Reus op lemen voeten

Wie op deze aardbol heeft nog niet gehoord van de Coca-Cola Company? Wie is geen regelmatige of zelfs dagelijkse gebruiker van zijn producten? De Amerikaanse frisdrankengigant heeft de hele wereld veroverd. Het is sinds 1886 dan ook een van de meest tot de verbeelding sprekende Amerikaanse succesverhalen, met meer dan 500 merken en zelfs 16 blockbusters, producten met een jaarlijks verkoopcijfer van meer dan 1 miljard USD, zoals Coca-Cola, Fanta, Sprite, Minute Maid en Nestea.

Maar hoe sprankelend dat verhaal de voorbije decennia is geweest, des te platter was het de afgelopen kwartalen en jaren. Dat weerspiegelt zich ook in de beurskoers. Die dobbert rond 40 USD, een koerspeil waar we nu al jaren rond bivakkeren. Dat maakt ook dat een prestatievergelijking met bijvoorbeeld de S&P500-index het aandeel van Coca-Cola er weinig sprankelend doet uitzien. De voorbije drie jaar bracht een belegging in Coca-Cola liefst 53 % minder op dan een Amerikaans indexfonds op de S&P500. Nog pijnlijker wordt de prestatievergelijking met bijvoorbeeld AB InBev. Daarmee vergeleken geeft Coca-Cola 87 % minder return, waardoor AB inBev intussen een grotere beurskapitalisatie heeft dan Coca-Cola.

Zelfs de belangrijkste aandeelhouder, Warren Buffett (ruim twintig jaar al aan boord en een fanatieke gebruiker van Cherry Coke), kan absoluut niet meer tevreden zijn over de performance van het Coca-Cola-aandeel. De koers stagneert echter omdat de omzet licht daalt en de winst per aandeel ter plaatse trappelt. De groep is dan ook het groei-aureool volledig kwijtgespeeld. De gemiddelde door analisten verwachte omzet voor dit jaar van 44,9 miljard USD moeten we vergelijken met 48,0 miljard USD omzet uit 2012 en de winst per aandeel zal 2,00 USD per aandeel bedragen, op basis van de analistenconsensus, tegenover 2,01 USD in 2012, 2,08 USD voor 2013 en 2,04 USD vorig jaar.

De groei in de emerging markets is flink afgezwakt en er zijn de hardnekkige problemen in de mature markten. Het toenemende gezondheidsbewustzijn in de westerse wereld drukt op de consumptie van ongezonde frisdranken met hun hoge suikergehalte. Diet Coke, Coca-Cola Light en Coca-Cola Zero vangen dat slechts voor een stuk op. Daarnaast is er ook het toenemende prijsbewustzijn, dat consumenten naar huismerken of zelfgemaakte frisdranken drijft (Sodastream).

De Coca-Cola Company is ook een belangrijke wereldspeler in fruitsappen (onder meer Minute Maid), water (onder meer Chaudfontaine, Viva, BonAqua), thee (onder meer Nestea) en is aandeelhouder van het koffiebedrijf Green Mountain. Het succes van marktleider Innocent Smoothies (gekocht in 2009) doet het concern ook verder in alternatieve dranken en smaken investeren. Maar opwindend is dat allemaal niet en het brengt de groeimachine niet terug op gang. Dit concern mist verfrissende ideeën, mist doortastend optreden van het topmanagement. Het zou zomaar de ultieme uitdaging van het AB InBev-management en van Jorge Paulo Lemann (medestichter 3G Capital) kunnen zijn. Die laatste is een goede bekende van Warren Buffett. De marges bij AB InBev liggen tot 50 % hoger dan bij Coca-Cola Company.

Conclusie

Begin dit jaar hebben we Coca-Cola na een kritische evaluatie uit de voorbeeldportefeuille gehaald. De koers is intussen verder teruggevallen en begint ons weer te interesseren. Tegen 20 keer de verwachte winst en een verhouding tussen de ondernemingswaarde (ev) en de bedrijfskasstroom (ebitda) van 17 lijkt het aandeel nog altijd hoog gewaardeerd. De rendabiliteit kan echter beter. Bovendien is het geen oninneembare vesting meer na de lamlendige koersprestatie van de jongste jaren. Vandaar de adviesverhoging.