Roeland Byl
‘Vlaanderen moet dringend beseffen dat vergrijzing meer is dan een rush op seniorenvastgoed’
Als we willen dat onze rusthuizen niet vervellen tot sterfhuizen, is er meer geld nodig. Dat zegt Trends-redacteur Roeland Byl.
Een tv-reportage over de ouderenzorg heeft nog maar eens een golf van verontwaardiging veroorzaakt. Dat is wellicht niet de laatste keer. De reacties waren voorspelbaar: iedereen is geschokt en minister Jo Vandeurzen (CD&V) belooft beterschap. De privésector krijgt de zwartepiet doorgespeeld en de linkerzijde noemt zorg en winst onverenigbaar.
Alle ideologie ten spijt, is de kwestie niet zozeer de commerciële aard van sommige spelers in de zorg. Natuurlijk veroorzaakt te veel winstbejag excessen, maar net zo goed zijn er voorbeelden in de publieke en not-for-profitsector waar het vierkant draait.
De grootste gemene deler is dat de minimale personeelsnormen in woonzorgcentra te laag zijn. Dat weet elke expert. Extra personeel is een optie, maar verhoogt de factuur voor de bewoner.
Vlaanderen moet dringend beseffen dat vergrijzing meer is dan een rush op seniorenvastgoed
Familieleden van rusthuisbewoners krijgen bovendien een bezoek aan opa of oma steeds moeilijker in hun digitale agenda ingepland. Dan maar meer animatoren en muziektherapeuten om de leegte wat op te vullen? Helaas is ook daarvoor geen geld.
Vlaanderen moet dringend beseffen dat vergrijzing meer is dan het pensioendebat of een rush op seniorenvastgoed. Als we willen dat onze rusthuizen niet vervellen tot sterfhuizen, is er meer geld nodig.
De Vlaamse regering investeerde deze legislatuur al 100 miljoen extra in de sector en er lopen gesprekken over hogere personeelsnormen.
Maar er is meer dan de vraag hoeveel belastinggeld we veil hebben voor een menswaardige ouderenzorg. Een goede en transparante kwaliteitscontrole is noodzakelijk. Het zou helpen de excessen te beperken.
Ideeën zijn er genoeg, maar geen enkel volstaat zonder het nodige familiale engagement. Iedereen die verontwaardigd wijst naar de commerciële rusthuizen, mag niet vergeten voor de spiegel te gaan staan en te tellen hoe vaak hij deze zomer verse aardbeien naar zijn grootouders heeft gebracht.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier