Scandinavisch mediterraans

De Rollebeekstraat geeft uit op de Brusselse Zavel en is voetgangersgebied. De oude huizen zijn ingericht als snuisterwinkeltjes en horecabedrijven, die komen en gaan. Een vrij recente nieuwkomer is Peï en Meï. Het eethuisje heeft alles om uit te groeien tot een vaste waarde: lekker eten tegen een licht verteerbare prijs, een vriendelijke bediening en een intieme sfeer.

Voor lekkerbekken die houden van onvergankelijke smaken is Peï & Meï een gouden adres. De bistro met Brussels karakter werd in februari vorig jaar in de markt gezet door de Brusselaar Gauthier De Baere, die ervaring opdeed bij Alain Troubat en in Le Fourneau. Zijn echtgenote Melissa Triantopoulos is de dochter van Evan Triantopoulos, van de vermaarde Grill aux Herbes in Wemmel. Peï & Meï ligt verdrongen tussen andere eethuisjes en kwam op de plaats van Bocco d’Oro, dat een pand opschoof.

Achter in de smalle ruimte is een hoge tafel opgesteld met zicht op de open keuken. De klanten eten van kale houten tafels en de stoelen zijn van blank hout, waardoor het geheel iets Scandinavisch heeft. Wij werden bediend door een vriendelijk Nederlandstalig meisje. Peï & Meï heeft een spijskaart met gerechten die bij het lezen de honger scherpen. Visgerechten zijn in de minderheid. Er zijn aantrekkelijk geprijsde formules: voor een voor- en hoofdgerecht, of een hoofd- en nagerecht naar keuze betaalt de klant 39 euro. Voor een voor-, hoofd- én nagerecht naar keuze is dat 45 euro. Het surprisemenu van vijf gangen komt op 55 euro. Er is een wijnkaart met enkele Griekse toppers en een bescheiden keuze aan biologische wijnen.

Er waren twee voorgerechten: een ovenpotje vol mals gestoofde inktvisjes met mediterrane specerijen en gerookte en gelakte paling op een bedje van geplette aardappel met stukjes andouille (Franse varkensworst). Er waren ook twee hoofdgerechten. Zeebrasem uit de oven kwam met een zuiderse mengeling van tomaat, olijf en basilicum. Duif van Racan (supplement van 10 euro) was vakkundig in cocotte gebraden en kwam met gestoofde knolselder en met boter opgeklopte aardappelpuree. Wij kloven de boutjes af, maar een bakje warm water of een doekje om de vingers te reinigen bleef uit.

Het glas werd gevuld door een Château Cazeneuve, Côte de Languedoc, Les Calcaires 2012 met veel rood fruit en afgeronde tannine (37 euro). Niet omdat wij nog honger hadden, maar wel voor de goesting namen we nog een onvervalste Normandische crêpe, geflambeerd met calvados en opgediend met een bol ijs.

PIETER VAN DOVEREN