Rouge Tomate

Het nieuwe welzijn – fase twee – werd gedicteerd door niemand minder dan Alain Ducasse.

In de gang staan of zitten hongerige mensen geduldig te wachten tot er een tafeltje vrijkomt. Rouge Tomate is, na zes maanden verbouwingswer- ken, weer open en chic Brussel staat in de rij voor een plaats. Momenteel worden er dagelijks 170 couverts bediend. Maar wat heeft dit restaurant wat andere restaurants niet hebben?

Ook drie jaar geleden, toen Rouge Tomate voor het eerst zijn deuren opende, waren de tafels onmiddellijk ingenomen. Rouge Tomate introduceerde ‘het nieuwe welzijn’, gebaseerd op het goed voelen in een ‘zuivere’ omgeving bij een glaasje wortel- en seldersap (4 euro) en ‘zuivere’ bereidingen.

Aan de basis van die ‘pure’ formule stonden de jeugdvrienden Patrice Valschaerts en Emmanuel Verstraeten. De eerste is inmiddels verdwenen. Econoom Emmanuel Verstraeten gaat solo verder en is vastbesloten om zijn rode tomaat te perfectioneren. Om de oneffenheden glad te strijken, klopte Verstraeten aan bij de adviesgroep AD (Centre de Formation d’Alain Ducasse), die een audit uitvoerde. Het onderzoek resulteerde in een volledig nieuwe inrichting uit duurzaam materiaal in dezelfde geest als voorheen (sober, warm, comfortabel en hedendaags) en een nieuwe, door Ducasse geselecteerde chef-kok. Zijn naam is Fabrice Roche en natuurlijk is hij Frans.

Wij reserveerden tijdig, meldden ons bij de Nederlandssprekende hostess aan de lessenaar en werden voorgeleid naar onze tafel. Links en rechts van ons hoorden wij Engels. Wij zaten comfortabel, bewonderden de nieuwe inrichting met het mooie parket, de door Edouard Vermeulen ontworpen kleding van het personeel en de technische snufjes (geraffineerde verlichting, geluidsisolatie en muziekinstalla- tie).

De spijskaart vermeldt ‘zuivere’ gerechten. Onze keuze ging naar twee voorgerechten: gedroogde pijppasta met smakeloze cantharellen en reepjes beetgare groene asperges (15 euro) en vellen groen deeg met vijf venusschelpen in puree van gestoofde tomaten, bestrooid met blaadjes platte peterselie en toeven dille (16 euro). Wij misten de basiskruiden, zoals peper, zout en waarom geen vleugje knoflook? Het hoofdgerecht bestond uit een staartstukje zeebrasem met vijf miezerige stukjes groenten en een soort custard van olijfolie en citroensap (26 euro). Wij misten een aardappel en vonden de prijs overdreven. Aan de andere kant kwam een glas met lagen groene en roze linzen, graan, spelt en spliterwten, zuinig besprenkeld met een druppel olijfolie en wijnazijn als saai en smakeloos vegetarisch gerecht (15 euro). Omdat wij onbevredigd waren, kwamen er twee nagerechten: half gekookt chocoladegebak met vanille-ijs (10 euro) en sorbet van kersen met fruitsoep (9 euro). Bij de koffie kwam een madeleinekoekje met zoethout parfum. “Eindelijk wat smaak,” zei mijn tafelgenote.

Wij ervoeren de nieuwe Rouge Tomate overpriced en de ‘zuivere’ gerechten konden ons niet boeien.

Pieter van Doveren