Samen shoppen met 80 % korting

Promocity, Groupolitan, Groupon… In enkele maanden tijd zijn er diverse websites opgedoken die de Belgische consument voorstellen om gezamenlijk – en dus goedkoper – te shoppen. De kopers zouden voor een prikje op restaurant, naar de film of naar een wellnesscentrum kunnen gaan. En de handelaars maken via het internet lokale en doelgerichte reclame. Een handleiding in social shopping.

Een korting van 56 % op een etentje in een Grieks restaurant. Een relaxatiesessie voor 22 euro in plaats van 49 euro. Of met 82 % reductie naar circus Bouglione. Welkom in de wereld van Groupon, Promocity en Groupolitan, drie Belgische websites die elkaar bekampen met bulkaankopen in de hobby- en de horecasector. Het concept van deze platforms is eenvoudig: elke dag ontvangen de leden een e-mail met een aanbod in hun stad. Dat aanbod is maar korte tijd geldig, meestal 24 uur. Wie interesse heeft, kan online een voucher aankopen: een soort bon die de consument moet printen en nadien ter plaatse kan gebruiken. De deal gaat door op één voorwaarde: een minimumaantal gebruikers moet op het aanbod intekenen. Om dat te bewerkstelligen, zetten deze websites sterk in op sociale netwerken à la Facebook en Twitter.

Het concept raakte in november 2008 populair in Amerika toen in de streek van Chicago Groupon.com werd gelanceerd. Het initiatief kon al gauw rekenen op veel bijval bij de webgebruikers, die van de website een referentie van wereldformaat maakten. Sinds de lancering werden er via het platform al 11,6 miljoen deals beklonken. En in minder dan twee jaar vond Groupon ingang in liefst 88 Amerikaanse steden en in meer dan twintig landen. Om ook in Europa vaste voet te krijgen, nam het Amerikaanse bedrijf een van zijn eigen klonen – CityDeal – over. Momenteel duiken zowat overal soortgelijke platforms op. Alleen al in Frankrijk biedt een twaalftal websites dezelfde service aan. Op de Belgische markt werden sinds juni de drie eerder vermelde websites gelanceerd. Alle drie hopen ze op lokale schaal het succes van Groupon te evenaren.

Argumenten om handelaars te overtuigen

Om van hun websites een succes te maken, ontbreekt het de stichters niet aan argumenten, vooral niet als het eropaan komt handelaars over de streep te trekken. Aangesloten handelaars werken zich niet alleen in de kijker bij de duizenden leden van de website, het concept heeft nog andere voordelen. “Het systeem blijkt erg aanlokkelijk voor handelaars”, aldus Laurent Jacob, medestichter van Groupolitan. “Het geeft lokale ondernemingen namelijk de kans om te communiceren via het internet, terwijl dat voordien niet echt voor hen was weggelegd. In onze formule betalen de handelaars geen vaste kosten.” Ze stemmen er inderdaad gewoon mee in om een fikse korting (doorgaans minstens 50 %) te geven op een product of dienst. Bovendien staan ze op elke beklonken deal een commissie af die 20 tot 50 % van de voucherprijs bedraagt. Van de winstmarge van de handelaars blijft dus weinig of soms zelfs helemaal niets meer over. Maar ook op dit punt zitten de websites niet om argumenten verlegen. “Wij brengen de handelaars geen prospecten aan, maar echte klanten”, zegt Jacob. De stichter van Promocity – Samuel Devyver – legt dan weer cijfers op tafel: “Uit Amerikaanse studies (verricht door Groupon, nvdr) blijkt dat 65 % van de mensen klant blijft nadat ze een service hebben uitgeprobeerd.” Hij voegt er trouwens aan toe dat de consumenten die met een aangekochte voucher op restaurant gaan, ter plaatse gemiddeld 60 % meer uitgeven.

Resultaatgebonden vergoeding

Ook bij de handelaars klinken er positieve geluiden. Sushi Factory bijvoorbeeld tekende contracten met Groupon en Promocity. Alleen al via Groupon wist de restaurantketen meer dan 400 vouchers te verkopen in Brussel. De gedelegeerd bestuurder van Sushi Factory is best tevreden over het concept. “Als marketinginitiatief loont het zeker de moeite”, vindt Geoffroy Heyne. “Per verkocht menu mag het systeem ons dan niet veel opbrengen, het biedt ons wel visibiliteit én de kans om nieuwe klanten te werven zonder een cent uit te geven. De verkochte vouchers zijn voor ons niet verlieslatend. Reclame in de lokale pers daarentegen is vrij duur en de return is moeilijk meetbaar.”

