St. Christophe

Een keuzemenu als gelegenheidskoopje bij de culinaire trots van Kortrijk.

De Vlaming gaat meer dan ooit uit eten. Helaas is het algemene culinaire niveau in de eethuizen nog nooit zo laag geweest. Hongerigen lopen massaal achter elkaar aan van het ene nieuwe restaurant naar het andere. Ze kijken naar het trendy interieur, naar elkaar en niet in het bord. Ze zien door de vingers dat ze slecht eten, slecht zitten en slecht worden bediend. Zo’n etentje kost al gauw vijftig euro per hoofd. Met dat geld kunnen ze zich, als ze selectief zouden zijn en opletten, culinair laten verwennen in een toprestaurant.

Aan lieden die de draad weer willen oppakken, stellen wij voor om naar St. Christophe te trekken, het beste eethuis van Kortrijk, en daar het keuzemenu te kiezen. Dit driegangenmenu, omlijst door attenties en opgediend met prima wijnen, kost 49 euro, de prijs van een slechte maaltijd in een trendy brasserie!

St. Christophe is het eethuis van de Fransman Jacques Pélissier en zijn West-Vlaamse echtgenote Nicole. Het bescheiden duo installeerde zich zeven jaar geleden in het 135 jaar oude burgerpaleisje van een Engelse vlashandelaar. St. Christophe ligt achter het Kortrijkse station en heeft parkeerplaats voor de deur, een mooie binnentuin met in het groen verborgen terrassen aan de achterkant en drie privé-zaaltjes op de eerste verdieping. Via het met marmer beklede trapportaal bereikt u drie in elkaar overlopende, elegant gedecoreerde, aristocratische dining rooms.

De overzichtelijke spijskaart vermeldt ambrozijn tegen gastronomische prijzen, zoals: ganzenlever en langoustine met appelsalade en currycrème (35 euro) of met vel gebakken zeebaars met zout uit Guérande, zuiderse groenten en een bouillabaissejus met sinaasappel (40 euro).

Wij schreven ons in voor het keuzemenu met dranken (49 euro en niet verkrijgbaar in de weekends). Er kwamen verrassingshapjes, zoals kruidenkoek met mousse van langoustine en komkommersoep met gehakte oester. Wij hadden de keuze uit zes soorten in huis gebakken brood en twee soorten olijfolie en er kwam ongevraagd een karaf water op tafel. De eerste bereiding was een mediterraans gerecht met roodbaarsfilet, koek met krabvlees en tapenade van zwarte olijven, aardappel uit Le Touquet met vadouvankruiden en tomaat en afzonderlijk geserveerde citroenmousseline. Daarbij schonk de jonge, gedreven wijnkeldermeester Mathieu Vanneste een glas Les Grandes Vignes du Roy, Côte du Rhône, gemaakt van rousanne-, marsanne-, clairette- en grenachedruiven. Het hoofdgerecht was kalfsrib met mals gekonfijte raap, raketsla, een (te) natuurlijke kippenjus en rijke aardappelgratin. In het glas kwam een Domaine des Mélanies, als mooie, mondvullende biowijn uit Corbières geplukt van rijpe carigan-, grenache-, mourvèdre-, syrah- en cinsaultdruiven. Het nagerecht bestond uit drie kleine bereidingen: soep van chocolade met stracciatelle-ijs en perkament van ananas, sorbet met zeste van sinaasappel en karamelkant en fruitsoep met steranijs. Daarbij kwam een glaasje D.O.C.G. Moscato d’Asti 2003, Vignaioli Di Stefano uit Piemonte. Koffie met ‘mignardises’ sloot deze heerlijke en tot in details verzorgde maaltijd af.

Pieter van Doveren