogstten met “The Fugitive”. Een symptoom in de hedendaagse Hollywood-cinema.

Warner Bros. viert zijn 75ste verjaardag. Hoewel de studio in het verleden ettelijke klassiekers in de annalen van de filmgeschiedenis liet noteren, getuigen de recente producties van een zowel artistieke als commerciële middelmatigheid. ” US Marshals” is daar nog maar eens een voorbeeld van.

Hollywood heeft zich sinds de jaren zeventig – onder impuls van blockbusters als ” Jaws” en ” Star Wars” – de gewoonte aangemeten om een succesformule tot op de graat uit te melken. Uit een recent verleden zijn filmreeksen zoals ” Lethal Weapon“, ” Die Hard” of ” Batman” u zeker bekend. Elk van deze titels zijn op zich reeds een variant op een bepaald genre. Niet dat ” The Fugitive” een specifiek genre inluidde. Het met zeven oscars genomineerde “The Fugitive” was een voorbeeld van uitstekend vakmanschap, waarin zowel de acteurs ( Tommy Lee Jones kreeg er de oscar voor de beste mannelijke bijrol voor), het scenario, het ritme en de regie die unieke magie voortbrachten waar alleen Hollywood een patent op heeft.

Het is net de combinatie van deze elementen die in “US Marshals” ontbreekt. Zowel “The Fugitive” als “US Marshals” gaan terug op het oudste genre dat de filmgeschiedenis rijk is, namelijk de achtervolgingsfilm. Terwijl de toeschouwer in de filmversie van het populaire feuilleton uit de jaren zestig en via de charismatische présence van hoofdacteur Harrison Ford moeiteloos in het verhaal opgenomen werd, laat het personage vertokt door Wesley Snipes in “US Marshals” de kijker Siberisch. Wesley Snipes’ Mark Sheridan blijkt een geheim agent te zijn die het vuile werk van de nationale veiligheid opknapt. Zowel zijn motivaties als zijn innerlijke emoties blijven gedurende de hele film echter even top secret. De toeschouwer krijgt uitsluitend de koppige vastberadenheid van Samuel Gerard (rol van Tommy Lee Jones) als herkenningspunt aangereikt om zich in te leven. Tommy Lee Jones doet zijn “ding”, maar voegt niets aan zijn personage uit “The Fugitive” toe. Naast de ploeg van de US Marshals onder leiding van Gerard, hebben de makers ook een paar scènes uit “The Fugitive” op een analoge manier uitgewerkt. Zo wordt Harrison Fords duik in de waterval in de sequel gekopieerd door Wesley Snipes, die van een flat op een voorbijrazend metrostel springt.

“US Marshals” bevat spektakel en actie genoeg om de uitsluitend op ontspanning azende toeschouwer te onderhouden. Voor de veeleisende en/of geroutineerde bioscoopganger is “US Marshals” evenwel voorspelbaar en bijzonder clichématig kijkvoer.

Piet Goethals