ROOMSE MULTINATIONAL
Lodewyckx Herman,docent ethiek & HRM, Oostende.
Iwein D’Haeseleer, Moorsel-Aalst.
Pieter Vanherpe, Roeselare.
Ivan Vonck, Ninove.
Het valt op dat in uw artikel “Roomse multinational verzwakt Managers en Monseigneurs” in Trends 4 april 1996 over God in alle talen wordt gezwegen. Deze directeur is nochtans zeer belangrijk. Wat is immers het product van de Kerk ? Wat verkoopt zij ? En hoe ? In de documenten van de Kerk (wie heeft ze gelezen ?) lees ik dat het enige doel van de Kerk erin bestaat de mensen te helpen het eeuwige geluk te bereiken. Je kan dat eventueel als een dienst beschouwen. Maar het is niet meteen een lekkernij : wat gevraagd wordt, is een bekering. Het product krijg je pas als je dood bent.
Overigens gaat kopen niet zonder betalen. De dienst is vreemd genoeg echter gratis. Je zou dus kunnen verwachten dat de Kerk bij haar dienstverlening een ander voordeel op het oog heeft. Heeft iemand een idee ? Hoe wordt dit doel nagestreefd ? Op het eerste gezicht, zoals in alles, met menselijke middelen. Je werft zo mogelijk goede managers aan, briljant en met veel diploma’s, goed getraind en wetend wat ze doen, en die het goed kunnen uitleggen en organiseren. Je probeert de boel in handen te houden, en zorgt om de paar eeuwen voor een min of meer grondige re-engineering.
Tenminste voor de buitenstaander. Voor de gelovige is de hoofdspeler tegelijk het doel : God. Voor hem gaat het niet over een stel regels, maar om een iemand. Niet een historisch-interessant iemand, of een na-de-dood-zullen-we-wel-zien-iemand, maar een vandaag-nu-iemand. En die bepaalt voortdurend het hele spel achter de schermen, benoemingen en re-engineerings inbegrepen. Als die iemand zich definieert als “hij die is”, dan wordt de hele poespas van organiseren en structureren toch wel vrij relatief. Maar wat echt telt voor die gelovige is de relatie met die iemand, de rest is versiering. En wie wat zin heeft voor geschiedenis, die weet dat de zogenaamde crisis in de kerk geen nooit gezien iets is.
Nog een bedenking : de baas komt negatief en defensief over. Dat is inderdaad zo voor de oppervlakkigen, die de moeite er niet voor over hebben om de filter van de media eens even opzij te schuiven. Na slechts enkele bladzijden lectuur van eender welk pontificaal document is het contrast op zijn minst verrassend. En de moeite is niet groot. Even stoppen bij de boekhandel, of wat surfen op het Internet is al voldoende. Wie zoekt die vindt. Maar je vindt maar wat je zoekt.
Joseph Collin, Brussel.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier