Augustus is de maand van Kris Peeters (CD&V). De vicepremier begreep als eerste dat politieke boodschappen in dit digitale tijdperk evengoed resoneren in een vakantiemaand. Meer nog, dankzij de vakantie van heel wat collega’s ligt het speelveld helemaal open. Peeters ontpopt zich op die manier tot de keizer Augustus van het land, die met enkele gerichte uitspraken de politieke agenda bepaalt. De regering-Michel verschoof de begrotingsbesprekingen tot na het vakantiereces, precies om de duim omhoog of omlaag van de keizer te ontlopen.
De keizer heeft deze week weer gesproken. Ook voor Kris Peeters hoeft een begroting in evenwicht niet langer. “Als minister van Werk en Economie ben ik bezorgd dat besparingen gaan wegen op de groei en de jobcreatie”, liet Peeters in De Standaard optekenen. Officieel streeft de regering-Michel nog naar een begrotingsevenwicht tegen 2018, maar coalitiepartners N-VA, MR en Open Vld lieten al verstaan dat dit evenwicht niet in steen gebeiteld is, op voorwaarde dat er voldoende hervormd wordt. De regering steekt op die manier haar voet tussen de begrotingsdeur die de Europese Commissie heeft opengezet. Spanje en Portugal blijven in gebreke in het terugdringen van hun begrotingstekort, maar ontsnappen aan een boete omdat ze voldoende groeivriendelijke hervormingen kunnen voorleggen. ook België gaat die weg op.
Op lange termijn betalen groeivriendelijke hervormingen zich terug. Die investeringen uitstellen of schrappen, omdat ze het begrotingsevenwicht een paar jaar zouden verdagen, daar wordt niemand beter van. Liever een tekort van 3 procent door een regering die hervormt en bespaart, dan een begrotingsevenwicht zonder echte hervormingen.
Achter het uitstel van het begrotingsevenwicht steekt ook een portie rauwe realpolitik. De regering beseft dat ze over te weinig politiek kapitaal beschikt om de moeilijke maatregelen te nemen die nodig zijn om tegen 2018 een begroting in evenwicht af te leveren. Het is dus niet alleen een verhaal van niet willen, maar wellicht ook van niet kunnen. De vraag rijst of de regering bij machte is de noodzakelijke hervormingen door te zetten.
De volgende maanden zullen duidelijk maken of de regering de nieuwe fiscale rugwind zal misbruiken om een tandje kleiner te schakelen, of dat ze doorzet met haar hervormingsbeleid. Michel en de zijnen hebben nog net voldoende tijd om zelf de oogst van het harde labeur binnen te halen tegen 2019. Het zal dan aan de kiezer zijn om de duim omhoog of omlaag te steken.
DAAN KILLEMAES
Achter het uitstel van het begrotingsevenwicht steekt een portie rauwe realpolitik.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier