Manager zonder grenzen

Tien jaar staat Duco Sickinghe aan het hoofd van Telenet. Tien jaar van innovatie en verbazende groei.

De 53-jarige Duco Sickinghe is voor de vijfde keer genomineerd voor de titel van Manager van het Jaar. Een record. Hij is met Bessel Kok van Swift, Hugo Powell van Interbrew, Theo Roussos van Ravago en Ajit Shetti van Janssen Pharmaceutica ook een van de slechts vijf buitenlanders in 190 nominaties. Alleen Ajit Shetti kreeg ook echt de titel.

‘Buitenlanders’ verschijnen hier met een handicap aan de start. Maar bekijk de feiten. Als management de kunst is om resultaten te leveren, staat Sickinghe op de eerste rij. In zijn jongste kwartaalverslag publiceerde Telenet een winstmarge voor financiële kosten, belastingen en afschrijvingen van 53,5 procent. Historisch hoog. Het aantal internet-, tele- foon-, gsm- of digitale tv-klanten: allemaal op recordhoogte.

Overschouw tien jaar Duco Sickinghe en je ziet geen manager, maar een sporter die zijn grenzen verlegt. Hij geeft zijn visitekaartje al af bij zijn aankomst bij Telenet in 2001. Als onderdeel van een reddingsplan verhoogt Sickinghe de standaardinternetprijzen tot boven het niveau van Belgacom. “Wij hadden een van de laagste tarieven van Europa, terwijl we net heel performant zijn”, verklaart Sickinghe met een koopmansgeest die Vlaanderen nog goed zal leren kennen. Als later ook het kabelabonnement met 25 procent stijgt, zegt hij: “Het is niet omdat vorig jaar de prijs van eieren is gestegen, dat dit jaar de prijs van de melk niet omhoog mag.” Eenzijdig vervijfvoudigt hij het tarief dat Belgacom betaalt om Telenet-klanten te bereiken.

Poker met de zenders

Heel in het begin profileert Sickinghe Telenet voorzichtig als een neutraal distributiekanaal, maar al in 2003 koopt hij de betaaltelevisiezender Canal+ Vlaanderen. Vandaag heeft hij het voetbalcontract, vier Sporting Telenet-kanalen en investeert hij dankzij de taxshelter in eigen content. Bij de beursintroductie in 2005 – tegen een stevige 21 euro – noteert Sickinghe dat “de meeste challengers verkopen tegen lage prijzen om weg te komen met slechte service”. Niet Telenet dus. Stelselmatig verhoogt Sickinghe zijn inkomsten door zijn aanbod op te waarderen. De klanten volgden. Na de Free-phone in 2004 en de Shakes in 2007 heeft Belgacom telkens maanden nodig om te reageren.

Tegelijk houdt Sickinghe aan de kostenzijde het been stijf in onderhandelingen met de auteursrechtenverenigingen. Met jongensachtig plezier provoceert hij om de bakens te verzetten. Begin 2009 kondigt hij plots aan dat tv-series twee dagen na hun Amerikaanse vertoning bij Telenet te zien zijn. Hij komt ermee weg. Recentelijk stelde hij ronduit dat Telenet voor het algemeen belang het ‘excessieve’ verbruik van sommige klanten afknijpt. Terwijl hij hen tegelijk supersnel internet verkoopt.

Poker met de markt

En dan zijn er de risico’s die hij neemt door Telenet met gigantische leningen te belasten om zijn aandeelhouders met riante uitkeringen te plezieren. Daarvoor moet hij zijn schuld op lange termijn goedkoop zien te (her)financieren, iets waar hij in tandem met zijn financieel directeur Renaat Berckmoes briljant in slaagt. Die sterke prestaties houden Telenet ook buiten de integratie waarnaar de Amerikaanse moederholding Liberty Global streeft.

Zijn managers herkennen dat rusteloze zoeken naar perfectie. Sickinghe interpelleert graag

en grondig. “Tot hij weet dat je de fijnste details beheerst”, zegt een voormalige vicepresident. Sickinghe zelf vorig jaar: “Als CEO heb ik maar één echte vrees: dat er geluiden zijn die ik niet hoor, die ik niet bemerk. En die ik niet meeneem in mijn beleid. Dat is het ergste wat een CEO kan overkomen.” Zijn staf trekt zich op aan zijn energie. Als op een zaterdag Belgacom over twee bladzijden zijn “drie goede redenen om internet van Belgacom te kiezen” adverteert, heeft senior vice-president residential marketing Inge Smidts op maandag haar tegenadvertenties in de krant. In 2009 benoemt hij Jan De Grave tot vicepresident ‘duurzaamheid’. Telenet is vandaag de enige Belg in de Dow-Jones Sustainability Index. Vrouwen bezetten vier van de tien posten in zijn directiecomité. Begin 2008 was dat er geen enkele.

“Hij is open, toegankelijk en voelt zich niet bedreigd”, schetst professor Erik Dejonghe van UGent. Dat wereldwijze heeft Sickinghe van huis uit. Duco is de zoon van wijlen Feijo Sickinghe, indertijd bestuursvoorzitter van het Nederlandse Stork-conglomeraat, lid van de Bilderberggroep en in 1996 nog aan de slag om Fokker te redden. De zus van Duco Sickinghe, Ina, is gehuwd met Henri Giscard d’Estaing, CEO van Club Méditerranée en oudste zoon van voormalig Frans president Valéry Giscard d’Estaing. Het is geen toeval dat prins Friso van Oranje lid is van de raad van bestuur van Telenet.

Fortuin

Met zijn succes heeft Duco Sickinghe fortuin gemaakt. In de eerste negen jaar incasseert hij netto een kleine 15 miljoen uit Telenet-opties en -aandelen. In 2010 en 2011 verkoopt hij niets. Hij heeft nu nog bijna 2,2 miljoen opties in portefeuille. Dat is na verwatering ruim 1,8 procent van Telenet. Tegen een beurskoers van 27,5 euro zouden die opties netto ongeveer 27,4 miljoen opbrengen (een deel ervan kan nog niet uitgeoefend worden, het bedrag houdt ook geen rekening met belasting die al op de opties zou zijn betaald). Zijn salaris, bonus en voordelen mogen dan met 1,5 miljoen (2010) iets lager liggen dan de 2,56 miljoen van Didier Bellens van Belgacom, met zijn opties surft Sickinghe daar ruim voorbij. Zijn tweede huis aan het Lago Maggiore is zijn enige bekende besteding.

Sickinghe pleegt te zeggen dat hij blijft omdat hij zich bij Telenet nooit verveelt. Telenet wil een volwaardige mobiele operator worden en moet daarvoor een win-winakkoord vinden met Mobistar of KPN. Belgacom plant een sneller netwerk in de komende twee jaar. En de toezichthouder wil de Mechelaars verplichten om bepaalde producten tegen gereguleerde prijzen aan concurrenten door te verkopen. Daar baalt Sickinghe van. In 2010 dreigt hij er nog mee geen vierde licentie aan te vragen als die reguleringsplannen doorgaan. Vergeefs.

BRUNO LEIJNSE

Met zijn huidige opties heeft hij 1,8 procent van Telenet.