Superclub revisited

Wie de praktijken van wijlen Maurits De Prins kent, krijgt een déjà vu bij het verhaal van EMCMI en Cool+. Dat is geen toeval, want hij en enkele van zijn ex-partners spelen er een rol in.

Dat Maurits De Prins actief was in het dossier van EMCMI en Cool+, staat vast. “De meeste aandeelhouders zullen wel hebben geweten dat Maurice De Prins een rol speelde bij het ontwikkelen van het concept van Cool+ en de langetermijnvisie hierachter. Het intellect en de visie van Mr. De Prins zullen gemist worden door de raad van bestuur en zijn medewerkers”, klinkt het mooi in het door Tony Flanagan ondertekende jaarverslag van Cravex Limited. De Prins overleed op 21 oktober 2012.

Naar de beurs

Cravex had huizenhoge internationale ambities. Volgens het jaarverslag van 2012 zou de holding overal in de grote winkelstraten koelcentra opzetten, naar de beurs gaan en een obligatielening uitschrijven. Tegelijk geeft het jaarverslag toe dat de groep zonder vers geld ten dode is opgeschreven. Met een kapitaal van 1149 euro, een verkoop van 8770 euro en een operationeel verlies van 1.656.751 euro eindigde ze het boekjaar 2012 met een negatief eigen vermogen van -2.153.817 euro.

Cravex gebruikte dezelfde lokmethode als De Prins. Zo werd Stephan Raemaekers, die op vraag van Jef Dockx EMCMI en Cool+ onder handen nam, overladen met beloften. Cravex spiegelde hem een jaarwedde van 1 miljoen euro voor in het eerste jaar en van 3 miljoen in het volgende jaar, meldt het jaarverslag. In ruil werd hij aandeelhouder en gaf hij een lening van 400.000 euro aan het bedrijf. Daarop kreeg hij 3 procent interest per maand, later teruggebracht tot 1 procent. Raemaekers bleef amper 24 dagen bestuurder bij Cravex, maar mocht uiteindelijk 98.000 euro factureren. Hij kreeg dus geen miljoenenwedde, maar leed een verlies van wellicht minstens 302.000 euro. Raemaekers bevestigt zijn aandeelhouderschap, maar weigert elk gesprek. Volgens een insider droomt hij zelfs van een herstart.

Het doet denken aan de andere puinhopen van De Prins, zoals Pyramid Invest, Superclub, Landon Partners, Lavithas en Commodity Concept & Finance Developers Group LLP. Grootse plannen, nog grotere beloften en hopen ellende.

Jef Dockx

Jef Dockx was niet alleen aandeelhouder van Superclub, hij trok ook mee met De Prins naar de Verenigde Staten. De Prins had in Dallas een schadeclaim ingediend tegen Philips die in de miljarden liep. Om die kracht bij te zetten, legde Dockx er met bevriende aandeelhouders een vergelijkbare klacht neer. Het werd een flop.

Een insider van Superclub: “Ik bracht Dockx in contact met De Prins. Via Britse schermvennootschappen werd hij een kleine aandeelhouder. Dat belang bouwde Dockx in de goede periode van Superclub verder uit. Met de opbrengsten kon hij zijn activiteiten met verhuurwagens versterken. Ze bleven vrienden.”

Dockx zorgde er in 2005 voor dat De Prins voorwaardelijk vrijkwam door hem een arbeidscontract te bezorgen. Dockx heeft De Prins, die de laatste jaren in Londen woonde, vermoedelijk aangetrokken om opnieuw in eigen land een slag te slaan. Onder meer Guy Buyst, de gedelegeerd bestuurder van de Emporia-holding van Dockx, heeft de afgelopen maand geholpen bij pogingen om nieuwe geldschieters voor Cravex te vinden.

Tony Flanagan

Tony Flanagan, de Brit die op 26 oktober 2012 voorzitter van Cravex werd, is een specialist in postbusbedrijven. Hij werkte eind jaren tachtig bij Jeffcote & Donisson Ltd in Londen, toen hij De Prins leerde kennen. Flanagan hielp mee nepbedrijven oprichten om met zwart geld te investeren in Superclub. Toen De Prins op 28 november 1989 een bedrag van 33,47 miljoen euro ontving van de Kempense Steenkoolmijnen, werden die via EMB Designs, waar Flanagan directeur was, in de boeken van Superclub gesluisd. Zo toverde Superclub winst tevoorschijn. Op die manier kon de aandelenzwendel weer speculanten lokken.

De Prins kreeg vier jaar effectief voor de fraude. Flanagan bleef buiten schot. Toen De Prins later via Commodities Concept & Finance Developers Group met investeringen in “uiterst winstgevende” Texaanse oliebronnen leurde, gebeurde dat vanuit de kantoren van Wilton Group met Tony Flanagan. Potentiële investeerders moesten hun geld storten via Flanagan en Wilton Group.

Cravex huist eveneens bij Wilton Group. Tony Flanagan is er bestuurder, samen met Natalie Mitchell en John Elphick, medewerkers bij Wilton. Ze zijn ook bestuurder bij de dochters Cool+Europe en Coolfin Plus Ltd. De namen van de eigenlijke aandeelhouders zitten verborgen achter het scherm van Wilton Nominees Ltd. Deze maand was Flanagan in België om geld te zoeken voor Cool+. Een insider: “Hij liep hier rond, maar leek geen echte interesse meer in de zaak te hebben. Zijn hoop is vooral dat hij als Brit gerechtelijk opnieuw de dans kan ontspringen.” Flanagan was onbereikbaar voor commentaar.

Marc Van Huffelen

Het is merkwaardig dat advocaat Marc Van Huffelen, die jarenlang optrad als raadsman in de strafzaken van De Prins, op 21 december 2012 als enige Belg bestuurder bij Cravex werd, naast Flanagan, Mitchell en Elphick. Zijn kantoor is ook de juridische raadgever van de groep. Voor enkele aandeelhouders van EMCMI diende hij een strafklacht in tegen Koenraad Kunnen. Daardoor moeten alle burgerlijke gedingen in die zaak wachten tot de strafklacht is afgehandeld. Dat is een techniek die De Prins toepaste tegen de bouwondernemer André De Schutter in de zaak-Sismo. Vlak voor de rechter zich uitsprak over de geldigheid van een lening door De Schutter, legde De Prins klacht neer. De leningsakte was zogezegd vals.

De insider van Superclub: “Het overlijden van De Prins kwam geheel onverwachts. Dat heeft nogal wat interne ruzies veroorzaakt over het geld en de vele beloften die de Prins heeft gedaan, ook aan Marc Van Huffelen.”

Lokvogels

Bestuurders als Christian Deprez, Marc Hoessels en Stephan Raemaekers zwijgen over hun rol. De insider van Cool+: “Zij waren de façade waarachter De Prins zich verschool. Ze hadden in de streek een goede reputatie en konden zo lokvogel spelen.” Ook orthopedisch chirurg Kris Van Crombrugge en fysiotherapeut Lieven Maesschalk, bekend van de Rode Duivels, gaven Cool+ geloofwaardigheid. Een folder van Cool+ titelt: “Rode Duivels kiezen voor toestellen van Cool+Europe!”, met een interview met Lieven Maesschalck.

Ze maakten deel uit van de medische adviesraad van Cravex, maar ontkennen veel met de zaak te maken te hebben. Kris Van Crombrugge: “Van de aanwezigheid van De Prins wisten we niets. Ons was het alleen te doen om de technologie. Ik heb er trouwens al lang niets meer van gehoord.” Lieven Maesschalck: “Natuurlijk zorgde onze aanwezigheid voor respectabiliteit voor de groep. Mij interesseerde alleen hun technologische kennis. Van de rest wist ik niets.”

WILLY VAN DAMME

“Het intellect en de visie van Mr. De Prins zullen gemist worden” Tony Flanagan, Cravex