PRIVATISEER DE FISCUS

De verkiezingskoorts waart door het land. De Franstalige socialisten hakken zwaar in op hun liberale opponenten. Volgens de PS houdt de MR de fiscale fraudeurs een hand boven het hoofd. Een bloemlezing.

Begin februari verkondigde de Belgische minister van Financiën, Didier Reynders (MR), publiekelijk dat er zich geen problemen bij de verwerking van de belastingaangiften voordoen. Twee weken later geeft de nummer twee van de fiscus, administrateur-generaal Jean-Marc Delporte (PS), in twee Vlaamse kranten echter toe dat zijn diensten dit jaar geen tijd hebben voor controles. Kort daarop verschijnt een vernietigend rapport van het Rekenhof over de werking van de nationale opsporingsdirectie (AOIF), dat nochtans al op 25 januari 2006 was goedgekeurd. En als klap op de vuurpijl haalde PS-voorzitter Elio Di Rupo vorige week in ons zusterblad Trends-Tendances zwaar uit naar het socialezekerheidsstelsel van de zelfstandigen, dat onder de bevoegdheid van Sabine Laruelle (MR), de federale minister van Middenstand, valt.

Dit ruikt naar een politieke afrekening. Delporte – ex-adjunct-kabinetschef van Philippe Moureaux (PS), ex-topman van de Controledienst der Verzekeringen (CDV) en huidig bestuursvoorzitter van de Nationale Loterij – is een luitenant van Di Rupo. Zijn echtgenote was een tijdlang privé-lerares Nederlands van de PS-voorzitter. Ze kreeg eind vorig jaar de lucratieve maar weinig zinvolle job van adjunct-gouverneur van Vlaams-Brabant in de schoot geworpen… als Franstalige. Il faut le faire!

Feit is wel dat de organisatie van de fiscus – een moloch van 28.000 ambtenaren – al lang mank loopt. Er zijn nu eindelijk computers, maar de software is nog niet op elkaar afgestemd. Hetzelfde geldt voor de procedures. Geen wonder dat de polyvalente diensten niet samen kunnen werken. Ondanks de informatisering blijven fiscale ambtenaren hun tijd verliezen aan het intikken of scannen van documenten. Maar daar win je de strijd tegen de belastingontduiking niet mee. Integendeel. De biecht van Delporte – “wij controleren niet meer” – spoort de fraudeurs juist aan. En als ze dan toch tegen de lamp dreigen te lopen, kunnen ze nog altijd een spontane regularisatie aanvragen.

Twee jaar geleden pleitte Trends al voor de aanstelling van een echte, onafhankelijke crisismanager om de fiscus uit haar malaise te halen. Na drie decennia van herstructurering is de tijd rijp voor een schoktherapie. In de huidige tijdsgeest van publiek-private samenwerking dringt een uitbesteding (lees: privatisering) van bepaalde diensten zich op. Zo aanvaardt de Nederlandse fiscus rapporten van auditfirma’s als controlemiddel. Het protocol met de cijferberoepen dat staatssecretaris Hervé Jamar (MR) in juli 2005 ondertekende, is een eerste stap in de goede richting. Maar de boekhouders, accountants en fiscalisten moeten meer bevoegdheden en verantwoordelijkheden krijgen. Alleen met responsabilisering kan je een revolutie ontketenen.

Eric Pompen