Méér defensieopdrachten voor onze industrie!
Ongeveer 270 miljoen op 121 miljard euro omzet van de globale Europese defensie, lucht- en ruimtevaartindustrie komt van Vlaamse toeleveranciers, of een kleine 0,2 %. Het Belgische leger spendeert uit een jaarbudget van 2,7 miljard euro ongeveer 400 miljoen aan industriële aankopen, meestal in het buitenland, terwijl het Vlaamse innovatie-instituut IWT beschikt over 280 miljoen euro aan innovatiesteun.
De grootte van deze bedragen is richtinggevend, maar ze geven niettemin aan dat het aankoopbudget van Defensie voor spitstechnologie hoger ligt dan de Vlaamse overheidssteun aan Onderzoek & Ontwikkeling voor alle industriesectoren. Toch gaan er stemmen op om het de enkele Vlaamse bedrijven die in ‘defensiegerelateerde’ programma’s actief zijn (samen 270 miljoen euro of de omzet van een handvol kmo’s) nóg moeilijker te maken.
‘Vlaanderen in Actie’ heeft nood aan méér O&O, al dan niet militair gerelateerd. Maar zodra een onderzoeksproject ‘een militaire affiniteit’ vertoont – een uiterst rekbaar en verlammend begrip – is IWT-steun uit den boze. Resultaat: in de Europese Unie is Vlaanderen hekkensluiter in ruimtevaart en defensie.
Qua toegevoegde waarde scoren onze technologische industriesectoren in internationale vergelijkingen uiterst laag – cijfers waarmee de Vlaamse Raad voor Wetenschapsbeleid niet graag naar buiten komt. In spitstechnologie bengelt Vlaanderen op het niveau van Portugal onderaan een Europese ranglijst. Ondanks getoeter over onze ‘kenniseconomie’ en de officiële mantra dat de toekomst van Vlaanderen ligt in ontwikkeling en export van hoogtechnologische producten.
Defensie en ruimtevaart zijn drijfriemen voor innovatie, ook naar afgeleide civiele toepassingen toe. Stop die nonsens dat Vlaanderen wapens maakt! Zelfs de twee kmo’s die onder die noemer kunnen vallen, OIP en EADS, maken geen offensieve wapens in strikte betekenis. Machetes werden van werktuigen voor voedselvoorziening, moordwapens voor etnische zuiveringen door een opeenstapeling van politieke en diplomatieke blunders in Centraal Afrika, regio waarover ons land dé expertise claimt. Daar kwamen geen radarsystemen van EADS of beeldschermen van Barco aan te pas, tenzij voor humanitaire reddingsoperaties. Uitgerekend nachtkijkers van OIP werden in 1993 gebruikt om zonder bloedvergieten Belgische burgers te evacueren uit een leeggeplunderd Kinshasa.
Ruim 95 % van de zogenaamde Vlaamse “wapenexport” gaat naar buurlanden en bondgenoten, geheel conform de Europese richtlijnen en nog strengere Vlaamse criteria. Onze bedrijven kunnen daarmee leven. Al hebben ze vragen bij het nut van een Vredesinstituut dat op kosten van de belastingbetaler en zonder affiniteit voor de industrie, rapporten en voorstellen produceert die bijzonder schadelijk kunnen zijn voor tewerkstelling en innovatie. Tot daar aan toe, laat ze kritische vragen afvuren. Het zijn de beleidsverantwoordelijken die moeten beslissen of ze al dan niet een dynamiek op gang trekken voor een tweede Flanders Technology. (T) Do-it
Strenge Vlaamse wapenwet hindert innovatie, blz. 46.
Door Erik Bruyland
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier