The Boss werkt bij Volvo

U dacht dat ‘The Boss’ de bijnaam was van Bruce Springsteen? Niets van: de échte boss is Peter Leyman, CEO van Volvo Cars Gent en sologitarist van The Rolling Amazon Band. In maart 2004 speelt hij met de Vlaamse Filharmonie van Dirk Brossé zelfs in het Gentse Kuipke.

Hoongelach en boegeroep bij het burgerlijke establishment toen de snotneus Elvis Presley anno 1954 een hele generatie tieners luidkeels wakker schudde met zijn kwieke heupen. Niemand kon toen vermoeden dat rock-‘n-roll op enkele jaren tijd zou uitgroeien tot dé muzikale vertolking van jeugdige rebellie, puberale hartenkreten en de dwarse onwil om mee te marcheren langs de platgetreden paden van voorgaande generaties. Sindsdien staat rock-‘n-roll dan ook wijdbeens symbool voor een muzikale expressiedrift die zich niet zomaar in stereotiepe patronen laat murwen, lak heeft aan hiërarchische structuren én flegmatiek de vloer aanveegt met sociale codes en opportunistische jaknikkerij. Tenminste, zo wil toch het cliché van seks, drugs en rock-‘n-roll, dat tot mythische proporties werd verheven dankzij rockiconen als Jim Morrison, Keith Richards en David Bowie.

“Ik geef toe dat er tussen het bedrijfsleven en de rockwereld nogal wat verschillen bestaan,” lacht Peter Leyman, duidelijk niet gespeend van enige zelfkennis. “Maar niettemin tracht ik de kloof toch zo goed mogelijk te dichten.”

Wat heet. U dacht dat de bijnaam The Boss op Bruce Springsteen sloeg? Foutje. Als chief executive officer ( CEO) van Volvo Cars Gent neemt Leyman immers wekelijks zijn FenderTelecaster ter hand en staat hij af en toe zelfs op één of ander podium het beste van zichzelf te geven op de inmiddels klassieke riffs van Herman Broods Saturday Night of Don’t You Forget about Me van Simple Minds. “Misschien hebben oudere mensen binnen de zakenwereld hun bedenkingen bij wat ik doe, maar in het openbaar heb ik daar nog niets over gehoord. Waarom zou ik als bedrijfsleider trouwens geen rock-‘n-roll kunnen spelen? Tenslotte smeedt muziek banden en verscherpt het de onderlinge verstandhouding. En daar is het ook binnen een bedrijf om te doen, of niet soms?’

Sinds 2000 vormt Leyman samen met enkele collega’s het sympathieke en hardwerkende coverbandje The Rolling Amazon Band, een groepsnaam die rechtstreeks verwijst naar het legendarische Volvo-model uit de jaren zestig. De bezetting? CEO Peter Leyman op gitaar, personeelsadministrator Paul Van der Beke achter de microfroon, op de drums Marc Bakeland en Alain Bruyneel op bas, beiden uit de keukenafdeling. Of hoe rock-‘n-roll eens te meer met enkele welgemikte akkoorden, een handvol potige beats en een portie kameraadschap de stramme bedrijfshiërarchie weet te slopen. “Misschien is dat wel typisch voor de sfeer binnen ons bedrijf,” stelt Leyman onomwonden. “The Rolling Amazon Band is de verpersoonlijking van onze informele bedrijfscultuur. Zo voel ik me als CEO heus niet te beroerd om ook eens iets plezierigs voor het personeel te doen. Ik ben ook maar een mens onder de mensen. Zeker als ik samen met mijn kompanen muziek maak, valt de hiërarchische orde helemaal weg. En gelukkig maar. Ik sta sowieso niet echt op mijn strepen, en al helemaal niet ná de werkuren.”

Coverbandje voor 7000 man

Met The Rolling Amazon Band, die zich vooral toelegt op het coveren van rockklassiekers uit de jaren zeventig, ging voor Leyman een jongensdroom in vervulling. Als tiener en klassiek geschoold gitarist dagdroomde hij geregeld van volle concertzalen, zwijmelende fans en legendarische tv-optredens, tot zijn zoete dagdromen uiteindelijk werden stukgeslagen door praktische besognes als studies, ouder worden en het uitbouwen van een professioniële loopbaan. Jarenlang moest Leyman zijn ambities als gitarist en zijn vurige passie voor rock dan ook opzijschuiven.

