Thierry Geerts, de nieuwe CEO van BECI: ‘Ik wil het optimisme weer naar Brussel brengen’

Thierry Geerts, de voormalige directeur van Google België en de nieuwe CEO van BECI, is erop gebrand het imago van onze hoofdstad te herstellen. “Het is de hoofdstad van de diplomatie”, zegt hij, en een regio met een gediversifieerde economie. Als er problemen zijn met de veiligheid of de mobiliteit, moet die “vuile was binnenskamers worden gewassen”.

Thierry Geerts werd deze zomer de CEO van BECI, de organisatie die de Brusselse werkgevers vertegenwoordigt. “Het is spannend, er is zoveel te doen voor Brussel”, zegt hij, nu hij gesetteld is in zijn nieuwe rol. De uitdagingen zijn talrijk, maar hij wil het glas halfvol zien.

Wat is uw project voor Brussel?

THIERRY GEERTS. “Ik ben verliefd op Brussel. We hebben een van de mooiste hoofdsteden ter wereld, die ook de hoofdstad is van Europa, van Vlaanderen, van de Franstalige wereld en het hoofdkwartier van de NAVO. Maar Brussel wordt afgeschilderd als een plattelandshoofdstad, vol problemen. Daar ben ik het niet mee eens. Het is een stad met een enorm potentieel, dynamiek en ondernemerschap. Er zijn veel problemen die opgelost moeten worden, daar ben ik het mee eens, maar laten we die vuile was binnenskamers wassen. Ik hoop wat optimisme toe te voegen aan het debat.”

Welk beeld van Brussel moet worden gepromoot: hoofdstad van de ecologische transitie, van de digitale transitie?

GEERTS. “De hele wereld kent Brussel als beslissingscentrum. Laten we Brussel verkopen als een diplomatieke hoofdstad. Er werken hier 80.000 mensen rechtstreeks voor al die instellingen, om nog maar te zwijgen van alle bedrijven die voor hen werken. Het is een enorm knooppunt dat maar weinig steden hebben. We praten er niet genoeg over en we zijn er niet trots genoeg op. Lange tijd werd de Europese bubbel gezien als een wereld apart, maar vandaag is die veel levendiger.”

Brussel is ook niet langer een stad van de industrie, maar van de start-ups?

GEERTS. “Nee, dat beeld moeten we bijstellen. Brussel heeft een belangrijke gezondheidscluster met ziekenhuizen, farmaceutica en biotech. We zijn de belangrijkste studentenstad van België, meer nog dan Leuven en Louvain-la-Neuve. De economische diversiteit is enorm, van Marcolini voor chocolade tot Sabca, dat vliegtuigonderdelen maakt, en alle niveaus van dienstverlening. Brussel gaat digitaal, maar het is niet omdat er een nieuwe ontwikkeling is dat we het oude moeten weggooien. We hebben hier ook een stedelijke industrie die we moeten blijven verdedigen.”

Toch zijn er ook problemen van veiligheid, mobiliteit en netheid.

GEERTS. “Dat zijn reële problemen. Zolang we die niet oplossen, zullen we problemen hebben met de ontwikkeling van economische activiteit. Het heeft geen zin subsidies te geven aan bedrijven als de stad niet veilig is, want werknemers of klanten zullen niet komen. Dat geldt ook voor mobiliteit. Er is een anti-autoretoriek in Brussel, maar we moeten zorgen voor een vloeiende, multimodale mobiliteit, waar de auto zijn plaats heeft, zelfs als we andere vervoersmiddelen ontwikkelen.”

Er leeft een tendens die zegt dat ‘Brussel voor de Brusselaars is’.

GEERTS. “Geen enkele stad of samenleving kan bloeien door zich in zichzelf te keren. Natuurlijk moeten we aandacht hebben voor de Brusselaars, die burgers zijn en stemrecht hebben. Maar Brussel is geen autarkie. Als Brussel goed functioneert, dan is dat omdat er pendelaars zijn die bijdragen aan de rijkdom. Ik zie dat bijvoorbeeld sommige loodgieters weigeren nog naar de stad te komen. Dat kan niet, Brussel moet een open stad blijven.”

Moeten er gemeentefusies komen in het gewest?

GEERTS. “BECI neemt geen politieke standpunten in. Wij verdedigen de economie en steunen de ondernemers. Anderzijds kunnen we zeggen dat er duidelijk ruimte is voor verbetering in de manier waarop Brussel werkt: er zijn een heleboel vzw’s, het aantal ambtenaren is geëxplodeerd en het gewest heeft niet de middelen om hen te betalen. Het kan eenvoudiger, en de Brusselse ondernemers willen dat heel graag. De administratieve last is enorm: voor alles moet je papierwerk invullen, documenten terugsturen, je bedrijf registreren op een heleboel platformen. Terwijl een bakker vooral brood wil bakken. Dat alles kost veel geld en het is niet nuttig. Het weerspiegelt een wantrouwen in het ondernemerschap. We zijn geneigd te vergeten dat bedrijfsdirecteuren mensen zijn die hard werken om hun werknemers aan het einde van de maand te betalen.”

Moet de Brusselse politiek anders naar bedrijven kijken?

GEERTS. “Ja. Veel ondernemers vertellen me dat ze dol zijn op Brussel, maar dat ze de indruk hebben dat ze er niet meer gewenst zijn.”

Dat is een belangrijk alarmsignaal.

GEERTS. “Ja, maar om dat te counteren zijn geen grote hervormingen nodig. Ondernemers willen ten eerste niet constant lastiggevallen worden met belastingen. En ten tweede willen ze erkend worden in hun rechten. Dat geldt ook voor een bakker, een loodgieter of een bezorgbedrijf. Het is absoluut noodzakelijk dat zij meer aandacht krijgen, want zij creëren de rijkdom die van Brussel zo’n geweldige plek om te wonen maakt. De economie stimuleren is essentieel.”

Wat kan BECI concreet doen?

GEERTS. “We willen niet alleen maar een kritische waarnemer zijn. We willen onze verantwoordelijkheden opnemen, samenwerken met de autoriteiten en moeilijke maatregelen ondersteunen. We willen ook helpen. We zijn bijvoorbeeld een samenwerking aangegaan met InterSkillar, een innovatieve start-up in loopbaanbegeleiding, om te kijken hoe we de vraag en het aanbod op de arbeidsmarkt beter op elkaar kunnen afstemmen. Bedrijven hebben moeite om personeel te vinden, dus moeten we kunnen bouwen op de capaciteiten van de mensen. We hebben een soortgelijk partnerschap gesloten met BeCode om mensen zonder diploma op te leiden in digitale beroepen.”

Het Brusselse sociale weefsel is bijzonder divers. Het moet ook wendbaar en creatief zijn?

GEERTS. “Ja, we moeten vertrouwen op onze drijvende krachten. Ik zie de dingen niet in termen van de overheid, vakbonden en werkgevers aan de ene kant en burgers aan de andere kant. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en moeten iedereen samenbrengen. Er zijn 90.000 werklozen in Brussel, dat is een grote pool van mensen die kunnen werken. De bevolking is jonger dan in de andere twee gewesten, wat een enorme troef is. We moeten opleiden, inspireren, corrigeren. Door een gezamenlijke aanpak kunnen we bijdragen aan de transformatie van Brussel.”

Voedt uw ervaring bij Google dat voluntarisme?

GEERTS. “Die ervaring betekent vooral dat ik bedrijven in Brussel kan helpen de ommezwaai naar digitalisering en kunstmatige intelligentie te maken. Maar daarvoor was ik managing director van een industriële wasserij en die ervaring voedt me evenzeer.

“De vraag is vooral hoe je iedereen aan boord krijgt. We moeten de mensen ervan overtuigen dat het momentum er is. We moeten absoluut laten zien wat werkt in Brussel. Met de tgv zijn we één uur van Parijs en twee uur van Amsterdam of Londen. Dat is uitzonderlijk. Daar zijn getalenteerde werknemers naar op zoek. Kijk naar de wijk rond Brussel-Centraal. Tien jaar geleden wilde niemand zich daar vestigen en nu is het een populaire locatie met onder meer BeCode, BNP Paribas en Partena.”

Het Zuidstation is een ander verhaal.

GEERTS. “Dat model moeten we inderdaad overbrengen naar het Zuidstation en Brussel-Noord. De drie stations zijn cruciaal als toegangspoorten tot de stad en tot België. David Leisterh, formateur van de Brusselse regering, heeft gezegd dat hij zijn kabinet aan het Zuidstation wil vestigen. Ik vind dat een uitstekend idee.
“De 35 treinstations van het gewest zijn een enorme troef. We zouden het mooiste expressnet ter wereld kunnen hebben, maar om politieke redenen heeft dat lang op zich laten wachten.”

Een gevolg van een gebrek aan visie en voluntarisme?

GEERTS. “Het is ingewikkeld met negentien gemeenten, een gewest, een federale staat die niet altijd even welwillend is en concurrentie met andere gewesten. We moeten boven dat alles uit durven te stijgen en onszelf opnieuw uitvinden.”

En werken aan het imago van de hoofdstad?

GEERTS. “In Wallonië en Vlaanderen is het imago van Brussel niet heel slecht. Veel mensen hebben kritiek zonder te weten hoe het hier echt is. Daar moeten we aan werken. Er zijn ranglijsten waarin Brussel aan de top staat door zijn erfgoed. We vergeten dat te vaak.”

Neemt u de pelgrimsstaf op om het goede nieuws te verspreiden?

GEERTS. “We moeten durven zeggen dat Brussel veel beter is dan soms wordt gezegd. We moeten ook durven dromen, dat zou alles veranderen. Limburg kan als voorbeeld gelden. De mensen daar zijn er trots op een Limburger te zijn, elke ondernemer is er lid van de werkgeversfederatie Voka. Daar kunnen we inspiratie uit putten om een bloeiende regionale economie te ontwikkelen.”