Nog meer bedrijven zullen de volgende maanden de Bekaert Blues zingen

De ontslagronde bij Bekaert kent een heel bedrijfseigen achtergrond, maar toch mag dit alarmsignaal niet in de wind geslagen worden.

Een donderslag bij heldere hemel is de aangekondigde herstructurering bij Bekaert niet, maar de hoosbui pakt wel verrassend krachtig uit. De staaldraadproducent schrapt 600 jobs in zijn vier Belgische vestigingen en ook in China zette Bekaert al 1250 werknemers aan de deur. De herstructurering is noodzakelijk om de rendabiliteit van het bedrijf op lange termijn te herstellen, zegt het management.

Het is verleidelijk maar gevaarlijk om algemene conclusies aan dit nieuwe verlies van industriële activiteit in Vlaanderen te knopen, omdat de zaak-Bekaert toch een heel specifieke achtergrond heeft.

Het bedrijf kende een boerenjaar in 2010, omdat het zich dankzij een technologische voorsprong in zaagdraad kon ontpoppen tot hofleverancier van de Chinese producenten van zonnepanelen. Die markt klapte vorig jaar echter in elkaar omdat de meeste Europese landen de subsidiekraan voor de installatie van zonnepanelen dichtdraaiden. Resultaat: een enorm overaanbod in productiecapaciteit voor zonnepanelen, en een fors gedaalde vraag naar de zaagdraad die nodig is de panelen te maken. Tot op de dag van vandaag ziet de sector zwarte sneeuw, al doet de Chinese overheid hard haar best om het gat in de vraag op te vullen.

Daarnaast moet Bekaert in China ook afrekenen met een serieuze overcapaciteit op de markt voor staaldraad, en met de daarmee samenhangende druk op de prijzen en de volumes. China heeft als reactie op de mondiale recessie van 2009 de krediet- en investeringskraan opengedraaid, wat tot overcapaciteit in diverse sectoren heeft geleid. De nieuwe globale groeivertraging maakt het allesbehalve vanzelfsprekend al die capaciteit rendabel aan het werk te zetten. Bekaert heeft de voorbije jaren de verstandige strategie gevolgd te investeren in die delen van de wereld waar er economische groei is, maar er zijn geen rozen zonder doornen: die groeilanden kennen regelmatig een boom-bustcyclus, en daar moet nu ook Bekaert doorheen.

Toch mogen we het signaal van de ontslagen bij Bekaert ook niet zomaar in de wind slaan. Het is een teken dat de recessie die ook in België mild toeslaat, de volgende maanden nog meer ontslagrondes en herstructureringen zal eisen. De Europese schuldencrisis heeft het Europese banksysteem onder zware druk gezet, en de Europese Centrale Bank zet alle zeilen bij om kredietschaarste te vermijden. Toch verscherpen de banken de kredietvoorwaarden en heeft de economische onzekerheid geleid tot een bijna-investeringsstop bij Europese en Belgische bedrijven. De recessie is voorlopig mild, maar ze dreigt wel taai en chronisch te worden.

In dat moeilijke klimaat komen de historische handicaps die de Belgische economie met zich mee blijft sleuren onverbiddelijk bovendrijven. De hoge lastendruk op arbeid en hoge belastingdruk in het algemeen, de starre arbeidsmarkt, de loonkostenhandicap, het niet altijd even vriendelijke ondernemingsklimaat… ze vormen niet altijd een uitnodiging om te investeren in België, of toch minstens de activiteiten te behouden. Nog meer bedrijven zullen de volgende maanden de Bekaert Blues zingen.

Volg Daan Killemaes ook op Twitter