Three ladies samen naar de costa

De confectiebedrijven Three Ladies Company en Staels-Costa smelten samen tot TLS. Een bladzijde uit het familiealbum is omgeslagen, de weg naar verdere professionalisering ligt open.

Zes maanden geleden greep Benoît De Ceunynck (50) van het confectiebedrijf Three Ladies Company de telefoon en polste hij Hendrik Staels, gedelegeerd bestuurder van sectorgenoot Staels-Costa, of er kon worden gepraat over samenwerking. Het gesprek mondde uit in een fusie. Binnenkort nemen De Ceunynck en zijn echtgenote Lucia Vansintjan hun intrek in de gebouwen van Staels-Costa in Denderleeuw. TLS, zoals de nieuwe groep is gedoopt, wordt 50/50 eigendom van beide partners.

Op één locatie

Beide ondernemingen kennen een vrij gelijklopende geschiedenis en bedrijfscultuur. “Een absolute noodzaak, want als je niet dezelfde mentaliteit hebt, bots je binnen de kortste keren,” aldus Benoît De Ceunynck. Midden 2001 integreerde hij zijn in 1997 opgerichte Three Ladies Company ( TLC) in het bedrijf LievensConfectie, dat hij in 1989 via een management buy-out had verworven. Hij bouwde het samen met zijn echtgenote Lucia Vansintjan (44) om tot het huidige Three Ladies Company. “Aanvankelijk een specialist in herenkleding, maar door marktomstandigheden gegroeid naar voornamelijk damesconfectie.”

“Ook Staels-Costa is geëvolueerd van kinderkleding naar actuele dameskleding,” aldus Hendrik Staels (41), die samen met zijn neven Filip en Jan de derde generatie Staels vertegenwoordigt.

Behalve die segmentverschuiving hebben beide bedrijven ook gemeen dat de productie werd gedelokaliseerd. Een trend die in de Belgische textielsector al jaren ophef maakt. “Vandaag telt de kledingsector in ons land nog hoogstens 12.000 banen, op zijn hoogtepunt was dat ruim een drievoud,” beaamt Luc Roggeman van de Belgische Kledingfederatie. TLC zocht midden de jaren negentig loonwerkbedrijven op in Polen, Litouwen en Oekraïne. Staels-Costa van zijn kant kwam in Polen en Tunesië terecht. Daar worden de stoffen geconfectioneerd tot dameskledij. In totaal werken beide bedrijven met zo’n 45 werknemers. Hendrik Staels: “Dat zijn ondersteunende functies. Op enkele collectiemodellen na is hier geen productie meer.”

“Tegen november moet de volledige integratie rond zijn en werken we op één locatie.” De afspraak omtrent de taakverdeling kende een natuurlijk verloop. Benoît De Ceunynck zal zich vooral met de administratie bezighouden, terwijl Filip Staels (43) de productie en planning zal opvolgen. De tandem Hendrik Staels en Lucia Vansintjan neemt het commerciële en designaspect voor zijn rekening.

“Geen zottigheden”

De kosten reduceren is uiteraard een van de redenen voor de fusie. “Terwijl we vroeger met zijn vieren op een beurs stonden, kan dat nu met de helft,” weet Staels. “Maar ook het gewicht dat we samen in de schaal kunnen werpen, is niet onbelangrijk.” Al blijft TLS een kleine speler op internationale schaal. “De schaalvergroting bij onze klanten verplicht ons om samen te werken. Onder de 10 miljoen euro omzet vinden ze je hooguit sympathiek, maar ben je geen partij.” Voor 2002 mikken ze samen op 11,2 miljoen euro.

Met de fusie wordt meteen ook werk gemaakt van een professioneler bestuur. Luc Coppens van het adviesbedrijf Lemco werd aangetrokken als onafhankelijk bestuurder. “Ik beschouw dit als een defamilialisering,” zegt Hendrik Staels, die vooral de exportpositie wil uitbouwen. Groei is het toekomstperspectief op middellange termijn. Maar, waarschuwt De Ceunynck: “Geen zottigheden.”

Lieven Desmet [{ssquf}]

“Tegen november moet de volledige integratie rond zijn.”