‘PROBEER NIET EEN HIT TE SCHRIJVEN

K3 is meer dan een slimme marketing, er zit ook een sterk creatief concept achter. Daarvoor zorgen de mensen die de liedjes, de dansjes en de pakjes bedenken. “‘Tienduizend jaren oorlog zonder dat ooit iemand won.’ Dat is toch geen onzin?”

De metamorfose van de meidengroep K3 – in drie nieuwe meisjes – was in Vlaanderen de opmerkelijkste popculturele gebeurtenis van het voorbije jaar. De slotshow van K3 zoekt K3 was het meest bekeken programma op VTM in twintig jaar (1,8 miljoen kijkers in Vlaanderen, evenveel in Nederland). Van de nieuwe cd zijn al meer dan 260.000 exemplaren verkocht en de tournee is vrijwel volgeboekt (430.000 tickets).

Een staaltje kundige marketing, daar is iedereen het over eens. Maar het geeft ook aan dat K3 een ijzersterk concept is. Een concept waarvan Gert Verhulst, Hans Bourlon en ex-K3-lid Kristel Verbeke – nu de manager van de groep – de touwtjes in handen houden, maar dat ook creatief moet worden waargemaakt. Daarvoor zorgen de mensen die de liedjes, de dansjes en de pakjes bedenken. De zangeressen zijn maar de laatste schakel in die creatieve keten.

DE HITS: MIGUEL WIELS

De muzikale krachtcentrale van K3 is de vaste componist, Miguel Wiels. Hij heeft samen met Alain Vande Putte en Peter Gillis zo’n tweehonderd K3-songs op de teller staan. Hoe komt zo’n liedje tot stand? Miguel Wiels: “Het overgrote deel van de songs ontstaat aan mijn piano. Geregeld spreek ik af met Alain Vande Putte, die vooral de teksten schrijft. Hij gaat naast mij aan de piano zitten, en we gaan aan de slag met het eerste wat ons te binnen schiet. Soms is dat een melodietje dat in mijn hoofd hangt, soms komt Alain aanzetten met een thema of een zin.”

Met het resultaat van die sessies trekt Wiels de studio in met Peter Gillis. Daar bedenken ze de productionele saus voor het nummer: instrumenten, grooves, drums – kortom: een sound. In etappes wordt nog verder aan de opbouw en de teksten gesleuteld. De drie werken al zo sinds het prille begin. Hoeveel van dat werk belandt in de vuilnisbak? “Ongeveer de helft”, zegt Wiels. “Voor de nieuwe cd van K3, waarvan we wisten dat iedereen er met argusogen naar zou uitkijken, hebben we dertig songs geschreven. Twaalf hebben het album gehaald.”

Bijna klassiek

Heeft hij maatstaven waaraan een K3-lied moet beantwoorden? “Om te beginnen: ik heb K3-muziek nooit als kindermuziek beschouwd. Wij willen popmuziek schrijven die mee is met wat er vandaag reilt en zeilt.” Verder vindt Wiels dat de opbouw en de harmonieën van zijn nummers “bijna klassiek” aandoen. Hij is dan ook een klassiek geschoolde pianist – hij nam ooit een album op met stukken van Chopin en Beethoven. “Tegelijk vind ik dat je een K3-liedje altijd aan een kampvuur op een gitaar moet kunnen spelen. Ook zonder inkleding moet het overeind blijven.”

Het belang van een sterke tekst mag je niet onderschatten, vindt Wiels. “Ik weet dat veel mensen smalend doen over de teksten van K3. Ten onrechte. Alain is afgestudeerd als filosoof, en hij is iemand die het echt verder zoekt dan het eendimensionale. Tienduizend luchtballonnen kun je gemakzuchtig een hapklare hit noemen, maar het gaat over meer dan dat: ‘Tienduizend jaren oorlog zonder dat ooit iemand won.’ Dat is toch geen onzin?”

Uit het hart

Het ergert Wiels als wordt beweerd dat zijn K3-deuntjes van de lopende band komen. “Omdat het suggereert dat wij op een computerachtige manier songs bouwen en dat we het alleen voor het geld doen. Terwijl ik muziek schrijf die uit het hart komt. Ik ben gigantisch gelukkig dat onze liedjes goed in het gehoor liggen bij heel veel mensen, maar ik schrijf ze nog altijd zoals ik ze zelf graag hoor. Er zijn stramienen die terugkomen, zeker, maar het is niet dat wij een frame hebben dat we per liedje invullen. Als de meisjes iets voorzingen en er komt een herhaling, dan lokt dat een meezingeffect uit. Dat werkt. Dan nog hanteren we dat nooit als truc, maar alleen als het past in de logica van het nummer.”

Stel dat hij in 2030, als de derde lichting van K3 aantreedt, besluit ermee op te houden, welke raad zou hij zijn opvolger dan geven? “Maak het je niet te gemakkelijk. Blijf aan nummers vijlen in elk stadium van de productie. En heel belangrijk: probeer niet een hit te schrijven. Want zo werkt het niet.”

DE MOVES: AXANA CEULEMANS

Wie zich de jaren negentig herinnert, herinnert zich misschien de flamboyante meidengroep Def Dames Dope, van Hey you / Don’t be silly / Put a condom on your willy. De spil van de vierkoppige danceact werd gevormd door de zussen Larissa en Axana Ceulemans. Maar de Dames gingen ter ziele, en bij de geboorte van K3 werd Axana gevraagd de choreografie te verzorgen. Dat doet ze tot vandaag. “And I love it. Anders had ik het echt geen zeventien jaar volgehouden.” Axana heeft nochtans nooit enige formele dansopleiding gevolgd. Ze is honderd procent selfmade.

“Als tiener was ik begeesterd door Michael Jackson, El Debarge en MC Hammer”, zegt Ceulemans. “Urenlang liet ik opgenomen videocassettes in slow motion afspelen om hun bewegingen na te doen. Toen ik op mijn achttiende in Antwerpen begon uit te gaan in discotheek Funk You, ging er een nieuwe wereld voor mij open. Ik raakte bevriend met zwarte hiphoppers, en zij leerden me dansen en rappen.”

Van een stijlverwantschap tussen de dansjes van K3 en het heup- en billenwerk van Def Dames Dope kun je niet spreken. Tenzij dat Axana Ceulemans in beide gevallen haar buikgevoel als leidraad neemt. “Ik heb er nog nooit een cataloog aan moves bijgehaald om dan stukjes naast elkaar te leggen. Soms droom ik een choreografie, of er schiet me een te binnen als ik met de hond op wandel ben. Dat is met Als het binnenregent van de nieuwe K3 zo gegaan, ik stond toen op het voetpad te dansen. Toen ik de pasjes aanleerde aan de meiden, waren de meningen wat verdeeld over de ‘knikkende knieën’, maar ik hield voet bij stuk. Achteraf bleek het een geweldige zet te zijn, iedereen was gek op die danspassen.”

Seks en humor

Als Ceulemans toch een principe in haar achterhoofd houdt, dan is het dat ze ernaar streeft de K3-choreografieën nadansbaar te maken, “niet te moeilijk voor de kids, maar ook niet te gemakkelijk”. Gebaren die de tekst uitbeelden, helpen daarbij. Denk aan het beroemde “vanop de Himalaya (je streelt een bergtop) tot in de woestijn (veeg zweet van het voorhoofd)”, of aan “niet normaal” (zet je vinger tegen je slaap). Dingen die kinderen vanaf de eerste keer kunnen meedoen. Dat schept een band met het lied.

“Als het nummer het toelaat, probeer ik zoiets er zeker in te stoppen. Maar het blijft oppassen om daarin niet te overdrijven, anders krijg je een plat clichédansje waar niemand op zit te wachten.” Axana’s credo: “Een mooi evenwicht creëren tussen dans, uitbeelding en herkenningspunten, een vleugje humor en een beetje seks – ja, er mag zeker ook seks en humor in.” En nog: “Ik zeg altijd tegen mezelf: zoek het nooit te ver, maar laat het kind in je los. Als je jezelf niet al te serieus neemt, gebeuren er soms magische dingen.”

Legt ze haar vondsten voor aan een testpubliek? Ja, en dat is één persoon groot. Vooraleer Axana met een choreografie naar Studio 100 trekt, laat ze haar zus Larissa voorproeven. “Die premières vinden plaats op de meest onwaarschijnlijke plaatsen. Als we samen aan het winkelen zijn, in een pashokje, als we op restaurant zitten, in de toiletten, of gewoon thuis in de keuken. Dan begin ik te zingen en te dansen, soms terwijl mensen passeren en raar opkijken.”

Carte blanche

Zijn er instructies van Studio 100 over de choreografieën? “Ik krijg altijd carte blanche! Wat zeer fijn is voor het creatieve proces. Ik denk dat ik in al die jaren geen vier keer danspassen heb moeten aanpassen. Dat gebeurt alleen als de meisjes zelf vinden dat het misschien cool is als ik het voordoe, maar stom als zij het nadoen. Dan heb ik me wat te hard in mijn hiphop laten gaan (lacht hard).”

“Eya hoya was voor mij het moeilijkste nummer. Toen werd me gevraagd iets specifieks te doen: pasjes bedenken die ook op een trouwfeest konden worden gedanst. Tijdens de repetities raakten die nog verder versimpeld, en toen heb ik zelfs gezegd dat ik er mijn naam niet onder wilde zetten. Maar dat was de eerste en de laatste keer dat ik werd aangestuurd.”

DE STYLING: JBC

K3 is een muzikaal concept, een dansconcept en een kledingconcept. Dat laatste facet is al sinds jaar en dag in handen van JBC. De winkelketen ontwerpt kledingcollecties bij alle Studio 100-personages, of het nu gaat om Samson en Gert, Plop of Bumba. De belangen lopen gelijk, Studio 100 en JBC willen allebei gezinnen plezieren: Studio 100 met entertainment van bij ons, JBC met mode van bij ons.

JBC ontwerpt de podiumoutfits voor de K3-zangeressen en de K3-kindercollectie die in de winkels ligt. Eigen aan de sector is dat de creatieve dynamiek er in een smallere bedding loopt dan bij de vrijere disciplines muziek en dans. Els Piron en Janna Van Doninck van JBC: “Al dertien jaar heeft JBC een K3-lijn, bedoeld voor meisjes van drie tot tien jaar met, wat wij het K3-DNA noemen. Dat wil zeggen: modegevoelig, een beetje stout en met zin voor subtiele blingbling. We leggen het er niet dik op: het K3-logo staat op een label, in een borduursel of een speels hangertje.”

Voor de outfits van de zangeressen mogen de ideeën iets onstuimiger zijn. Maar ook daar houden de ontwerpsters nauwgezet de vinger aan de pols van de tijd. “Zoals voor al onze collecties laten we ons leiden door wat te zien is op beurzen en wat in de trendbijbels staat – dat zijn dikke fotoboeken die aangeven welke materialen, silhouetten, kleuren en motieven het komende jaar in zullen zijn. Dat nemen we als basis als we kleren beginnen te ontwerpen, met het K3-DNA in ons achterhoofd. Zie je bijvoorbeeld goud in de pakjes van zangeressen, dan is dat de echo van een trend die gesignaleerd is.”

Er zijn ook directe links tussen de outfits van K3 en de K3-collectie in de winkels. “Voor de finale van K3 zoekt K3 ontwierpen we voor alle kandidates showkleren op maat. Sinds 17 maart liggen er daar enkele in kindermaat van in onze winkels en in onze e-shop.”

Niet zomaar een regenboog

Dan is er nog de beroemde regenboogjurk, ontsproten aan een eenvoudig idee: de K3-hit Alle kleuren van de regenboog. Ze toont een regenboog, tegen een neutrale fond – zoek het nooit te ver. “Je mag vinden dat de regenboogjurk er eenvoudig uitziet, maar er is veel werk aan voorafgegaan. Het gaat eigenlijk om de herinterpretatie van de regenboogjurk uit de tijd dat Josje bij K3 kwam. We vonden dat er nu wat meer glamour van mocht uitgaan, vandaar dat hij is uitgevoerd in zilvercoating. En hij kreeg een mini-V-halsje, voor meer elegantie. De regenboog is niet zomaar een regenboog. Hij mocht er niet uitzien als een waterval, en moest mooi ogen op foto’s op borsthoogte.” De podiumjurk kreeg een versie voor kleine meisjes, combineerbaar met een jasje, broekkousen en een cardigan.

Tot ieders verbazing postten mama’s op JBC’s Facebookpagina de smeekbede om ook een volwassenenmodel uit te brengen. Dat verzoek werd bekrachtigd met maar liefst 16.000 likes, waarop JBC in zijn webshop prompt zo’n damesversie aanbood. Interessant detail: de regenboogjurk voor mama’s is heel kort. “Hij is drie centimeter korter dan de standaardlengte. Hij is dan ook bedoeld voor de vrouw met een modieus profiel, die niet bang is van een frivole toets.”

FILIP HUYSEGEMS

“Ik weet dat veel mensen smalend doen over de teksten van K3. Ten onrechte” – Miguel Wiels

“Als je jezelf niet al te serieus neemt, gebeuren er soms magische dingen” – Axana Ceulemans