“De Beurs van Brussel zegt u? Neen, die volgen we niet,” luidt het antwoord van enkele Londense beursanalisten op de vraag of ze wat commentaar kwijt willen op het lot van de Bel20-index. En of het niet precies die apathie is die de Bel20 nekt? “Jullie hebben ook zo weinig technologieaandelen,” klinkt het niet eens als een verontschulding in de City. Het is bekend: elke belegger wil vandaag nieuwe-economieaandelen, oude zijn out. Nieuwe-economieaandelen komen uit de sectoren technologie, media en telecom; de Bel20 biedt alleen Real Software en Barco (zie Analyse, blz. 50). Resultaat: van de 3500 punten, het hoogste peil dat de Bel20 ooit haalde, schoten er maandagavond – bij het afsluiten van deze rubriek – nog 2532 over. Die koersafkalving dreigt zelfvoedend te worden: door de gedaalde marktkapitalisatie werden Bel20-vlaggenschepen als Electrabel, KBC en Fortis uit de FTSE-Eurotop 100 gekieperd. Een notering minder in een pan-Europese index is een kans minder om de portefueille van de grote institutionele beleggers te halen. Dat kostte de koers van de betrokken aandelen vorige week weer een handvol procenten.
Nikolaas Faes begrijpt de commotie niet goed. De Belg volgt al een tijd, eerst voor Merrill Lynch en nu voor ABN Amro, vanuit Londen de Belgische aandelen.
“De daling van de Bel20 is een non-event. De Bel20 is nu immers niet ondergewaardeerd. De Brusselse beurs legde, abstractie makend van de nieuwe-economieaandelen, de jongste twee jaar een vlak parcours af. Dat is een weinig abnormaal koersverloop. Niet de Bel20, wel de sectoren in de Bel20 hebben het de jongste maanden gewoon minder goed gedaan.”
Trends. Nogal wat bedrijven klagen nochtans steen en been over hun dalende beurskoersen en steken de schuld op de beurs. Staalkoordproducent Bekaert bijvoorbeeld wil zelfs in ballingschap naar Londen.
Nikolaas Faes (ABN Amro). Bedrijfsleiders die zulke uitspraken doen, schieten in hun eigen been. De goede huisvader die dat ‘s anderendaags in de krant leest, verkoopt immers prompt zijn Belgische aandelen. Na het geweeklaag van UCB en Fortis stelden we een outflow uit Belgische aandelenfondsen met 10% vast. Die uitspraken zijn trouwens onterecht. Het enige wat een beurs kan doen, is ervoor zorgen dat de aandelen verhandeld kunnen worden. Het is niet de taak van de beurs om de koersen te ondersteunen. En denkt men echt dat het gras groener is op bijvoorbeeld de Londense beurs? Dan heeft men zijn huiswerk toch niet goed gemaakt. Neem het voorbeeld van Bekaert: bedrijven uit de engineeringsector noteren in Londen tegen een koerswinstverhouding van 7 à 10. Dat is minder dan Bekaert in Brussel haalt. Fortis idem: Fortis haalt nu een koerswinstverhouding van 13, in Nederland noteren sectorgenoten ABN Amro en ING tegen lagere verhoudingen.
Is de onrust van die bedrijven ook niet te verklaren doordat de gedaalde koersen makkelijke overnameprooien van hen maken?
Neen. In een sector kampen de potentiële jagers net als de potentiële prooien met gedaalde koersen. De jagers hebben dus niet zo veel munitie. Een aantal beursgenoteerde bedrijven is te koop want een meerderheid van de aandelen is genoteerd op de beurs, zoals van Fortis (zie Inside, blz. 10). Maar een pak bedrijven is nog flink verankerd, zoals KBC of UCB. Het is ook precies die verankering die op de aandelenkoersen weegt. Want als de markt vandaag meent dat fusies en overnames waardecreëren, dan speelt dat in het nadeel van degene die daaraan niet kan of wil meedoen.
Moeten wij ons dan wat aantrekken van een dalende Bel20?
Neen. En voor de belegger is de aangeboden koopgelegenheid toch een mooie kans. Bovendien zijn de midcaps, en dat zijn toch de bedrijven die voor groei en tewerkstelling zorgen, relatief goed geprijsd.
Intussen stroomt het geld wel met beken uit Brussel weg. Niet alleen het gebrek aan nieuwe-economieaandelen, ook de heroriëntatie van de beleggers op Europa speelt Brussel parten.
Van belang is de overgang van een landenanalyse naar een sectoranalyse. De landen, ook België, werden lang goed gevolgd door de teams van Dillon Read, Merrill Lynch en Goldman Sachs. Bij de sectoranalyse is die coverage van Belgische bedrijven lang niet zo vanzelfsprekend. Een aantal bedrijven wordt gevolgd: Fortis, Solvay, Delhaize, Electrabel. KBC al van iets verderop, wat ook de felle koersreactie verklaart als de resultaten wat minder zijn. Maar bedrijven als UCB kunnen best wat meer coverage gebruiken en zij moeten ook wat meer moeite doen om die coverage te verkrijgen. Twee of twintig rapporten van een analist per jaar, dat scheelt wel een slok op de borrel. Vergeet niet dat de institutionele beleggers uit Londen en New York gemiddeld 30% van een Bel20-aandeel in handen hebben.
Kunnen oude-economieaandelen ook in de belangstelling komen door internet te vernoemen in hun strategie?
Neen. ABN Amro pakte uit met schitterende resultaten en kondigde aan een pak geld te zullen investeren in internet. De beurs reageerde negatief. Tamtam maken, helpt niet. Beleggers hebben ook door dat een aantal bedrijven internet er bij sleurt om wat waarde te winnen. Tegelijk mogen de inspanningen van de Belgische banken inzake internet gezien worden.
De beleggershonger naar die nieuwe-economieaandelen, is dat een structureel gegeven of een modeverschijnsel?
Alles is mode. Ik denk terug aan de hype rond biotech van drie jaar geleden. Wat zal het morgen zijn? Smallcaps of financiële waarden? We voelen aan dat er een kentering in de lucht hangt. Ik zeg niet dat de nieuwe-economieaandelen meteen uit de gratie zullen vallen, wel dat beleggers de blik stilaan durven verruimen. Farma zit bijvoorbeeld weer in de lift. Al zal het wat langer duren eer men hier ontdekt dat ook Brussel farma-aandelen aanbiedt.
daan killemaes
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier