De internationale beurzen blijven rondjes draaien. Dat deden ze de voorbije dagen, weken, maanden en eigenlijk al het voorbije jaar. Kijk maar eens naar onze eigen Bel-20-index. Die stond in september van vorig jaar ook al op 2500 punten. De afgelopen twaalf maanden is hij daar maximaal 200 punten boven en onder geweest. Dat staat in schril contrast met de enorme bewegingen – eerst een forse duik en dan een steile klim – van de twee jaren daarvoor. Dat is vervelend voor de aandelenbelegger, die zijn geduld dreigt te verliezen. Wat nog maar eens aantoont dat je er snel bij moet zijn als de herstelbeweging op gang komt, want de tientallen procenten kwamen er in minder dan een half jaar tijd. Uitzonderlijk? Zo’n periode zonder echte richting komt wel vaker voor. De vorige ‘grote’ herstelbeweging, van 2003 tot 2007, had ook een wervelend begin en kende in 2004 ook vele maanden van status-quo, om dan terug de weg naar boven in te slaan.
Wat kan dé katalysator zijn om die cirkel te doorbreken? Dat zal van het economische herstel afhangen. Dat vlakt af, maar dat is op zich ook niet ongebruikelijk, want elke patiënt die zwaar ziek geweest is, kent in zijn langdurige revalidatie moeilijke momenten waarop het eerder terug achteruit in plaats van vooruit gaat. Dat op zich hoeft geen drama te zijn. Als we wel naar een nieuwe recessie met deflatie gaan, wordt het uiteraard wel een neerwaartse uitbraak en gaan de beurzen terug richting de dieptepunten van het openingskwartaal van 2009. Maar zo’n zwartgallig scenario hebben wij niet voor de komende twaalf maanden. Er kunnen best nog een aantal moeilijke weken volgen op de financiële markten, precies omdat beleggers bang zijn voor het hervallen van de economie. Maar daarna zien we de beurzen toch terug opveren. Aandelen zijn in elk geval goedkoop en in de waardering zit al een vrij negatief economisch scenario. Anders kunnen we niet verklaren dat er zoveel aandelen van winstgevende bedrijven zijn die (sterk) onder hun boekwaarde noteren. De combinatie van sterke resultaten en aarzelende beurzen heeft de aandelen gemiddeld een stuk goedkoper gemaakt.
Wall Street krijgt het vooral moeilijk als er tegenvallend nieuws van de arbeidsmarkt komt. Die Amerikanen toch! Hun dynamisme blijft aandoenlijk. Amper 14 maanden na het Chapter 11 willen ze het ‘nieuwe’ General Motors alweer naar de markt brengen, na amper twee winstgevende kwartalen. De reden is simpel: Obama pompte vorig jaar willens nillens 50 miljard dollar in het autoconcern om het voor een zekere ondergang te behoeden. Hij kreeg daarvoor 61 % van de aandelen, maar hij wil die liever vandaag dan morgen weer kwijt. Hij wil zijn geld terug en liefst snel. De Amerikaanse overheid zit immers zelf om geld verlegen. Maar vorig jaar had de regering geen andere keuze dan als redder in nood op te treden. Anders was een depressie voor de Amerikaanse economie wellicht niet meer te vermijden geweest. De impact van enkele honderdduizenden werklozen extra (bij GM en toeleveranciers) zou een dusdanig negatieve impact hebben gehad op het consumentenvertrouwen dat dit de Amerikaanse economie helemaal kopje-onder zou hebben geduwd. Maar kijk, nu wordt er, afhankelijk van de bron, alweer gesproken over het ophalen van 12 tot 20 miljard dollar. Potentieel wordt dit de grootste beursintroductie ooit op Wall Street. Voorlopig heeft Visa nog het record van net geen 20 miljard dollar. Niet slecht voor het roemrijke GM, dat er in de vier jaar voor het de facto faillissement in geslaagd was 88 miljard dollar verlies te maken. Dan is 2,6 miljard dollar winst in twee trimesters op zich nog niet echt geruststellend. Het is wel een knalprestatie als we zien waar de autoconstructeur, die decennia lang de grootste ter wereld was, vandaan komt. Maar met een weifelend economisch herstel, een hardnekkig hoge werkloosheid en het Japanse Toyota dat in ere hersteld is, zal alle marketingtalent nodig zijn om van de IPO een succes te maken. De Amerikaanse trots zal moeten zegevieren op het verstand, want het toenemende succes in China alleen is onvoldoende om er een goedehuisvaderbelegging van te maken. GM is back! Maar van een snelle terugkeer naar het glorieuze verleden moeten we toch nog maar niet te veel dromen.
DE AUTEUR IS DIRECTEUR STRATEGIE.
Danny Reweghs
De Amerikaanse trots zal moeten zegevieren op het verstand om van de beursgang van het ‘nieuwe’ GM een groot succes te maken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier