‘Wie nu goed schakelt, komt als eerste uit de bocht’

We beleven een crisis zonder voorgaande, die nog het beste te vergelijken is met de Grote Depressie, zegt Koen Dejonckheere, de CEO van Gimv. “Maar dit is niet het moment om te capituleren. Dit is hét moment om door te gaan.”

De coronacrisis wordt in steeds grotere superlatieven beschreven. We beleven dan ook een crisis zonder voorgaande. Gimv ondersteunt in die woelige tijden meer dan vijftig bedrijven in België, Nederland, Frankrijk en Duitsland, goed voor tienduizenden werknemers en enkele miljarden omzet. Samen vormen zij het hart van onze economie. Dankzij onze participaties in al die bedrijven ontvangen wij als aandeelhouder veel waardevolle feedback. Bovendien is het niet de eerste crisis die we doorzwemmen. In ons veertigjarige bestaan hebben wij al heel wat turbulentie beleefd: de aanslagen van 2016, de eurocrisis, de financiële crisis. Hoewel die stuk voor stuk drama’s zijn, verzinken ze in het niets bij wat ik vandaag zie.

De situatie is ernstig. Dat weet u. Maar dit is niet het moment om te capituleren. Dit is hét moment om door te gaan. Om de aanwezige kwaadheid en frustratie om te zetten in positieve ondernemingsenergie. Want wie nu snel schakelt, zal als eerste uit de bocht komen. Overheden die hun bedrijven meer en sneller helpen, zullen die sneller opnieuw zien groeien na de crisis. We roepen iedereen op om solidair te blijven.

Daarom pleit ik voor een gecoördineerde aanpak van de overheid, de banken, de federaties en de monetaire instanties. Het slaat me met verstomming dat sommige bedrijven nu al voor honderden miljoenen staatssteun komen bedelen. Wat een verschil met veel kleine en middelgrote ondernemingen die vandaag elke dag voor hun klanten en werknemers moeten vechten om te overleven. En zichzelf moeten behelpen, zonder lobbyisten in Brussel.

Het beloofde uitstel van betaling voor de RSZ en het inlassen van tijdelijke werkloosheid zijn prima voor de werknemer en de koopkracht. In de huidige tornado is dat echter onvoldoende voor de bedrijven zelf. Wat kan er bijvoorbeeld qua uitstel van betaling voor bedrijven met een torenhoge handelshuur? Moeten bedrijven in moeilijkheden echt zelf gaan bedelen bij de banken voor extra financiering?

Ik sprak de afgelopen dagen met heel wat ondernemers. Net als iedereen zijn ze bezorgd over de gezondheid van hun familie. Maar ze werken allemaal in moeilijke omstandigheden voort. En ze garanderen zo de bevoorrading van ons allemaal. Daarnaast willen ze er mee voor zorgen dat er nog banen zijn als de situatie normaliseert. Bij hen merk ik veel onzekerheid en frustratie.

Onzekerheid over wat er hen de komende periode te wachten zal staan. Dit is geen huis-, tuin- en keukencrisis. De dichtste vergelijking is wat mij betreft de Grote Depressie. Een gezondheidscrisis in combinatie met het gedwongen stilvallen van de economie en een enorme klap voor het vertrouwen. Tijdens de financiële crisis en de crisis van de eurozone ging het vooral over de gezondheid van de banken en de financiële instellingen. Bedrijven voelden de groeivertraging, maar bleven zelf in goede gezondheid. Vandaag valt de vraag voor heel wat bedrijven en sectoren volkomen weg. Als we dit niet heel snel en heel drastisch aanpakken, slaan we een gat in onze economische ruggengraat waarvan we decennia moeten bekomen.

Frustratie merk ik eveneens bij veel ondernemers. Over hoe ze volkomen op zichzelf aangewezen waren de afgelopen dagen en weken. Over hoe sommige bedrijven zélf maatregelen namen die verder gingen dan wat de overheid zei, omdat ze goed aanvoelen dat ze zélf verantwoordelijkheid moeten nemen. Ook frustratie omdat sommige sectoren al klaarstaan om voor vele honderden miljoenen staatssteun aan te vragen, terwijl veel lokale kmo’s zelf de klappen opvangen.

Wij gaan ons nu toch niet de loef laten afsteken door de buurlanden? En zo een structureel competitief nadeel opbouwen na al het werk van de vorige generaties?

Het heeft geen zin, en we hebben er ook de tijd niet voor, om het warm water heruit te vinden. De liquiditeiten moeten enkele maanden worden gegarandeerd. Ik pleit ervoor dat de banken kapitaalsaflossingen met zes maanden uitstellen met liquiditeitssteun aan de bank via de ECB. Aan goede internationale voorbeelden van aanvullende hulpmaatregelen is er overigens geen gebrek. Vele Belgische politici spiegelen ons land graag aan andere landen uit Noord-Europa. Wel, laat dit het moment zijn om over het muurtje te turen voor inspiratie. Verschillende Scandinavische landen namen al doortastende maatregelen om de liquiditeiten van hun bedrijven en de koopkracht van hun burgers op peil te houden.

Laten we niet vergeten dat onze economie draait dankzij uitmuntende kmo’s met moedige bedrijfsleiders en betrokken werknemers. Zij zijn het die ons door deze crisis zullen helpen. Laat ons vooral die kmo’s ondersteunen. Want zij zijn het die in het verleden met nieuwe ideeën kwamen, oplossingen zochten voor problemen en met hun werknemers er elke dag opnieuw voor gaan. Zij zijn het die als eerste in de bres springen. Zij zijn het die elke dag de crisis aan den lijve ondervinden. Zij zijn het die vandaag niet meer slapen omdat ze denken aan morgen en overmorgen.

Onze bedrijfsleiders zijn klaar voor de grootste uitdaging van deze generatie. Ze willen niets liever dan dit land er opnieuw bovenop te helpen. Ze hebben de afgelopen weken al bewezen dat ze vooruit kunnen denken, dat ze kunnen anticiperen en dat ze begaan zijn met de hele samenleving. Laten we samen de handen in elkaar slaan. Wij staan alvast klaar, ook al werken we vooral van thuis uit in plaats van op kantoor. Voor onze ondernemers en de toegevoegde waarde die ze creëren. Gimv blijft dus open. En daar kan geen enkel virus, crisis of lockdown tegenop.