FOCUS OP ONTGINNING.
Total Fina verteert de lage olieprijs goed omdat het op technologisch vlak sterk sterk staat. De lage exploratiekosten beschermen de marge van de achtste zuster – zoals Total wel eens wordt genoemd. Total Fina weet, in vergelijking met de concurrentie, ook meer nieuwe reserves te vinden: met de huidige reserves kan Total Fina nog 16,6 jaar voort (dat is een stuk boven het sectorgemiddelde). Samen met een hoge vervangingsratio (het geologisch team ontdekt jaarlijks dubbel zoveel olie en gas dan Total oppompt) laat dit Total Fina toe om de productie in de komende jaren fors op te drijven: plus 9% in 1999 en 2000, daarna plus 5% tot 2005.
De exploratiemarge is ook beschermd dankzij de stevige aanwezigheid van Total in het Midden-Oosten, waar het sowieso goekoper is om olie op te pompen. Total werkt er bij de bestaande concessies bovendien met gegarandeerde marges, wat uiteraard het leven aangenaam maakt als de prijzen dalen. Bij een omgekeerde prijsbeweging kan zich dit tegen Total keren.
Dan is er ook de sterke positie in het gas – goed voor 40% van de reserves van Total. Dat vormt een voordeel bij dalende prijzen omdat de gasprijs minder volatiel is. Daniël Valot: “Neemt de prijs van de olie de lift naar beneden, dan neemt de prijs van gas de trap.” Maar opnieuw, wanneer de prijzen stijgen, vormt ook dit eerder een nadeel.
De exploratie-activiteit levert dan ook het gros van de winsten op (zie grafiek: Wie zorgt voor de winst?). Total wil dan ook de komende jaren de helft van het kapitaal inzetten (zie grafiek: Hoe zet Total het beschikbare kapitaal in?) in de exploratie van olie en gas en niet in raffinage of chemie. Daarom fronsten nogal wat Amerikaanse institutionele aandeelhouders de wenkbrauwen toen Total verraste met de overname van PetroFina. De Belgische groep staat immers vooral sterk in raffinage en distributie, niet in exploratie. De bijdrage van PetroFina in de reserves van het nieuwe geheel bedraagt slechts 26%.
Thierry Desmarest verdedigt: “We willen onze eieren niet in één korf leggen. In het politiek stabiele Europa ontbrak het ons aan reserves, die PetroFina met zijn belangen in de Noordzee kan leveren. Ook de PetroFina-reserves in de Golf van Mexico passen in dit plaatje.”
Total heeft in het verleden zijn lesje immers geleerd. De Eerste Wereldoorlog kostte Total de hele productiecapaciteit, in de jaren zeventig decimeerde de nationalisatiegolf in het Midden-Oosten de reserves.
Daan Killemaes
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier