Pol & Soc’er leidt Telenet naar de beurs

Voor de buitenwacht zijn chief executive officer Duco Sickinghe en financieel directeur Leo Steenbergen de gezichten van de beursintroductie van Telenet. Maar op het terrein draagt treasury manager Renaat Berckmoes (39) de verantwoordelijkheid voor het project. Hij is ook het directe contact met investeerders en analisten.

Bij Telenet is de Berchemnaar in 2001 nog aangeworven door voormalig financieel directeur Clement Costers. Recht uit de chemie. “Voor die functie was dat geen bezwaar,” zegt Clement Costers daarover. Pas later kwam zijn huidige baas en financieel directeur Leo Steenbergen bij Telenet aan boord, via Duco Sickinghe. Die kende Leo Steenbergen nog van hun gemeenschappelijke tijd in de Europese financiële departementen van Hewlett-Packard in de jaren tachtig. Maar ook de uit Hamme afkomstige Renaat Berckmoes en de ruim tien jaar oudere Leo Steenbergen hebben raakpunten. Net als Renaat Berckmoes studeerde hij Toegepaste Economische Wetenschappen aan de Ufsia (Renaat Berckmoes was er twee jaar assistent). En net als Marcia De Wachter, mevrouw Steenbergen, werkt de echtgenote van Renaat Berckmoes bij de Nationale Bank, zij het dan niet als directeur, maar als kaderlid op de dienst Studiën, met een gedegen kennis van de Europese Centrale Bank, waar ze een tijd heeft gewerkt.

Renaat Berckmoes, die na zijn humaniora overigens eerst een licentie Pol & Soc behaalde in Leuven, voelde zich zoals velen in die tijd aangetrokken tot het opverende Vlaamse telecommunicatiebedrijf Telenet, dat toen net op papier voor een stuk was verkocht aan het Amerikaanse Callahan Associates en plannen had voor een beursgang. Zijn overstap was een maat van zijn ambitie. Al van in maart 2000 boerden de telecomaandelen achteruit. De bankiers waren nerveus. In zo’n klimaat weet je dat je als treasury manager bij een telecombedrijf de mouwen mag opstropen. Berckmoes leerde het vak bij Solutia Services International, het voormalige Monsanto Chemicals, waar hij terechtkwam van bij Kredietbank. Daar had hij vanaf 1993 eerst twee jaar als conjunctuuranalist voor voornamelijk Zuid-Europa op de studiedienst gewerkt. Caroline Ven (VBO) en Erik Buyst (KU Leuven) waren er collega’s.

“Toen al viel hij op door zijn zeer commerciële aanpak. Hij was geen studax, hij was zeer extravert,” zegt Wouter Demeulenaere (nu ING), die samen met Berckmoes jarenlang het Financieel Zakboekje van Kluwer schreef. Berckmoes’ volgende job – internationale financiering, nog altijd bij Kredietbank – paste aanzienlijk beter bij zijn karakter. Solutia was er een van zijn klanten, tot toenmalig financieel directeur Europa-Afrika Maddy Lauwers van Solutia hem in 1998 bij KB weghaalde, naar de andere kant van de onderhandelingstafel. Renaat begon in de afdeling krediet & incasso, wat hem heel wat deed afreizen, van het Midden-Oosten tot Oost-Europa.

“Hij had het juiste profiel qua agressiviteit: durven spreken, durven ingaan tegen de klanten. Gewoonlijk speelde de verkoopploeg de rol van de good guy en krediet & incasso de slechterik. Maar Renaat was zeer business minded, zeer communicatief en hij kon soms creatief zijn in het uitwerken van financiering met de klanten – in de goede zin van het woord,” zegt Maddy Lauwers, die nu corporate controller is bij Agfa.

In zijn drie jaar bij Solutia Services International – een bedrijf met een omzet in de orde van grootte van 1,5 miljard dollar in Europa en Afrika – groeide Berckmoes door tot treasurer en verantwoordelijke voor krediet & incasso in Europa. Solutia bouwde in die tijd zijn Belgische zetel uit tot een coördinatiecentrum. “Hij was de Europese interface voor het global cash-managementteam in de VS en had de relaties met de banken voor het treasury-gedeelte. Aan de kant van krediet & incasso moest hij de kredietwaardigheid van de klanten beoordelen en financiële operaties met de klanten soms mee structureren. En hij moest zien dat we de doelstellingen voor het werkkapitaal haalden.” Berckmoes bleef zich trouwens bijscholen, dit keer met een Master in Treasury Management aan de Universiteit Antwerpen Management School (UAMS), waar hij trouwens nog lesgeeft.

Maddy Lauwers noemt hem “zeer stressbestendig”. Het was een eigenschap die hij kon gebruiken toen hij in november 2001 treasury manager van Telenet werd – en meteen de liquiditeitscrisis op zijn bord kreeg. Telenet was ondergekapitaliseerd, stond voor zware investeringen en was nog geen eigenaar van de kabelnetten van de gemengde intercommunales met hun betrouwbare cashflows. Integendeel had het schuldbrieven uitgegeven – de fameuze vendor notes van Callahan, waarop de intresten tot 13 en 16 procent konden oplopen, naargelang het later terugbetaalde. Over die periode vertelde Leo Steenbergen later aan Financieel Management: “Het is een heel aparte ervaring om een concordaat te moeten voorbereiden”. Het zou tot half maart 2002 duren voor er een byzantijns principeakkoord kwam, waarin bijna 900 miljoen euro aan vendor notes omgezet werd in kapitaal. Maar de bankiers huiverden. Pas in juli raakte men het eens met elf banken over een senior credit facility van 1,25 miljard euro.

“Daarmee waren onze liquiditeitsproblemen opgelost. Tweehonderdvijftig miljoen hebben we zelfs nooit opgenomen,” zegt een goed geplaatste bron binnen Telenet. Bij dergelijke onderhandelingen moet Renaat Berckmoes het niet hebben van een pokerface, maar van de goede menselijke relaties. “Hij is een echte teamspeler,” zegt een voormalige directeur van Telenet. De plaatsing van 758 miljoen euro aan hoogrentende obligaties, eind 2003, een primeur voor de telecomsector na de crash, was zijn volgende succes. De uitgifte was meteen vijf keer overschreven. Met de betere resultaten ging daarna ook de senior credit facility nog door de onderhandelingsmolen, twee keer al sindsdien.

De beursintroductie van Telenet is de jongste grote opdracht die Renaat Berckmoes naar verwachting tot een goed einde zal brengen. Hij blijft er zijn extraverte zelf bij, getuigt een voormalige directeur van Telenet. Hij is wel beginnen golfen. “Onder invloed van zijn Angelsaksische en Frankfurtse vrienden,” preciseert een insider.

Bruno Leijnse

“Hij had het juiste profiel qua agressiviteit.”