Dat het regime in Pyongyang mag worden beschouwd als een van de meest gevreesde ter wereld, werd in 2016 opnieuw duidelijk. De Amerikaan Otto Warmbier werd veroordeeld tot dwangarbeid omdat hij een Noord-Koreaanse poster van een muur zou hebben gehaald. De student belandde in coma en overleed een jaar later, kort nadat hij werd vrijgelaten en overgebracht naar de Verenigde Staten.
Michiel Hoogeveen mag zich een expert in de Noord-Koreaanse politiek noemen. De jonge Nederlander maakt niet dezelfde fout als veel diplomaten, politici en journalisten: meningen ventileren over een land dat ze nooit bezocht hebben. Hoogeveen reisde verscheidene keren naar de Koreaanse Volksrepubliek. Wat hij aantrof was een orwelliaanse wereld, maar bovenal een land met potentieel en een bevolking die beter verdient.
Het Kluizenaarskoninkrijk is in vele opzichten erg boeiend. “Mijn doel was de stormvloed aan desinformatie te doorbreken”, stelt de auteur. In dat opzet is Hoogeveen geslaagd. Hij slaagt erin een genuanceerd beeld van de Noord-Koreaanse kwestie te schetsen, zonder de dictatuur van Kim Jong-un te vergoelijken.
Een juichende menigte in de straten van Pyongyang en een hysterisch vrouwelijk nieuwsanker. Dat is het beeld dat wij te zien krijgen wanneer het gevreesde regime van Kim Jong-un voor de zoveelste keer een raketproef uitvoert. Als Het Kluizenaarskoninkrijk ons iets leert, dan is het dat we hier niet naar figuranten in een slecht theater kijken. De Noord-Koreanen geloven waarlijk dat hun leider het beste met hen voorheeft. Die verafgoding maakt dat de westerse boycot, in de vorm van economische sancties, geen zoden aan de dijk brengt zolang er geen mondige middenklasse kan opstaan. De idolate bevolking zal voorlopig niet in opstand komen tegen haar overheid, zelfs niet als ze dreigt om te komen van de honger.
Nadrukkelijk verwijst Hoogeveen naar het ‘Sunshine-beleid’, waarmee Zuid-Korea in de jaren negentig tijdelijk meer samenwerking aanknoopte met het communistische Noorden, om zo de angel uit het conflict te halen. Geen spierballengerol, maar wel toenadering tussen het Westen en Pyongyang biedt anno 2019 de enige uitweg uit deze nieuwe Koude Oorlog, die soms warme trekken vertoont.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier