Relais de la Poste

Pieter van Doveren

16-03-2006, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:51

Een romantische pleisterplaats in de Elzas met regionale specialiteiten.

La Wantzenau is een rustig plaatsje ten noorden van Straatsburg. Vroeger woonden hier uitsluitend boeren die hop verbouwden en ganzen vetmestten, én vissers die met hun platte bootjes de Rijn bevoeren op zoek naar snoek, paling, karper en zander.

Het romantische hotel Relais de la Poste bevindt zich in het oudste huis van La Wantzenau. In tegenstelling met wat de naam doet vermoeden, werd La Poste in de achttiende eeuw gebouwd als een hoeve met herberg waar reizigers en hun paarden op een comfortabele manier konden verkwikken. De oude pleisterplaats ligt op een kruispunt in het dorp en heeft alles waarvan een Elzasliefhebber droomt (een gevel met vakwerk, een typisch dak uit kleine, platte pannetjes en kamers en alkoven met muurschilderingen). Relais de la Poste is niet alleen geliefd bij toeristen: het restaurant geniet bij de inwoners van Straatsburg een goede reputatie. Zij komen voor de klassieke keuken, gebaseerd op landelijke gerechten. Vedettes hier zijn ganzenlever, gebraden piepkuiken en matelote.

Eigenaar Jérôme Daull is de zoon van een hop- en tabaksboer. Hij begon op veertienjarige leeftijd als leerjongen onderaan de ladder in de keuken. Toen hij 25 was, droomde de ondernemende jongeman van een eigen zaak. Hij had geluk: de gemeente La Wantzenau zocht al een tijdje een uitbater voor het Relais de la Poste. In 1985 kocht Jérôme Daull de muren, waarna hij de eetzaal hertekende en onder het dak negentien hotelkamers inrichtte.

Wij kwamen op een koude weekdag, waren blij met onze romantische dakkamer met laag, houten plafond en reserveerden een tafel in de ruime, gerieflijke en druk bezochte eetzaal. De dames die bedienden, zagen er in hun strenge, donkerblauwe kostuums uit als tramconducteurs.

Als aperitief was er een fijn glaasje muscat d’Alsace, Meyer-Fonné, Katzenthal. Wij kozen voor het menu ‘Le Gourmet’ (65 euro). Bij com-pacte en royaal gezouten ganzenleverterrine kwam gelei van muscatwijn en het glas werd gevuld met een mooie, frisse riesling Engelberg van Maurice Heckmann (30 euro). Aan de andere kant van de tafel verschenen ver gegaarde rigatonideegwaren, gevuld met pecorinokaas met een mousse van aardappel en truffel. Als tweede gerecht was er braaf gekruide ragout van kreeft en pompelmoes in een mengeling van room en schaaldierenjus. Aan de andere kant kwamen perfect gegaarde en (te) licht gekruide sint-jakobsschelpdieren met mousse van schorseneer en truffel. Als tweede wijn was er een weelderige en uitgesproken tokay-pinot gris, Clos Saint Landelin, Grand Cru Vorbourg uit Rouffach (52 euro). Als hoofdgerecht kregen we enerzijds ontbeende en met groenten gevulde kwartel met truffeljus en lang gegaarde aardappelgratin en, anderzijds, soufflé van zander met spinazie en kreeftcoulis – een klassiek en smakelijk gerecht. Een schitterende soufflé Poire Belle Hélène, recht- streeks uit de oven, zo licht als een wolkje, aan tafel doorstoken en met een straaltje warme chocoladesaus overgoten, vormde het einde van deze smakelijke, klassieke Franse maaltijd.