Minder vechten om tv-rechten?

Concurrentie leidt tot kwaliteit en lage prijzen, maar als betaalzenders tegen elkaar opbieden op de tv-rechten voor voetbal, valt het omgekeerde te vrezen: minder aanbod en hogere prijzen. Zeker nu het kapitaalkrachtige Belgacom kandidaat is.

De veilingmeester is de Profliga. De organisatie van de clubs uit de hoogste klasse controleert als enige de verkoop van de uitzendrechten op de matchen in de nationale voetbalcompetitie. Ze weten er perfect dat voetbal cruciaal is om een betaalzender van de grond te krijgen. In een normale industrie zouden we de Profliga gewoon een kartel noemen, maar het is al langer bekend dat voetbal anders is.

Hoewel. De mededingingsautoriteiten beginnen nauwer toe te kijken. In Nederland verplichtte de NMa de eredivisieclubs al in november 2002 om hun aanbod in pakketten op te breken, zodat meer zenders voetbal konden tonen. In Frankrijk blokkeerden de antitrustbazen begin 2003 de exclusieve toewijzing aan Canal Plus na een klacht van de verliezende concurrent. En in juli 2003 besliste de Europese Commissie dat de rechten op de Europese competities in twee pakketten moesten worden gesplitst. De individuele clubs kregen tegelijk ook meer armslag om zelf de markt op te gaan – iets wat de grotere clubs al langer vragen. Onverkocht gebleven Europese matchen mogen ze nu zelf aanbieden, net zoals inhoud voor internet en gsm. De Commissie zei ook de rechtenverkoop in de nationale competities te onderzoeken.

Voorzitter Jean-Marie Philips van de Profliga stelde vorige dinsdag dan ook voor om het aanbod aan Belgische tv-rechten in pakketten op te splitsen: de complete matchen voor de betaalzenders, de samenvattingen voor de openbare zenders, een pakket voor nieuwe media zoals internet en gsm en mogelijk nog pay-per-viewrechten en misschien zelfs interactieve televisie als een apart pakket. Die laatste drie categorieën zullen dan wel opnames moeten zien te krijgen van de producenten van de rechtstreekse uitzendingen of samenvattingen – wat een commercieel akkoord veronderstelt. De rechten worden nationaal aangeboden. Canal+ Vlaanderen, alias Telenet, moet zich dus een Waalse partner zien te vinden.

Hoewel de verkoop waarschijnlijk meer zal opbrengen dan de 15 miljoen euro van twee jaar geleden (Canal+, VTM-RTBf), is er in het nieuwe systeem meer ruimte om een kostbaar opbod te vermijden.

Telenet zit in een eigenaardige positie. Topman Duco Sickinghe zegt dat Telenet blijft werken aan een “afsplitsing” van het vorig jaar overgenomen Canal+ Vlaanderen. Ondertussen is Telenet – als voorwaarde voor die overname – door de Raad voor de Mededinging wel verplicht geworden om de Canal Plus-programmatie ook aan concurrerende infrastructuuruitbaters (zoals Belgacomtv) tegen niet-discriminerende voorwaarden aan te bieden. Zelfs als Canal+ de biedstrijd wint, kan Belgacom dus voetbal hebben op zijn net. Het omgekeerde is niet noodzakelijk het geval.

Voor interactieve televisie of andere nieuwe diensten is Telenet echter niet aan beperkingen gebonden en kan het de Canal+-programmatie ook naar hartenlust bundelen met andere Telenet-producten.

Emotie en prestige typeren het management van voetbalclubs, zegt sporteconoom Trudo Dejonghe. Benieuwd of mediamanagers zakelijker zijn.

Bruno Leijnse