Hebben de heren ministers al eens gedacht aan de Amerikaan Arthur Levitt om Jean-Louis Duplat op te volgen aan het hoofd van de Commissie voor het Bank- en Financiewezen ( CBF)? Vorige week bedankte de regering Jean-Louis Duplat voor 37 jaar staatsdienst, en dat met een vooropzeg van drie bankdagen, maar zonder een telefoontje of bedankbriefje en zonder een opvolger aan te duiden.
Arthur Levitt heeft het geknipte profiel. In het beschermen van de belegger heeft de man ervaring zat als voorzitter van de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC). De man is beschikbaar, want hij krijgt geen nieuwe termijn van de regering van George Bush jr. En vooral, Arthur Levitt vocht voor de belangen van de kleine belegger, ook als hij daarvoor moest opboksen tegen de grote jongens. Maar Levitt zelf zou wellicht bedanken voor het aanbod. Daar is hij te intelligent voor. Wie wil een instelling gaan leiden die op het punt staat om overgenomen te worden door de Nationale Bank ( NBB) en dienstmeid van de regering te worden? Jean-Louis Duplat is tegen de overdracht van bevoegdheden van de CBF naar de NBB en het is die dissidente opvatting die hem zijn job gekost heeft.
Wat moet de NBB met de winkel van de CBF? Is het een overval door de NBB om haar eigen dure werknemers en bestaansreden te verantwoorden op een ogenblik dat de NBB het monetaire beleid, de kernactitiveit van oudsher, moest doorschuiven naar de Europese Centrale Bank? Toch valt er wat voor te zeggen dat de Nationale bank het prudentieel toezicht krijgt zowel op de banken en grotere beurshuizen als op het banksysteem als geheel. Een gezond banksysteem is immers een essentieel onderdeel van een vlot draaiend monetair systeem. Als lender of last resort heeft de NBB ook de middelen om financiële spelers in moeilijkheden overeind te houden en een meltdown van het financiële systeem te voorkomen. Maar is de NBB bereid haar reputatie in de weegschaal te gooien? Wat als een van de banken waarop de NBB toezicht heeft bankroet gaat? De Britse centrale bank trok haar conclusies na het Barings-debacle en moest het prudentieel toezicht niet meer.
De rol van de CBF is daarom niet uitgespeeld, integendeel. Of gaat de NBB ook toezien op de voor haar onbekende verzekeringswereld? Bovendien, de trend waarbij bankfinanciering steeds meer plaats maakt voor marktfinanciering is een wind die in de zeilen van de CBF waait. Toezicht op de werking van de markten en de bescherming van de belegger, dat is immers het speelterrein van de CBF. Misschien moeten onze ministers toch even Levitt polsen, liefst voor ze bij de NBB nog een directeur benoemen.
De zwaar geplaagde kleine belegger heeft onder Duplat ook niet altijd evenveel plezier beleefd aan de CBF. Dat de technologie van Lernout & Hauspie ( L&H) de slechtste nog niet is, mocht de belegger van Duplat vorig jaar vernemen, tussen twee halveringen van de koers van het L&H-aandeel in. Akkoord, L&H was genoteerd op Nasdaq en Easdaq en dus had de CBF niet het eerstelijnstoezicht. Maar L&H deed de voorbije jaren wel verscheidene semipublieke kapitaaloperaties, met het fiat van Jean-Louis Duplat. Maar ook in dossiers als CS2, Real Software of Arinso heeft de CBF het kalf van de kleine belegger niet voor de verdrinkingsdood kunnen behoeden.
daan killemaes
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier