‘Symbolische babystapjes volstaan niet’

Zullen werknemers die om de verkeerde redenen een ziekte-uitkering krijgen, door de maatregel van Vandenbroucke echt van gedacht veranderen?, vraagt Trends-redacteur Roeland Byl zich af.

Rome is niet in een dag gebouwd. Dat moet minister van Sociale Zaken Frank Vandenbroucke (Vooruit) gedacht hebben, toen hij besloot zijn Terug-naar-Werkplan nagenoeg ongewijzigd door te drukken. Het plan is een poging om de forse stijging van het aantal langdurig zieke werknemers terug te dringen.

Ook de regering-Michel probeerde al de werknemers en de werkgevers te responsabiliseren in het dossier van de langdurig zieken. Alleen kwam daar weinig van terecht. Dat Vandenbroucke de manoeuvres van de sociale partners tegen zo’n responsabilisering naast zich neerlegt, verdient daarom applaus. Alleen zijn de voorgestelde maatregelen niet veel meer dan symbolische babystapjes. Wat verandert er eigenlijk? Een werknemer die weigert vragenlijsten in te vullen en overduidelijk dwarsligt, ziet zijn uitkering tijdelijk met 2,5 procent dalen. Voor werkgevers bij wie te veel werknemers in de invaliditeit terechtkomen, stijgen de sociale bijdragen met 0,625 procent per kwartaal. Op dit moment zouden de maatregelen nauwelijks 190 bedrijven treffen.

Zullen werknemers die om de verkeerde redenen een ziekte-uitkering krijgen, echt van gedacht veranderen door deze maatregel? En komen werkgevers er niet te gemakkelijk vanaf? Zodra iemand vier weken ziek is, verschuiven de kosten en de verantwoordelijkheid nog altijd naar de sociale zekerheid. Pas als bovengemiddeld veel werknemers langer dan een jaar afwezig zijn in hetzelfde bedrijf, volgt een financiële prikkel. Vergeleken met de Nederlandse situatie, waar bedrijven tot twee jaar lang opdraaien voor de uitkering van hun werknemers, is de financiële prikkel in Vandenbrouckes plan een magere aanzet om actie te ondernemen.