Stuurman naast Jan Callewaert

Hoe zal Philippe Rogge (39) het ervan af-brengen als eerste stuurman van Op-tion, naast kapitein Jan Callewaert? Aan zijn EQ zal het niet liggen. “Hij kan uitstekend met mensen om, van hoog tot laag, ongeacht opleiding of achtergrond. Hij haalt het beste in hen naar boven”, zegt Mark Rigolle, die Philippe Rogge eind 2000 bij Belgacom aanwierf.

Arnaud De Meyer, bestuurder bij Option en professor of management studies in Cambridge, vindt dat Rogge drie cruciale kwaliteiten heeft voor Option. “Hij is flexibel en past zich enorm snel aan. Hij is een doordrijver die snel resultaten kan behalen en hij kent de telecommunicatieoperatoren – dus de klanten van Option – zeer goed.”

Tussen 1993 en 2001 combineerde Rogge, een licentiaat toegepaste economie met een Vlerickdiploma in bedrijfsbeheer, topzeilsport met een voltijdse baan. Eerst als IT-analist en interne auditor bij Esso Benelux in Breda, vanaf 1998 als interne-auditmanager bij CMB. Intussen zeilde hij in de Finn-klasse, de categorie waarin zijn vader Jacques, de voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité, zelf drie keer deelnam aan de Olympische Spelen. Een competitie voor stevige jongens.

Sporter én manager

Philippe Rogge weigerde om uitsluitend voor de sport te kiezen en pakte in 1996, na een hoopgevend 1995, naast een ticket voor de Olympische Spelen. Rogge: “Eigenlijk ben ik al bijna tien jaar een recreant. De laatste paar jaar kom ik veel te weinig aan zeilen toe. Het zal in de eerstkomende jaren niet veel veranderen.”

Zijn professionele carrière gaat harder. Van interne-auditmanager promoveerde Rogge, die in Gent is opgegroeid, tot financieel directeur van Exmar, toen een filiaal van CMB. In de groep was Philippe Rogge onder meer verantwoordelijk voor het project om goederenbehandelaar Hessenatie te fuseren met Noordnatie.

Eind 2000 kreeg Philippe Rogge een telefoontje van Mark Rigolle, toen kersvers chief strategy officer en verantwoordelijk voor de externe groeiprojecten van Belgacom. Rigolle zocht een adjunct om de fusies en overnames op te volgen. Belgacoms sponsoring van een eigen wedstrijdzeilboot was de schakel.

Philippe Rogge had betere momenten kunnen kiezen voor zijn overstap. De dotcomcrash zette zich door. De Amerikaanse en Deense aandeelhouders wilden uitstappen en toenmalig Belgacom-CEO John Goossens moest de schade beperken.

Fusies en overnames

Rogge hield zich vooral bezig met Frankrijk, waar Belgacom zijn Franse internetprovider Infosources kon verkopen en opnieuw de volledige controle kon nemen over Belgacom Skynet. Belgacom France werd dan weer geruild voor een participatie in het Franse LDcom.

Eind 2002 waren zowat alle buitenlandse participaties verkocht. De winst was enorm: 1,1 miljard euro, vooral door de verkoop van de Nederlandse operator Ben. Philippe Rogge was net tot chief regulatory officer benoemd – hoofd van de lobbyingafdeling die onder meer onderhandelt met de regulator – toen John Goossens overleed.

Voor de nieuwe CEO, Didier Bellens, was de beursgang een prioriteit. Hij maakte Philippe Rogge verantwoordelijk voor de bedrijfscommunicatie. Rogge trok mee op roadshow in Europa om Belgacom bij investeerders aan te prijzen. “Een fantastische ervaring”, blikt hij terug. Zodra Belgacom genoteerd was, kreeg hij een operationele job bij ‘national wholesale’, de Belgacom-afdeling die in België voor zo’n 400 miljoen euro per jaar diensten levert aan andere operatoren. Bij de daaropvolgende herschikking eindigde hij op de moeilijk in te vullen post van ‘vice president business development en planning’ in de ‘enterprise business group’.

De sport bleef vlakbij. Sinds eind 2004 is Rogge bestuurslid van het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité en in april 2005 werd hij ook nog eens delegatieleider voor de Spelen van Peking in 2008. Nog voor hij deze zomer in Peking was, kreeg Rogge een telefoontje van Jan Callewaert van Option. Het begin van een lange reeks gesprekken. Rogge: “Ik heb het gevoel dat we heel goed zullen kunnen samenwerken.” (T)

Bruno Leijnse