‘t Koetshuis

Koken achter gesloten gordijnen: het talent van de jonge keukenmeester Philippe van der Byl blijft verborgen voor de buitenwereld.

Westerlo, ‘parel van de Kempen’. Je komt er om te wandelen in de natuur… maar ook om lekker te eten.

‘t Koetshuis is een idee van kok Philippe van der Byl en echtgenote Ilse Verspreet. Het duo begon wat verderop in de straat met een bistro, meer bepaald in het koetshuis van het kasteel van Merode. In 1996 verhuisden de potten en pannen naar de vroegere dorpsapotheek. De pillenwinkel werd een bistro waar men welkom is voor een fris slaatje, verse pasta en eenpansgerechten. Het woongedeelte werd met smaak heringericht tot een luxerestaurant, met achteraan een tuinterras vanwaar men uitkijkt over de vijver van het kasteel van Merode.

Wij kwamen ‘s avonds, werden met spontane vriendelijkheid ontvangen en kozen voor het restaurantgedeelte, dat achter gesloten gordijnen van de buitenwereld verborgen bleef. De warm en elegant gedecoreerde eetzalen verrasten. Glanzende parketvloeren, gezandstraalde eiken lambriseringen en in gebroken wit gelakte houten plafonds vormen het chique decor rond feestelijk gedekte tafels. Zilveren kandelaars, kristallen karaffen en stillevens van natuurelementen brengen huiselijkheid. In ‘t Koetshuis wordt sfeervol getafeld: op niveau, maar zonder stijfheid.

Achter de schermen kookt Philippe van der Byl. Hij werd gevormd in De Engel (Balen), Clos Saint-Denis (Kortessem) en de Watermolen (Kasterlee). Philippe kookt Frans met een eigentijds en persoonlijk tintje. Succesnummers van de spijskaart zijn onder meer: groentenage met vanille en langoustines (675 frank), gebakken ganzenlever op taartje van peer en ‘broyage’ (695 frank) en lamsvlees op pikant groententaartje (820 frank).

Onze keuze viel op het Menu-Keukenmeester, dat 2350 frank kost, dranken inbegrepen. Bij een glaasje champagne kwamen verzorgde amuusjes, zoals mousse van ganzenlever, tartaar van kabeljauw en mosselsoepje. Torentje van kreeft verscheen met nori en een frisse mengeling met krulsla, appel en gedroogde abrikozen: de bereiding had alles om te behagen. Sandwich van tongfilet met vulling van tomaat op een bed van krokante prei en citroensaus volgde: ook hier een en al tevredenheid. Beide gerechten kregen het gezelschap van een behaaglijke Chardonnay, Domaine Preignes Le Vieux ’97. Carpaccio van rund en een slaatje met notenolie was een ingelast verrassingshapje. Daarna kwam spies met kwartel en zwezerik op een mengeling van groenten en bospaddestoelen met röstikoek en bordelaise-achtige saus: nogmaals werden de vingers afgelikt. Het glas werd gevuld met Château Cazal-Viel ’94, een warmkruidige wijn uit het zonnige Saint-Chinian, met rode vruchten in de mond en soepele afdronk. Vers gedraaid ijs en mousse van witte chocolade op Grand-Marnier-biscuit sloten deze uitstekende maaltijd af.

PIETER VAN DOVEREN