Tafelen in een designparadijs

Dave Mestdach Chef film van Knack Focus

Languit loungen en lekker tafelen met een panoramisch uitzicht op een van de meest futuristische decors die Londen te bieden heeft? Sinds kort kan het in het Plateau Restaurant, het nieuwe pareltje van de Britse designgoeroe Sir Terence Conran.

Met dank aan:

www.visitbritain.com

www.eurostar.com

Zelfs voor een Londen habitué is het even zoeken naar de nieuwste ster aan het fonkelende design-, lifestyle- en keukenfirmament van Sir Terence Conran. PlateauRestaurant, dat de deuren opende in november 2003, ligt veilig verscholen op de bovenste verdieping van de ronduit imposante Canada Place, een van de vele gargantueske complexen waaruit CanaryWharf is opgetrokken.

Het ommetje is echter beslist de moeite waard. Het restaurant biedt u immers een staalkaart van Conrans steeds sobere, minimaal ogende maar huiselijke design. En het adembenemende uitzicht op deze nieuwe woon-, winkel- en werkwijk, die zo uit het decor van FritzLangs utopische SF-klassieker ‘Metropolis’ lijkt gerukt, krijgt u er gratis bovenop.

Een culinaire oase van rust

Terwijl buiten de metrostellen zich naarstig een weg banen van flatgebouw tot flatgebouw, terwijl in strakke maatpakken getogen zakenlieden er naar hun volledig uit glas, staal en aluminium opgetrokken kantoorgebouwen hossen en terwijl ‘John Modaal’ er aan het shoppen slaat in de talloze winkels op de onderste etages, biedt Plateau u – ver weg van de kinetische stadsdrukte – een gevarieerde, voornamelijk Franse keuken aan. En dat tegen – althans naar Londense normen – erg redelijke prijzen. Zo betaalt u er doorgaans niet meer dan 30 pond voor een lekker driegangenmenu, vakkundig en met de nodige zin voor avontuur bereid door chef-kok TimTolley. Wilt u er graag een fruitig wijntje bij? Geen probleem: er staan meer dan 200 wijnen op de kaart.

Het Plateau Restaurant, een culinaire oase van rust die plaats biedt aan meer dan 200 mensen, wil echter niet alleen de smaakpapillen plezieren. Het vormt ook voor designliefhebbers beslist een lust voor het oog. Het complex maakt deel uit van de prestigieuze, internationaal vertakte en ondertussen al 31 vestigingen tellende Conran-restaurantketen, geleid en gemanaged door Sir Terence Conran, een van de invloedrijkste en commercieel succesvolste ontwerpers die de naoorlogse generatie heeft voortgebracht.

Alles aan dit restaurant oogt ‘vintage-Conran’, een omschrijving die vooral wordt getypeerd door een opvallend weidse indeling van het gebouw, het gebruik van een helder, meestal monochroom kleurenpalet en een zakelijk meubilair dat hedendaagse chic perfect combineert met een nostalgische knipoog naar de jaren vijftig en zestig. Geen wonder dat zelfs de discrete jukebox op de achtergrond vooral lijkt te putten uit de melodieuze pop-, soul- en jazzdeuntjes uit die vergeelde periode. Conran staat niet voor niets te boek als een van de onbetwiste pioniers van het loungen.

Bij Plateau staat alles in het teken van ontstressen, genieten en relaxen. Geen schreeuwerige kleuren dus, maar vooral wit- en grijstinten voor de strak belijnde plasticstoelen en de ‘biomorfe’ sofa’s uit katoen. Het interieur ademt een serene sfeer, onder meer door de grijze parketvloer die de twee verschillende eetcompartimenten optisch met elkaar verbindt. De ronduit indrukwekkende glaswand aan de linkerzijde laat u uitkijken op de postmoderne architectuur van Canary Wharf.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de exquise details. Zo is het hier smullen met modern-klassiek bestek van ontwerper DavidMellor, een reproductie uit diens collectie van 1957. Daarna wordt u verondersteld lekker voldaan achterover te leunen in de inmiddels wereldberoemde tulpenstoeltjes, ook al naar een origineel ontwerp uit de late jaren vijftig, van EeroSaarinen. Bovendien is er voor de liefhebbers en voor de zakenlieden die liever in alle discretie hun zaakjes regelen een aparte sigarenlounge, afgesloten door een plafondhoge glaswand en bemeubeld met karmijnrode sofa’s. Als extraatje kunt u er de inmiddels vuistdikke designcatalogi en ‘The Ultimate Housebook’ van Terence Conran uitvlooien.

