Notos

Hoe de liefde voor de Griekse keuken een functionaris van de Europese Commissie ertoe bracht een restaurant te openen.

Constantin Erinkoglou komt uit de streek tussen Saloniki en Constantinopel in Noord-Griekenland, studeerde sociologie in Straatsburg en Europese zaken aan het Europacollege in Brugge en werkte tien jaar lang als functionaris bij de Europese Commissie. In zijn thuisland werd hij culinair opgevoed door zijn moeder en grootmoeder.

Heimwee naar de smakelijke huiselijke gerechten en het genoegen deze aan anderen te openbaren, deden Constantin met een eethuisje beginnen. Vennoot werd vriend Jivoyin Popovic. Hij studeerde architectuur aan de Universiteit van Belgrado en volgt een vervolmakingscursus in Leuven.

Het duo opende in een voormalige winkel van tweedehandsboeken in de kleurrijke Ernest Solvaystraat in Elsene het nederige eethuisje Notos. Daar lieten de twee proeven dat er meer onder de Griekse zon steekt dan moussaka. Griekse diplomaten vonden de weg en noemden Notos “het beste Griekse restaurant van ons land”. Gebrek aan plaats was het gevolg. Vorig jaar verhuisde Notos. Popovic behield de structuur van de voormalige garage uit de jaren veertig.

Ook de nieuwe Notos is van een eerlijke soberheid: er is niets overtolligs zodat men zich volledig kan wijden aan het eten. De Griekse keuken is een keuken-van-het-geduld. Negentig procent van de bevolking leeft op het land en de gerechten zijn verbonden met de aarde en de seizoenen. Groenten – zoals paprika en courgettes, tuinbonen, rapen, uien, artisjokken, gedroogde bonen en erwten – en kruiden – zoals kardemom, kruidnagel, saffraan, kaneel en nootmuskaat – zijn omnipresent. Ook olijfolie is onmisbaar. Erinkoglou gebruikt discrete olijfolie van topkwaliteit, die de gave heeft eenvoudige ingrediënten op te hemelen.

Wij kwamen met vier en bestelden vier verschillende voor- en hoofdgerechten: zo konden we van elkaar proeven. Linzensalade kreeg een saus met citroen, paprikacoulis en gember (330 frank); fondant gestoofde aubergine werd gemengd met amandelmousse (380 frank); pijlinktvis Yahni verscheen mals gestoofd met prei en rode-wijnsaus (380 frank); en kip op de manier van Ciscarie stond voor rillettes van kip met noten en oosterse kruiden (400 frank).

Hoofdgerechten waren: zeebaars met knoflook en groene paprika in papillote (670 frank); pilafrijst met inktvis (550 frank); fleurs de pontos of met vlees gevulde ravioli, gepocheerd in kruidenbouillon en opgediend met yoghurtsaus (480 frank); en ladorigani of op de tong smeltende lamsbout met oregano, citroen, courgette en koriander (580 frank).

Ook de wijnen konden verrassen: de wijnkaart vermeldt het beste van wat er aan moderne Griekse wijn wordt gemaakt.

Pieter van Doveren