‘Sihame El Kaouakibi heeft bij een jonge generatie het vertrouwen in politiek geschaad’

In zijn boek Ge(e)neratie. Jonge oplossingen voor hedendaagse problemen heeft Trends-columnist Julien De Wit het onder andere over de kloof tussen de burger en de politiek die gaapt en alsmaar groter wordt. Een symbolisch voorbeeld is Sihame El Kaouakibi, die woensdag een opgemerkt optreden maakte in het Vlaamse parlement, waarover De Wit ook sprak in De Afspraak op Canvas. Lees hier een uittreksel uit zijn boek, een ontboezeming over de zaak-Kaouakibi.

El Kaouakibi was lid van de liberale partij Open Vld en maakte naam als boegbeeld voor diversiteit en tegen ongelijkheid. Sihame heeft een verleden als zogenaamde sociaal ondernemer. Dat is een ondernemer die veeleer dan het nastreven van winst, sociale vooruitgang als voornaamste doel heeft.

Als wit konijn en politieke belofte bij uitstek schopte El Kaouakibi het tot in het parlement. Haar projecten voor kansarme jongeren in Antwerpen gaven haar een ongeziene populariteit bij veel Vlamingen. El Kaouakibi straalde vertrouwen uit. Oprechtheid.

Maar zoals het spreekwoord het zegt: vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Bij veel Vlamingen verloor Sihame alle credibiliteit toen ze werd beschuldigd van grootschalige subsidiefraude. Verschillende rapporten van onafhankelijke diensten en auditeurs wijzen sterk in de richting van fraude. Concreet zou El Kaouakibi op z’n zachtst gezegd creatief zijn aan de haal gegaan met subsidiegeld bestemd voor de meest kwetsbare kansarme jongeren. Het meest spraakmakende voorbeeld van de fraude is dat er een luxekeuken voor privédoeleinden zou zijn aangekocht met het subsidiegeld.

Maar daar stopt het voor alle duidelijkheid niet bij. Wat dan volgde, zorgde zo nodig voor nog meer boosheid bij de Vlaming. El Kaouakibi bleef twee jaar lang afwezig uit het Vlaams Parlement wegens ziekte. Al werd ze wel doorbetaald. Dat kwam omdat volksvertegenwoordiger zijn een mandaat is, en geen job. Al krijgt zelfs de beste jurist dat niet uitgelegd aan Jan Modaal.

…

Aangezien de rechter zich snel over de zaak-El Kaouakibi zal buigen, lijkt het geen kies idee om het proces van deze politica te maken. Wel zijn de feiten gestoeld enkel en alleen op bewijs dat onomstotelijk vaststaat. Het verhaal van El Kaouakibi haal ik aan aangezien het voor mij persoonlijk één van de helderste verzinnebeeldingen is van de kloof tussen de burger en de politiek die gaapt en alsmaar groter wordt. Eerst krijgt het publiek te horen dat er met belastinggeld is gesjoemeld, daarna dat het parlementslid twee jaar betaald ziek thuis zit en niemand iets kan doen. Als klap op de vuurpijl doet ze daarna alsof er niets aan de hand is.

We hoeven het niet over de eventuele uitkomst van het proces te hebben om te kunnen concluderen dat deze zaak en het gedrag van de hoofdrolspelers erin het vertrouwen in de politiek hebben geschaad. Bij veel mensen rest nu kwaadheid.

Lees de columns van Julien De Wit