‘Opgepast met cancelcultuur’

Met elke geschrapt concert drijft het Westen de Russische intelligentsia wat verder in de armen van Poetin, zegt Trends-redacteur Roeland Byl.

Donderdag 17 maart in de Bijloke: Brussels Philharmonic speelt de Zevende symfonie van Dmitri Sjostakovitsj. Dat stuk verheerlijkt de overwinning van Rusland op nazi-Duitsland. Op hetzelfde moment wordt gevochten in Marioepol en gaat het beleg van Kiev de volgende fase in. Daarbij zijn de rollen omgekeerd: het slachtoffer van weleer is nu de agressor. Toch valt het toe te juichen om dat beladen werk nog te spelen. De groeiende cancelcultuur van alles wat Russisch is, heeft uiteindelijk een averechts effect.

De wereld kiest terecht voor economische sancties. Ook al is dat een oorlogswapen met een beperkte efficiëntie, het is een heldere poging om de Russische oorlogsmachine financieel uit te hongeren. De spontane intellectuele en artistieke boycot die daar bovenop komt, heeft een minder duidelijk doel. Dostojevski van de leeslijst halen of Russische componisten in de ban slaan, zal de balans op het slagveld niet in de juiste richting sturen.

In het Westen is de nodige proportionaliteit zoek. Onze blijk van solidariteit met het Oekraïense volk laten zien, gaat blijkbaar hand in hand met de veroordeling van alles wat Russisch klinkt. We lijken daarmee onze aflaat op het altaar van de wereldvrede te kopen. Maakt dat enige indruk in Moskou? Of biedt het juist kansen aan het autocratische regime van Vladimir Poetin om zich als slachtoffer en verdediger van al wat Russisch is te profileren? Hoe meer we Russische cultuur schrappen, des te meer de gewone Rus zich op zijn ziel getrapt kan voelen. Met elke opgezegde samenwerking en elk geschrapt concert drijft het Westen de Russische intelligentsia wat verder in de armen van Poetin.