Om rendabel te zijn, moeten de social shoppingwebsites uiteraard zoveel mogelijk vouchers aan de man brengen. Maar wanneer ze bijvoorbeeld bioscooptickets verkopen voor 6 euro, zijn de winstmarges erg klein. Samuel Devyver van Promocity bekent kleur: op termijn mikt hij op 3000 euro commissie per dag, wat overeenstemt met de verkoop van ongeveer 600 vouchers van gemiddeld 20 euro, waarvan Promocity telkens 5 euro opstrijkt. “Dat is zeker haalbaar: 600 vouchers verspreid over verschillende steden is niet enorm veel.”

Vandaar dat zowel Promocity, Groupolitan als Groupon zich momenteel rept om de geografische dekking van zijn dienstverlening uit te breiden. Social shopping mag dan al erg lokaal gericht zijn, als het netwerk verschillende steden beslaat, geeft dat de onderneming wel extra slagkracht. De websites kunnen dan overwegen om partnerships aan te gaan met restaurant- of winkelketens en de verkoop zo een boost geven. Op Amerikaanse schaal heeft deze techniek alvast zijn sporen verdiend, getuige het voorbeeld van een verkoop via Groupon. Een voucher die in de GAP-boetieks 50 dollar waard was, werd in alle Amerikaanse steden waarin Groupon aanwezig is, verkocht voor slechts 25 dollar. De aanbieding liep 24 uur. Groupon verkocht 445.000 vouchers voor ruim 11 miljoen dollar!

De websites rekenen er ook op dat een aantal vouchers niet wordt gebruikt. Aan de handelaar betaalt de onderneming namelijk enkel de ingeruilde vouchers. Wanneer een consument een voucher koopt en betaalt maar er niets mee doet, steekt ze dus de volle 100 % op zak. Een aardige bron van inkomsten, aangezien volgens onze informatie tot 30 % van de aangekochte vouchers nooit wordt gebruikt.

Moordende concurrentie

Toch is dit geen handel die je in een-twee-drie op poten zet. “Het commerciële aspect is voor deze websites erg zwaar”, analyseert een specialist in e-commerce in België. “Ze hebben verkopers nodig om het concept te gaan uitleggen aan de kmo’s en om contracten binnen te rijven. Er moeten dus voortdurend mensen de baan op.” De drie stichters van Groupolitan hebben niet voor niets onlangs 500.000 euro opgehaald bij privé-investeerders. “In deze business liggen de lasten – vooral de loon- en marketingkosten – vrij hoog”, erkent Laurent Jacob van Groupolitan. Hij benadrukt dan ook hoe belangrijk het is om over voldoende kapitaal te beschikken.

Op dit ogenblik worden er via het concept vooral diensten aangeboden: restaurantbezoeken, wellnessarrangementen, vrijetijdsbesteding, carwash enzovoort. Promocity heeft een keer geprobeerd om T-shirts te verkopen voor 9 euro in plaats van 36 euro. Een flop. Al moet gezegd worden dat deze websites in België nog in hun kinderschoenen staan en dus nog op zoek zijn naar de ideale positionering. Zo ziet de jonge baas van Promocity nog tal van mogelijkheden om de business verder uit te bouwen: “Ik denk bijvoorbeeld aan fikse kortingen op tijdschriftabonnementen. Of aan akkoorden met verdelers of multinationals waarbij we het publiek naar de supermarkt lokken om daar een product aan te kopen tegen een stuntprijs.”

De Belgische markt lijkt klein voor drie spelers die zich op precies dezelfde wijze positioneren. In Brussel lopen ze elkaar al voor de voeten en proberen ze – soms vrij agressief – de handelaars voor zich te winnen. “De verkopers pushen je om je handtekening te zetten en heel snel met de actie te beginnen”, aldus een handelaar. “Je hebt nog maar net een deal gesloten en ze bellen al voor de volgende. Als je al geen concurrent over de vloer krijgt met een tegenvoorstel. Terwijl het toch voor zich spreekt dat wij onze producten niet het hele jaar door spotgoedkoop van de hand kunnen doen.”

Christophe Charlot

“Het systeem geeft lokale ondernemingen de kans om te communiceren via het internet”