‘Ook last van vaccinjaloezie?’

‘De kans groeit dat het debat over wie voorrang krijgt bij de coronavaccinatie de komende maanden zal verhitten, welke prioriteitenlijst de overheid ook hanteert. Niemand wint daarbij’, zegt Trends-redacteur Bert Lauwers.

Steeds meer leeftijds- en beroepscategorieën vinden dat ze voorrang moeten krijgen om te worden gevaccineerd tegen covid-19. Dat de vaccinatieprimeur was weggelegd voor bewoners en personeel van de woon-zorgcentra, werd al her en der op gemor onthaald, ook in andere geledingen van ons medisch corps. Je kan het onze huis-, tand-, oog-, long-, en zovele andere artsen ook niet kwalijk nemen. Ze hebben een punt. Zij moeten gezond blijven om de bevolking gezond te kunnen houden, ook het oudste deel dat in die woon-zorgcentra vertoeft.

Maar zij zijn lang niet de enigen die zich laten horen. Het gaat van de gedoodverfde kandidaten voor de lijst van essentiële beroepen tot onze topsporters. Ook bij ouders wier kroost het steeds lastiger heeft met het door corona opgelegde en strak aangespannen keurslijf, klinkt steeds nadrukkelijker de vraag waarom het oudere deel van de bevolking eerder moet worden gevaccineerd, zeker nu de varianten van het virus in opmars zijn en we weten dat het virus zich even goed verspreid bij kinderen en kleuters.

De hele vaccinatieplanning ter discussie stellen, brengt geen zoden aan de dijk. Helaas groeit de kans dat het debat over wie voorrang krijgt bij de coronavaccinatie de komende maanden zal verhitten, welke prioriteitenlijst de overheid ook hanteert. We zullen in de lente nog steeds ver verwijderd zijn van het beoogde doel van groepsimmuniteit. Hoe we dat moeten uitleggen aan onze schoolgaande en studerende jongeren en hun ouders, is maar de vraag. Voor het tweede jaar op rij dreigt het laatste en beslissende luik van het school- of studiejaar tumultueus te verlopen, en is de kans groot dat ze alweer een onbekommerde zomer mogen vergeten.

Het zal er allemaal toe leiden dat steeds meer mensen zich verongelijkt zullen voelen, omdat iedereen wel een goede reden heeft om een vaccin versneld op te eisen. Het roept meteen de herinnering op aan de onverkwikkelijke discussie over de zware beroepen onder de regering-Michel enkele jaren geleden. Die had beslist de pensioenleeftijd op te trekken naar 67 jaar, maar waarbij diegenen met een zware functie vervroegd zouden kunnen afzwaaien. Het liet zich raden dat al wie niet op die lijst van zware beroepen voorkwam, zich verongelijkt voelde, waarop het hele dossier uiteindelijk vastliep en in de koelkast werd gestopt.

Als er één les is die we hebben geleerd uit die periode, is dat niemand erbij wint. Jaloezie vergiftigt het debat over de vaccinaties, en bezwaart de geesten nog meer dan na tien maanden crisis al het geval was. Het grote gevaar van die jaloezie is dat we ze als een virus doorgeven aan onze naasten en kinderen. Alsof één virus nog niet erg genoeg is.