Boudewijn Vanpeteghem
Regeringsleden zijn geen ezels
Schaam u, federale regering. Er leven alweer mensen in de vrieskou op straat omdat u er niet in geslaagd bent het nodige te doen.
U had nochtans meer dan tijd genoeg om dezelfde schandelijke situatie te verhinderen die zich twaalf maanden geleden al voordeed.
Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. Bij de opvang van asielzoekers doen onze regeringsleden dat wel. Dat zegt veel. Het zijn werknemers die dringend beter moeten presteren, willen ze dat hun werkgever, de bevolking, hen niet op straat zet.
Die werkgever kijkt nauwlettend toe en is boos om zoveel onkunde. Nochtans zijn er werknemers genoeg die voor de kwestie verantwoordelijk zijn. De ministers Leterme, Milquet en Onkelinx, en de staatssecretarissen Courard en Wathelet. Het wordt hoogtijd om de functie van staatssecretaris af te schaffen. Een eenvoudige en zinnige besparingsmaatregel in deze moeilijke begrotingstijden.
Franstalige politici eisten de bevoegdheid over de asielzoekers op omdat ze vonden dat hun Vlaamse collega’s te hardvochtig waren voor de onfortuinlijke medemensen die hier hun geluk kwamen zoeken. In eigen boezem kijken, deden ze niet.
Want het falen van de staat, alweer, brengt mee dat ons land vier maal meer asielzoekers moet ontvangen dan zijn buurlanden. De overheid slaagt er niet in vluchtelingen op tijd uitsluitsel te geven of ze hier al dan niet kunnen blijven. Wie hier al jaren legaal verblijft en zich integreerde, stuur je niet terug.
Velen kregen terecht papieren, maar de echo daarvan was in de wereld te horen. De stroom gelukszoekers dikte voort aan en dat werkte de huidige hardvochtige en mensonterende toestand mee in de hand. Zij die een lakse immigratiepolitiek voorstaan, denken daar eens beter aan.
De bevoegde staatssecretaris Philippe Courard (PS) staat terecht in de vuurlinie. Alles wat hij vertelt, is simpel van tafel te vegen met het beeld van een mens die buiten slaapt. Het is hemeltergend om te moeten horen dat er nu crisisvergaderingen worden belegd. Er had een uitgewerkt plan moeten bestaan dat prompt uit te voeren was.
Werknemer Courard had daar moeten voor zorgen. En werknemer Wathelet had zijn inbreng moeten doen. En het middenkader van ministers had sneller moeten beslissen om de nieuwe asielcatastrofe te beletten. Nu vierklauwens moeten zoeken naar opvanggebouwen is het zoveelste bewijs van incompetentie.
Het christendemocratisch kaderlid De Crem moet de rotzooi van zijn collega’s mee helpen opkuisen. Geen pretje uiteraard, maar dat hij eerst zijn hart voor enorm hulpbehoevenden laat spreken in plaats van zijn ergernis om het boeltje dat zijn collega’s ervan maakten.
Dit moet allemaal beter, veel beter.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier