Vietnam begrijpt de waarde van onderwijs en begeleidt zijn docenten goed.
“Voor tien jaar voordeel moeten we bomen planten. Voor honderd jaar moeten we de mensen cultiveren”, zei Ho Chi Minh, de grondlegger van Vietnam. Maar ondanks jaren van snelle economische groei is het bruto binnenlands product van het land nog altijd maar 3.760 dollar per persoon, lager dan bijvoorbeeld Maleisië en Thailand. Ho Chi Minh verwees echter naar een Chinees spreekwoord dat de voordelen van onderwijs aanprijst, en op dat gebied hebben de Vietnamezen weinig te klagen.
Ze hebben een van de beste onderwijssystemen ter wereld. Dat komt tot uiting in uitstekende prestaties in internationale beoordelingen van lezen, wiskunde en wetenschappen. Uit gegevens van de Wereldbank blijkt dat Vietnamese leerlingen niet alleen beter presteren dan hun tegenhangers in Maleisië en Thailand, maar ook beter dan die in Groot-Brittannië en Canada, landen die meer dan zes keer rijker zijn.
Partijapparaat
Het geheim ligt in het klaslokaal: de kinderen leren meer op school, vooral in de eerste jaren. In 2020 onderzocht de Stockholm School of Economics de grotere productiviteit van Vietnamese scholen door gegevens te vergelijken van identieke toetsen die leerlingen in Ethiopië, India, Peru en Vietnam aflegden. Daaruit bleek dat Vietnamese kinderen tussen hun vijfde en achtste levensjaar een voorsprong hebben.
In tegenstelling tot de scholen in andere arme landen zijn de Vietnamese er in de loop der tijd op vooruit gegaan. Uit een studie van het Centre for Global Development, een denktank in Washington DC, bleek dat in 56 van de 87 ontwikkelingslanden de kwaliteit van het onderwijs sinds de jaren 1960 achteruit was gegaan. Vietnam heeft die trend consequent doorbroken.
De belangrijkste reden zijn de leraren. Niet dat ze beter gekwalificeerd zijn; ze zijn gewoon effectiever in het lesgeven. Ze worden regelmatig getraind en krijgen de vrijheid om de lessen boeiender te maken. Om de regionale ongelijkheid aan te pakken, krijgen leraren die in afgelegen gebieden werken meer betaald. Het belangrijkste is dat de beoordeling van leraren gebaseerd is op de prestaties van hun leerlingen. Leraren van wie de leerlingen het goed doen, worden beloond met prestigieuze titels.
Daarnaast is er de dreiging van de Communistische Partij. Het partijapparaat is geobsedeerd door onderwijs. Provincies zijn verplicht 20 procent van hun budget aan onderwijs te besteden, wat heeft bijgedragen aan regionale gelijkheid. Curricula en onderwijsnormen worden geregeld bijgewerkt.
Beste in klas
Met de verbetering van de scholen is ook de economie van Vietnam vooruitgegaan. Maar de groei stelt het onderwijssysteem op de proef, stelt Phung Duc Tung, de directeur van het Mekong Development Research Institute. Bedrijven willen steeds meer werknemers met geavanceerde vaardigheden, waar Vietnamese studenten niet voor zijn opgeleid. De groei heeft ook migranten naar de steden getrokken, waardoor scholen overbelast raken. Steeds meer leraren geven het onderwijs op voor beter betaalde banen in de privésector. Om ervoor te zorgen dat Vietnam de beste in zijn klas blijft, zal de regering die trends moeten aanpakken.
