Millionaire Fair: Moskou, Sjanghai, Dubai, Amsterdam én Kortrijk

De Millionaire Fair streek van 25 tot 28 mei neer in Kortrijk. Trends tipte zich op voor de openingsavond, zoals de dress code voorschreef, stond erbij en keek ernaar.

D e uittocht naar de kust is begonnen. File op de E40 tussen Groot-Bijgaarden en Ternat … Het verkeersoverzicht, vrijdag 25 mei, 18 u. 15. Het grote publiek trekt bij het begin van het pinksterweekend massaal naar zee. 3000 anderen, die zich tot de Belgische beau monde rekenen, verplaatsen zich richting Kortrijk Expo waar om 19 u. de tweede Millionaire Fair in ons land opent. Dat belooft een blinkende file van limousines, Bentleys en andere dure carrosserie te worden op de E17. Het blijkt een verkeerde veronderstelling. Eén Lexus zoeft voorbij op de snelweg, op limousines blijft het de hele avond wachten. Tja, schoon volk komt altijd wat later zeker? Toch staat er op de trappen van het expogebouw al vroeg op de avond een erehaag butlers in rode jasjes klaar voor de ontvangst.

Ze zijn niet alleen. SP.A, Spirit, PvdA en politieke nieuwkomer CAP, Comité Andere Politiek, zijn van de partij om een graantje te kunnen meepikken van de media-aandacht die de beurs trekt. Een beetje miljonair, of toch de bezoeker van Millionaire Fair, weet handig om te gaan met het schreeuwende troepje van het CAP vóór het spandoek dat Millionaire unFair titelt en met de Robin Hoods van de PvdA, die peanuts uitdelen. Snel een gsm tegen het oor plakken of simpelweg langs een verborgen zijpad naar de hoofdingang wandelen, zijn de meest gebruikte trucs. Burgemeester Stefaan de Clerck, die bij de eerste editie van de beurs in 2006 meegaf trots te zijn dat Kortrijk gastheer is van zo een prestigieuze beurs, een onwaarschijnlijk mooi evenement, ontsnapt niet aan de demonstranten en journalisten.

Phaedra Hoste kijkt hoofdschuddend toe vanop de rode loper, organisator Yves Gijrath aanschouwt de ongeplande show met de glimlach. “Ik vind die demonstaties prima en helemaal niet hinderlijk,” beweert hij later bij een glas champagne in de persbar. “Vrijheid van meningsuiting is perfect, ik ben altijd alleen bezorgd dat hetzij de demonstranten hetzij de bezoekers lastig gaan doen.” Allicht daarom gebruikt de organisator de erehaag al gauw om de actievoerders op de nodige afstand te houden. En de feestelijke muziek klinkt steeds luider boven de kreten van de demonstranten. “Iedereen bleef fatsoenlijk en daar ben ik blij om. In Amsterdam maakten we de eerste drie jaar veel heftiger mee. Uiteindelijk apprecieert bijna iedereen de beurs er nu, want ze is belangrijk voor de stad en het bedrijfsleven. Maar verschillen tussen arm en rijk zullen er altijd zijn,” aldus Gijrath.

De Nederlandse mediamagnaat, die aan het hoofd staat van de Gijrath Media Groep (GMG), startte vijf jaar geleden met de Miljonair Fair in Amsterdam terwijl de Nederlandse economie in een dal zat. Ondertussen gaat de beurs ook door in Moskou, Sjanghai, Dubai en Kortrijk. Een kwart miljard euro wisselde van portemonnee tijdens de vorige editie in Amsterdam. In Kortrijk waren dat tientallen miljoenen. Hoeveel Gijrath er zelf aan overhoudt of toesteekt, houdt hij voor zich: “Ik doe nooit uitspraken over omzet. Dat zal ik doen als mijn bedrijf ooit beursgenoteerd wordt, want dan kan ik niet anders.” Hij vertelde Trends vorig jaar wel dat de eerste beurs in Amsterdam net break-even draaide en de volgende edities zeer winstgevend waren.

Miljonairs? Niet zij die de meeste show verkopen

Hoog tijd om de andere miljonairs te zoeken. Volgens de persmededeling zijn de aanwezigen vanavond the rich and famous, passionate CEO’s, ondernemers en netwerkers, levensgenieters en spotters. Allen zijn ze op de openingsavond, invitation only en dress code strictly black tie, uitgenodigd door standhouders. Die krijgen een aantal tickets om uit te delen dat evenredig is met de kostprijs van hun stand – de goedkoopste kost kant-en-klaar 7000 euro voor 15 m2 en op de grootste en duurste staat maat noch prijs. Standhouders die er meer wensen, betalen 125 euro per kaart. En op de markt, waar een klein pakket van het totaal te verkrijgen is, kost een kaart 225 euro. Gijrath: “Dat kaarten op 400 euro komen, is dus een gerucht. Al gaan ze op de zwarte markt wel voor die prijs van de hand.”

De metaaldetectors vormen een laatste obstakel tussen de rode loper en de 75 standhouders en de mooie mensen die ze meebrachten. Geen moeilijke opdracht om ze te passeren, zo blijkt. Niemand wordt tegengehouden hoewel die dingen er op los piepen omdat ze bij bijna iedere bezoeker een potentieel gevaarlijk iets vinden. “Die staan er alleen voor het chiqué,” merkt iemand op. Vermoedelijk zijn het in de meeste gevallen toch maar fototoestellen die het metaalalarm op gang brengen. Die worden binnen massaal uit de – al dan niet echte, het is te vroeg op de avond om dat te kunnen zeggen – Chanel- en Natanhandtassen gehaald. Meestal om er een kiekje van de partner in het nieuwste model van Maybach of Lamborghini te maken, voor die er vaak zo onelegant mogelijk weer uitstapt en er in een enkel geval in een niet te evenaren dialect ‘Ma how’ aan toevoegt. Zijn dit miljonairs?

“Ik weet niet of ik vandaag al miljonairs zag. Het staat niet op hun gezicht geschreven,” lacht Saskia De Tollenaere van Criaturas. Ook bij AA Properties Dubai zijn ze er niet zeker van. “Een Albert Frère heb ik hier nog niet gezien.” “Een Albert Frère gaat niet naar beurzen,” valt de collega op de stand in. “Hier lopen heel wat miljonairs rond, maar ze zijn incognito. Ze …” Twee bezoekers onderbreken de dame met de vraag of ze geen reis naar Dubai mogen maken in ruil voor publiciteit. Wanneer een voorzichtig verkoopgesprek op gang komt, geven beide heren snel aan dat een appartement van 350.000 euro boven hun budget ligt.

Lopen er dan toch maar weinig miljonairs rond? Saskia De Mits van ‘t Huis van Oordegem: “Ik zag al heel wat van mijn klanten van wie ik bijvoorbeeld weet dat ze een privéjet hebben. Miljonairs of zelfs miljardairs dus. Maar zij die vanavond het meeste show verkopen, zijn er zeker geen.” De dames in fuchsia en azuurblauwe poppenjurken kunnen we dus uitsluiten. Ook de heren die om ter snelst hun coupe laten bijvullen bij de stand van Piper-Heidsieck, waar de jonge hostes- ses mekaar afkatten terwijl ze klungelig de champagneflessen openen. “Zo’n twintig procent van de bezoekers is miljonair, af te gaan op de waarde van hun juwelen,” denkt Arnaud Wittmann van juwelen De Greef. Hij besteedt 30.000 euro aan zijn stand en verwacht voor meer dan de 100.000 euro van vorig jaar, over zijn toonbank te zien gaan dit weekend.

BV’s van hoog niveau

Het maakt organisator Gijrath niet uit of er echt miljonairs aanwezig zijn zolang iedereen het naar zijn zin heeft. Dat hij hoorde dat er veel vermogende mensen op de beurs wandelen, vindt hij wel een compliment voor de Belgische economie. Maar hoe goed kent Gijrath onze economie en haar spelers? Zitten de organisatie en de standhouders met andere woorden op één lijn?

