Nu ook buitenlandse rekeningen melden

Van het fiscale bankgeheim blijft weinig of niets meer over. Nu moeten ook buitenlandse bankrekeningen eraan geloven. De onlangs gepubliceerde programmawet verplicht alle belastingplichtige/natuurlijke personen de nummers van hun buitenlandse bankrekeningen aan te melden bij een centraal aanspreekpunt dat bij de Nationale Bank van België wordt ingericht. Onder bepaalde voorwaarden kan de fiscus deze gegevens opvragen, en op die manier informatie inwinnen bij de betrokken buitenlandse financiële instelling.

De nieuwe regeling sluit aan bij de al jaren bestaande verplichting om op het aangifteformulier in de personenbelasting te vermelden of men over buitenlandse bankrekeningen beschikt. In de aangifte moeten de nummers van die rekeningen niet worden vermeld. Het volstaat bij de vraag over het bestaan van buitenlandse bankrekeningen het vakje ‘ja’ aan te vinken, als men effectief over een buitenlandse bankrekening beschikt. Vervolgens moet men ook de identiteit van de titularis van de rekening vermelden, en het land waar ze geopend is. Daarmee houdt het op.

Veel kan de fiscus daar niet mee aanvangen. Als de aangifte correct is ingevuld, weet hij alleen of de belastingplichtige wel of niet over buitenlandse rekeningen beschikt, wie er de titularis van is, en in welk land de rekening aangehouden wordt. Maar op basis van die informatie kan hij wel een vraag om inlichtingen naar de belastingplichtige sturen met het verzoek de rekeningnummers op te geven.

Het is die vraag om inlichtingen die nu door de recente programmawet in feite wordt veralgemeend. Zonder dat de belastingadministratie nog formeel een vraag om inlichtingen moet stellen, zal iedereen de nummers van zijn buitenlandse bankrekeningen moeten melden bij een centraal aanspreekpunt.

Van dat aanspreekpunt is al langer sprake. Een klein jaar geleden voerde de wetgever een nieuwe regeling in over het doorbreken van het fiscaal bankgeheim. In het kader daarvan werd ten aanzien van de Belgische financiële instellingen de verplichting opgelegd, om de identiteit van hun cliënten aan te melden bij een centraal aanspreekpunt, inclusief de nummers van hun rekeningen en contracten. Dit centraal aanspreekpunt moet ingericht worden bij de Nationale Bank van België. Maar, zoals men weet, loopt die installatie niet van een leien dakje. De Nationale Bank staat er niet om te springen. Vandaag, een klein jaar later, is van zo’n aanspreekpunt nog altijd niets te merken.

Wat er ook van zij, het is bij dit centraal aanspreekpunt dat volgens de recente programmawet de belastingplichti-gen/natuurlijke personen nu ook zelf de nummers van hun buitenlandse bankrekeningen moeten aanmelden.

De nieuwe verplichting geldt met ingang van het lopende aanslagjaar. Volgens de Programmawet moet de aanmelding gebeuren “ten laatste gelijktijdig met de indiening” van de aangifte in de personenbelasting. Ervan uitgaande dat de meeste belastingplichtigen hun aangifte in de personenbelasting binnen dit en een tweetal maanden moeten indienen, zal de melding bij het centraal aanspreekpunt ook tegen dan een feit moeten zijn.

Het staat evenwel in de sterren geschreven, dat deze tijdslimiet niet gehaald wordt. Zoals gezegd, bestaat er tot op vandaag nog altijd geen centraal aanspreekpunt. Er kunnen dus nog geen aanmeldingen gebeuren. Het is zeer twijfelachtig dat dit tegen het begin van de zomervakantie wel allemaal gerealiseerd zal zijn.

Allicht zag de wetgever de bui hangen, en heeft hij beseft dat er meer tijd nodig is. Naast de verplichte melding aan het centraal aanspreekpunt, voert de programmawet ook een soort controlemiddel in: de belastingplichtige moet voortaan in zijn aangifte in de personenbelasting ook bevestigen dat hij de aanmelding van zijn rekeningnummers bij het centraal aanspreekpunt daadwerkelijk heeft gedaan. Maar voor de aanmeldingen die voor het lopende aanslagjaar (2012) moeten gebeuren, heeft de wetgever deze bevestiging al onmiddellijk verschoven naar de aangifte van het volgende aanslagjaar (2013). Allicht zal het dus in de praktijk volstaan, dat de aanmelding tegen dan een feit is.

De auteur is advocaat en hoofdredacteur van Fiscoloog. www.fiscoloog.be

JAN VAN DYCK

Van de installatie van het centraal aanspreekpunt is voorlopig niets te merken.