Serial entrepreneurs door dik en dun

Drie Brusselse vrienden richtten samen twee bedrijven op en verkochten ze weer. Daarna struikelden ze over verschillende projecten, maar nu zetten twee van hen alles in op een applicatie voor smartphones. Gaan vriendschap en ondernemen dan toch samen?

Is het onverstandig om samen met vrienden een bedrijf op te richten? Voor Philippe Van Ophem, Manoël Ancion en Renaud Gryspeerdt is het antwoord duidelijk ‘nee’. Het drietal is bevriend sinds hun humaniora in het Sint-Michielscollege in Brussel. Sindsdien hebben deze serial entrepreneurs samen of afzonderlijk met succes verschillende ondernemingen opgezet.

Zodra ze hun ingenieursstudies aan de UCL beëindigd hadden, stortte het drietal zich in een eerste zakenavontuur. In 1996 richtten ze Noesys op, dat e-commerceplatforms ontwikkelde, een niche die toen in opmars was. Dat bedrijf werd in 2000 door Keyware gekocht. Het drietal had intussen opgemerkt dat de vraag naar mobiele toepassingen toenam en richtte daarom in 2002 Euremis op, dat zich specialiseerde in de ontwikkeling van mobiele applicaties voor pda’s. Met succes: de kmo met 35 personeelsleden trok de aandacht van Belgacom, die het bedrijf in 2006 voor 4,1 miljoen euro kocht. Na twee jaar verlieten de drie oprichters de Belgische operator en lasten ze alle drie een professionele pauze in.

Aardige poging

Intussen vertelde een gemeenschappelijke kennis hen over een project dat ze de naam Save For Life gaven, een getrouwheidsprogramma met een sociaal oogmerk. Tijdens informele vergaderingen doken echter ook andere ideeën op. In september 2009 huurde het groepje een kantoorruimte. Twee projecten kwamen hieruit voort: Life Studio, een bedrijf gericht op de montage van vakantiefilmpjes, en Save For Life. “Naargelang van onze affiniteit met de projecten hebben we er per twee of drie aan gewerkt”, aldus Van Ophem. “Renaud en ik hebben bijvoorbeeld Life Studio grondig onderzocht, terwijl we met zijn drieën, zonder Renaud, aan Save For Life gewerkt hebben.”

Van oktober 2009 tot januari 2010 ontwikkelden Van Ophem en Gryspeerdt hun Life Studio. Omdat veel mensen vakantiefilmpjes maken maar niet de moeite nemen om ze te monteren, kwam het tweetal op het idee om dat in hun plaats te doen. De gebruikers zouden hun beelden binnenbrengen en daarna een afgewerkte film terugkrijgen. De twee ondernemers gingen erg ver in hun studie: ze spraken met mensen die werkzaam zijn in deze niche elders in de wereld (Tunesië, Amerika…), deden tests met de beelden van vrienden en ontmoetten potentiële onderaannemers in India. Uiteindelijk kwamen Van Ophem en Gryspeerdt tot de conclusie dat mensen ongeveer 30 euro voor deze service zouden betalen. De start-up zou hierdoor een kleine winstmarge hebben, en dus grote volumes moeten aantrekken om winst-gevend te zijn. Het project werd opgegeven.

Uitvoerige studie voor niets

Het idee voor Save For Life kwam van het Amerikaanse concept U Promise: de belangrijke projecten in een mensenleven worden gefinancierd met een getrouwheidsprogramma. “In Amerika helpen bedrijven families bijvoorbeeld om de hogere studies van hun kinderen te financieren”, aldus Van Ophem. “Het kapitaal voor de studies wordt opgebouwd doordat bedrijven kortingen geven op hun producten. De korting wordt niet in de prijs verrekend, maar op een speciale bankrekening gezet.”

Het drietal wilde dit concept overbrengen naar België en consumenten de mogelijkheid bieden om hun pen-sioenspaarrekening of een spaarrekening voor huisvesting te spijzen. Het project vorderde goed, de haalbaarheidsstudie gaf goede resultaten en de gesprekspartners waren geïnteresseerd. De ondernemers hadden het idee voorgesteld bij merken, distributeurs, banken, verzekeringen en olieleveranciers. “Alleen hadden we de timing niet mee”, aldus Van Ophem. “In volle crisis namen veel betrokkenen een afwachtende houding aan, vooral omdat een van de belangrijkste partners een bank moest zijn.” Nadat het project zeven of acht maanden bestudeerd was, werd het opgegeven.

Nu weer succes

Dit ontmoedigde de ondernemers echter niet. Terwijl Ancion zich toelegde op projecten rond hernieuwbare energie, beproefden Gryspeerdt en Van Ophem hun geluk in applicaties voor smartphones. Ze noemden hun bedrijf Agilys en concentreerden hun inspanningen op een applicatie voor privégebruik: myShopi, een slimme boodschappenlijst. De start-up bracht de applicatie in maart in België op de markt en in juni 2011 in Frankrijk (onder de naam monCaddie). De applicatie is nu nog gratis te downloaden voor het publiek, maar mettertijd wil Agilys partnerships aangaan met merken en eventueel distributeurs om ze te integreren in hun platform (kortingsbonnen, productpromotie…). Om wat inkomsten te genereren en de dure ontwikkeling van de applicatie te financieren, ontwikkelt Agilys andere applicaties op maat voor klanten. Er werken zeven mensen.

Op dit moment is de applicatie een groot succes: ze werd al meer dan 200.000 keer gedownload in België en Frankrijk. In de Belgische distributie speelt myShopi een pioniersrol. Het bewijs van de grote belangstelling: Sony Ericsson zal binnenkort myShopi in België in de Android-telefoons integreren.

CHRISTOPHE CHARLOT