Sales director van Abelag Luc Olivier was vorig jaar tevreden over de algemene organisatie van Millionaire Fair, maar dit jaar stelt hij zich toch de vraag of de beurs zijn geld waard is. Abelag spendeert verschillende tienduizenden euro’s aan de huur van de stand en dat vindt Olivier duur. Zeker omdat hij vorig jaar, door de aanwezigheid van te veel BV’s, het algemene niveau van de opening te laag vond. “De opening moet miljonairwaardig zijn. Ons welgesteld cliënteel wil met gelijkgestemden omgaan; is op discretie gesteld. Ze willen ‘onder elkaar zijn’ en hoeven geen pottenkijkers zoals journalisten die voor de BV’s komen.” Ook dit jaar opent de beurs, na een weinig gewaardeerd optreden van het Scalakoor, officieel met enkele bekende Vlamingen die samen met Gijrath een gong aantikken en zich vervolgens uit de voeten moeten maken voor het hoog opspringende vuurwerk. Toch merkt Olivier een positieve evolutie. “De BV’s zijn deze editie van een hoger niveau en staan minder in de spotlights.”

Saskia De Mits, ‘t Huis van Oordeghem, vindt dat het juiste publiek wel werd aangetrokken – het bedrijf haalt de investering van 25.000 euro uit de beurs – maar ze maakt zich druk over de samenwerking met de Nederlandse organisatoren. Die zeggen dat er in Kortrijk meer eten moet worden voorzien voor de Bourgondische Belgen en merken op dat Belgen veel beleefder zijn. “Daar kunnen wij Amsterdammers nog wat van leren,” voegt Gijraths vrouw Tamara er zelfs aan toe. Laat dat nu net de twee knelpunten zijn. “Het is een detail, maar er moet meer eten zijn,” zegt Olivier van Abelag, die het buffet dat in elke hal staat niet voldoende vindt. Hij is het ook eens met De Mits’ opmerking dat de organisatie te arrogant is. “Het menselijke aspect ontbreekt volledig,” vindt zij. “Mijn man, eigenaar van het bedrijf, stond de stand op te stellen en had wat vragen voor de organisatie. Later kreeg ik van hen te horen dat ‘dat mannetje dat de stand aan het opstellen was vervelend deed’. Gijrath zelf doet ook geen enkele moeite om contact te zoeken met de standhouders. Terwijl hij drie weken geleden nog standen tegen dumpingprijzen moest verhuren omdat de beurs niet gevuld raakte.” ( nvdr – Millionaire Fair breidde dit jaar uit tot 12.500 m2)

Fabrikant van lederen zitbanken en decoratieartikelen Coco’s ging op het laatste moment in op de mooie voorwaarden. Welke precies is volgens zaakvoerder Rob Vandeginste interne keuken, maar hij wil wel kwijt dat hij niet enthousiast was over de vorige editie van Millionaire Fair. Die was commercieel geen hoogvlieger, meteen de reden waarom hij dit jaar eerst niet geïnteresseerd was terug te keren. Gijrath verdedigt zich. “Het is onzin dat de standen niet ingevuld geraakten. Binnen de maand kunnen we ze allemaal verkopen, maar we willen alleen standhouders met het juiste aanbod en een minimum aan standing. Wat die mooie voorwaarden betreft, het is toch logisch dat wie bijvoorbeeld een grotere stand neemt in verhouding minder moet betalen.”

Wauweffect

01.00 u. Het officiële einde van de invitation only-openingsavond van Millionaire Fair 2007. De aangekondigde 1500 flessen champagne worden nog steeds geschonken, het entertainment van Jocelyn Brown loopt op zijn einde. Standhouders zitten afgepeigerd of beschonken in hun hokjes, enkele miljonairs en andere kijklustige beursbezoekers maken het nog bont tot de kleine wijzer van hun dure horloge op drie staat. Ondanks de kleine meningsverschillen is iedereen moe maar gelukkig. De beurs lijkt stilaan potentieel te krijgen. “Met een Belgisch team kan hier zeker op worden voortgebouwd, maar het wordt steeds moeilijker een wauweffect te creëren. Voor je het weet, verwachten bezoekers Michael Jackson,” geeft Olivier van Abelag nog mee. Hij krijgt gelijk. Een vertrekkend koppel fluistert tegen elkaar dat cachet ontbrak. We horen het op weg naar het vliegveld van Kortrijk, waar de Trendsjet wacht om ons weer naar Zaventem te brengen.

Sjoukje Smedts