Meer dan een broodje met vlees

Caloriebom Big Mac, de bekendste hamburger van ‘s werelds bekendste fastfoodketen, bestaat veertig jaar.

In de Verenigde Staten is dat aanleiding om te feesten. En zelfs om een museum op te richten: het Big Mac Museum in North Huntington, het stadje in Pennsylvania waar de dubbeldekshamburger voor het eerst werd geserveerd door een zekere Jim Delligatti, ondertussen 89 jaar. Dat hij nog leeft, is op zich een goed teken. De introductie van de dubbeldekshamburger was immers ook de aanzet van de Amerikaanse supersizegeneraties. Het probleem met zwaarlijvigheid rijst er de pan uit. In die mate zelfs dat de levensverwachting terugloopt.

McDo en co.

Eén Big Mac bevat ongeveer 540 calorieën. Voeg daar nog een portie frieten, ketchup of mayonaise en frisdrank aan toe en je bereikt in één maaltijd algauw 1000 calorieën. De gemiddeld dagelijkse energiebehoefte voor een volwassen vrouw bedraagt ongeveer 2000 calorieën; een volwassen man heeft zo’n 2500 calorieën nodig. Wie maar af en toe fastfood nuttigt, hoeft niet te panikeren, zegt men. Je moet de voedingsgewoonten bekijken op weekbasis.

Terecht, maar dat is theorie. Weinig mensen zullen een week lang caloriearm, gezond voedsel eten om zich op zaterdag vol te proppen met fastfood. Wie begaan is met gezonde voeding, eet in de regel geen fastfood. En omgekeerd, fastfoodadepten eten vaak veel meer junkfood dan goed is.

De fastfoodindustrie is hoe dan ook een lucratieve business. Enkele fastfoodketens behoren tot de grootste multinationals ter wereld: McDonald’s, Burger King, Pizza Hut … Toch zijn het harde tijden voor hamburgertenten. De markt is verzadigd en de sector kampt met een imagoprobleem. Hamburgers en frisdranken worden meer en meer in verband gebracht met overgewicht, hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten en diabetes. Disney zegt alle contracten op met fastfoodketens in haar pretparken. Het funbedrijf wil niet langer geassocieerd worden met het ongezonde imago, noch bijdragen aan het obesitasprobleem bij kinderen.

Om hun imago op te vijzelen, bedenken de hamburger- giganten slimme marketingtrucs. Zo sponsoren bekende fastfoodketens bewegingsprogramma’s op scholen. Of ze associëren zich met topsporters. Op zich is daar niets mis mee: bewegen is gezond en niemand verplicht je om hamburgers te eten. Delicaat is het natuurlijk wel. Wanneer het imago verbetert, versterkt dat indirect de trek in Big Mac. In Amerika hebben de junkfoodfabrikanten de scholen bereikt door de aankoop van schoolbenodigdheden financieel te steunen. Een variant is het sponsoren van sportieve mega-evenementen. Die strategie gebruikten alcohol- en sigarettenfabrikanten vroeger ook. Daarnaast is het al jaren bon ton om bekende kinderfiguren uit de tv-wereld op te voeren en te koppelen aan junkfoodmaaltijden. Tegen dat laatste klinkt meer en meer protest.

Marleen Finoulst