Gelukkig kruipt muziek waar ze niet gaan kan. Toen Leyman enkele jaren geleden door zijn collega’s van de personeelsdienst – hij was toen HRM-directeur – werd gevraagd om ‘een speciale act’ voor te bereiden naar aanleiding van een personeelsfeest, zag hij eindelijk zijn kans schoon. “De collega’s daagden mij en enkele medewerkers die net als ik een muzikale achtergrond hadden uit,” herinnert hij zich. “Ik kocht zowaar mijn allereerste elektrische gitaar, oefende enkele nummers in en voelde het enthousiasme onmiddellijk opborrelen. En ik moet zeggen: sindsdien is het niet meer bekoeld.”

Na verschillende maanden repeteren en enkele geslaagde proefoptredens – vooral met nummers van Bryan Adams, Steve Miller Band en Shocking Blue in het repertoire – kwam voor The Rolling Amazon Band uiteindelijk het ultieme moment de gloire. Leyman en de zijnen werden op 8 september 2002 op de propvolle affiche van de Volvo Jubileumhappening geplaatst, een Night of The Proms-achtig totaalspektakel dat in het Gentse Kuipke werd georganiseerd naar aanleiding van het 75-jarige bestaan van Volvo. Daarmee werden ze prompt gebombardeerd tot het enige rockbandje in Vlaanderen dat zonder platencontract, manager of noemenswaardige podiumervaring kon optreden voor 7000 man.

Bovendien moest de band op het podium overeind zien te blijven tussen gereputeerd volk als Jo Lemaire, Paul Michiels, Coco Junior en het European Festival Orchestra onder leiding van topdirigent Dirk Brossé. “Aanvankelijk koesterde Brossé, die het evenement leidde, wel enige scepsis,” lacht Leyman. “Terecht natuurlijk, want wat kwam een onervaren amateurbandje in ‘s hemelsnaam op zo’n groots, professioneel evenement doen? Na een eerste oefensessie, waarvoor we hard hadden gerepeteerd, was hij gelukkig meteen overtuigd. En ik kan het je verzekeren: het werd een ervaring om nooit meer te vergeten. Die joelende massa voor je, die gespannen sfeer backstage én mensen als Jo Lemaire en Paul Michiels die je achteraf ook nog eens komen feliciteren met je optreden… Heel even voelde ik me weer zestien en de maandag nadien had ik het wel even moeilijk op kantoor.”

In maart 2004 zal The Rolling Amazon Band in ‘t Kuipke trouwens enkele concerten spelen met Brossé en DeFilharmonie, in het kader van Brossés pas gelanceerde COMcert-concept. De COMcerts willen de schotten tussen kunstvormen doorbreken met 3D-multimedia, film en schilderkunst. De COM staat voor ‘colours of music’.

In de verkeerde wereld

Sinds die geslaagde vuurdoop blijft The Rolling Amazon Band geregeld optreden op personeelsfeestjes, schoolpartijtjes en fuifjes bij vrienden of kennissen. Concrete plannen om een platenstudio in te duiken, een exhaustieve concertagenda aan te leggen of zijn carrière in het zakenleven zoetjesaan af te bouwen, wuift Leyman met een grijns van de hand, ondanks de positieve reacties binnen en buiten de bedrijfswereld. “Toegegeven, wellicht voel ik me meer een rockgitarist die in de zakenwereld is terechtgekomen dan omgekeerd. Maar veel muzikale ambities koester ik niet.” Waarom blijft hij het dan met zoveel passie doen? Leyman: “Omdat ik als tiener nooit de kans heb gekregen om in een bandje te spelen. Omdat het voor mij de ultieme manier is om even aan de dagdagelijkse stress te ontsnappen. En… misschien speelt ergens in mijn achterhoofd ook wel mee dat ik op die manier de traditionele rollenpatronen binnen het bedrijfsleven even kan doorprikken. Niet dat ik mezelf als een echte rebel beschouw, maar toch…” Of hoe de eeuwig onstuimige geest van Elvis, het kontwiegende boegbeeld van jeugdige geestdrift en swingende branie, lijkt te waken over de site van Volvo Cars Gent.

Wie The Rolling Amazon Band live aan het werk wil zien, kan dit weekend even binnenwippen op het Volvo-personeelsfeest op de Gentse Blaarmeersen. Of met wat geluk loopt u op een van de zomerfestivals Peter Leyman tegen het lijf. “Ik hou echt niet van die massa-evenementen. Op het podium heb ik er weinig last van, maar concerten bezoek ik weinig of nooit. Al moet ik toegeven dat er met Coldplay en REM deze zomer echt wel fraaie dingen te beleven vallen.”

Dave Mestdach

“Waarom zou ik als bedrijfsleider trouwens geen rock-‘n-roll kunnen spelen? Tenslotte smeedt muziek banden en verscherpt het de onderlinge verstandhouding.”

“Heel even voelde ik me weer zestien. De maandag nadien had ik het wel even moeilijk op kantoor.”