Onmogelijk om derde energiezone in Noordzee te bouwen

Windmolenpark in Zeebrugge | Foto door: Arterra/Universal Images Group via Getty Images

Geen van de vijf zones die geanalyseerd werden door een door de overheid aangeduid consultancybedrijf is geschikt voor de installatie van een derde energiezone in de Belgische territoriale wateren vanwege mogelijke conflicten met andere activiteiten. Dat schrijft L’Echo woensdag.

De Belgische autoriteiten willen de Noordzee transformeren in “een groene energiecentrale”. Het energie-eiland Prinses Elisabeth dat nog gebouwd moet worden, zal de tweede offshore productiezone zijn in de Belgische territoriale wateren. De eerste was de zogenaamde oostelijke zone, die tussen 2009 en 2021 werd ontwikkeld.

‘Tegen belangen van natuur’

Die twee zones moeten samen de productie van 5,8 GW elektriciteit verzekeren (en dankzij een drijvend zonnepark komt daar nog een potentieel van 1 GW bij). De Belgische overheid wil de productie van hernieuwbare energie via de offshorezones tegen 2040 opdrijven tot 8 GW. Daarvoor moest echter het overige potentieel van de Noordzee geanalyseerd worden met het oog op het bouwen van een derde energiezone. Een studie werd in maart 2022 besteld door minister van Noordzee Vincent Van Quickenborne (Open VLD).

Arcadis, dat de studie uitvoerde, concludeerde echter dat een derde energiezone geen goed idee is. “Dat zou ingaan tegen de belangen van de natuur, de bestaande activiteiten, de kustbewoners en de economie gekoppeld aan scheepvaart en havens.”

“Deze studie sluit de deur niet voor onze ambitie om van de Noordzee een grote elektriciteitscentrale te maken”, reageert het kabinet van minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen). Een derde zone bouwen was één van de opties.

‘Repowering’

Een andere mogelijkheid is de “repowering” van de eerste zone. Die bestaat uit windmolens van de eerste generatie, die kleiner zijn en een lagere capaciteit hebben dan de windmolens in de tweede zone (Prinses Elisabeth). Je zou de windmolens in de eerste zone bijvoorbeeld in die zin kunnen ombouwen. Een tweede piste is samen met de buurlanden offshorezones bouwen én er wordt gekeken naar drijvende zonnepanelen.

“We nemen akte van de studie, maar het grotere plaatje toont dat er meer mogelijk is dan een derde zone”, luidt het. Zo zitten de werkzaamheden in de tweede zone helemaal “on track” om in 2026 klaar te zijn met het eiland en twee jaar later de eerste windmolens te hebben. Bovendien stelt de studie dat er verschillende belangen zijn en maakt die een keuze. Daarover moet volgens het kabinet nog worden gepraat binnen de regering.

Lees ook:

Partner Content