De man achter Habitat

Al meer dan veertig jaar lang weet deze Britse designer, restaurateur en retailer zijn stijlvolle stempel te drukken op zowat alles wat met het inrichten van bars, restaurants, kantoren en privé-woningen te maken heeft. De naam Conran, die sinds midden jaren tachtig het prefix ‘Sir’ heeft meegekregen, staat wereldwijd synoniem voor een zelfbewuste levensstijl die gebruiksvriendelijke efficiëntie telkens subtiel weet te koppelen aan speelse glamour.

Conran ontketende in de jaren zestig zelfs een heuse revolutie op het gebied van vormgevingsproducten in de detailhandel. In 1964 opende hij aan de Londense Fulham Road zijn allereerste Habitat-winkel, een helwit beschilderde en rood betegelde interieurzaak die honderden designproducten, van gordijnen over behangpapier tot keukengerei, tegen democratische prijzen de mainstream wist binnen te smokkelen. De opening luidde meteen ook het startschot in voor een breed vertakte en multinationale winkelketen. En dat lang voordat het Zweedse Ikea op zijn beurt filialen op het continent neerpootte.

Bovendien was Conran ook de allereerste die het aandurfde om zijn uitgebreide assortiment – met naast diens eigen ontwerpen ook enkele onvervalste designklassiekers zoals de Cesca-stoel van MarcelBrauer – aan de man te brengen via een fris ogende, aantrekkelijk vormgegeven postordercatalogus

In 1990 nam de carrière van Conran, die inmiddels 73 is en nog steeds aan het hoofd staat van een handvol Conran-winkels in Londen, Parijs, Tokio en New York, een nieuwe wending. Hij besloot zijn uiterst succesvolle Habitat-keten van de hand te doen om zich voortaan volledig te kunnen concentreren op het inrichten en uitbaten van blitse bars en restaurants.

Indien we Conrans lijvige biografie mogen geloven, dan is hij zelf een niet onverdienstelijke amateur-kok en een trendsettende lekkerbek. De bewijzen? Die vindt u in de door hem ingerichte, door gourmets alom bejubelde en druk gefrequenteerde Londense eethuizen zoals de Almeida, de Zinc Bar & Grill, de Mezzo, Le Pont de la Tour en het Blue Print Café, vlak boven het Design-museum dat Conran in 1989 mee hielp verrijzen.

Bovendien kunt u tegenwoordig in zowat elke swingende metropool ter wereld uitgebreid tafelen en languit loungen in een Conran-restaurant. Allicht het meest glamoureuze uithangbord is de Parijse Alcazar, een club die zich de jongste jaren heeft opgewerkt tot het Mekka voor bemiddelde loungefanaten, Franse mediavedetten, cultuurbobo’s en toonaangevende deejays en artiesten binnen het genre.

Hebt u echter geen zin om aan te schuiven in een ellendig lange rij terwijl een batterij paparazzi zich ondertussen in allerlei bochten wringt om toch maar een glimp op te vangen van ‘le star du jour’, dan biedt het Londense Plateau Restaurant u nu een alleraardigst alternatief.

Dave Mestdach

Voor de liefhebbers biedt Plateau Restaurant een aparte sigarenlounge, afgesloten door een plafondhoge glaswand en bemeubeld met karmijnrode sofa’s.

De naam Conran staat wereldwijd synoniem voor een zelfbewuste levensstijl die gebruiksvriendelijke efficiëntie subtiel weet te koppelen aan speelse glamour.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content