‘Omgaan met links populisme? Conner en Paul moeten dat nog leren.’

‘Er is maar één manier om populisme duurzaam te bestrijden en dat is met wervende ideeën die ook uitgevoerd worden.’ Dat zegt Trends-hoofdredacteur Wim Verhoeven.

De Vlaamse centrumpartijen worstelen al een paar decennia met een extreme partij op hun rechterflank. Op links is dat nog vrij nieuw. De communisten zijn nog maar sinds 2019 echt aan hun lange mars bezig. En ook het grote electorale succes van die andere extreemlinkse partij, Ecolo, is vrij nieuw. Daarom mag je het Conner Rousseau en Paul Magnette niet al te kwalijk nemen dat ze een beetje lawaai maken over ‘het inhouden van dividenden’ en ‘game-over voor de bedrijven’. Omgaan met links populisme? Conner en Paul moeten dat nog leren.

Het zou geen kwaad kunnen, mochten beide socialistische partijvoorzitters daarvoor eens naar de recente politieke geschiedenis kijken. Populisme achternahollen werkt niet. De extremen lokken nu eenmaal volk en dat volk haal je niet terug door dezelfde slogans te gebruiken in een lichtjes afgezwakte vorm en daar vervolgens compromissen over te moeten sluiten. Het werkt niet aan de rechterzijde en het zal evenmin werken aan de linkerzijde. Op rechts is slechts één iemand er de jongste dertig jaar in geslaagd een substantieel deel misnoegde kiezers terug te halen, en dat was Bart De Wever op het toppunt van zijn kunnen en zijn populariteit. Toen ‘de kracht van verandering’ nog niet was aangetast door de erosie van een langdurige deelname aan de macht.

1 mei is voorbij. Conner en Paul hebben hun ding gedaan en natuurlijk vindt de federale regering een compromis over de loonnorm. Maar voor Raoul Hedebouw en al wie hem achternaloopt, zal dat niet genoeg zijn. Zieltjes halen de socialisten met dit dossier niet terug. Wat beide voormannen bovendien lijken te negeren, is dat niet alleen extreemlinks maar ook extreemrechts bij de jongste federale verkiezingen hard heeft ingezet op sociale thema’s. Vlaams Belang bespeelt vele registers, en één ervan is wel degelijk op de lagere inkomenscategorieën gericht. Voor ze het weten, spelen de socialisten in Vlaanderen vooral extreemrechts in de kaart. Al kan dat dan weer leiden tot machtsversnippering bij centrumrechts, en dat zou de PS niet slecht uitkomen als er straks over een nieuwe staatshervorming gebikkeld moet worden.

Er is maar één manier om populisme duurzaam te bestrijden en dat is met wervende ideeën die ook uitgevoerd worden. Misschien kan Trends de komende weken een gedurfde inspiratiebron zijn. Collega Alain Mouton verdiept zich de hele maand mei in onze fiscaliteit. Samen met de opeenvolgende staatshervormingen is onze fiscaliteit de beste illustratie van hoe de Belgische compromissenpolitiek tot een onverteerbaar, onproductief en oneerlijk gedrocht kan leiden. Geen socialistisch thema? Oordeel niet te snel. In deze Trends kunt u lezen dat mensen met een ongeveer gelijk inkomensniveau niet noodzakelijk evenveel inkomstenbelastingen betalen. De verschillen kunnen hoog oplopen. En dat heeft niks met ontduiking of ontwijking te maken. Al wie een ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel heeft, zou daar het hoofd bij moeten schudden. De komende weken zal Trends ook nagaan langs welke kanalen de zuurverdiende centen van de mensen weglekken, om het in populistische termen te zeggen. We zullen vaststellen op welk terrein ons land géén wereldkampioen belastingen is, maar het misschien beter wél zou zijn. In ruil voor minder belastingen die de economie alleen maar schaden. We gaan zelfs op zoek naar moderne belastingen die de productiviteit en de collectieve welvaart helpen te verhogen. Ze bestaan wel degelijk…

Stel u nu eens voor dat niet-populistische socialisten, echte liberalen, moedige christendemocraten en ondernemingsgezinde groenen een vergelijk zouden kunnen vinden over een fiscaliteit voor de 21ste eeuw? Een fiscaliteit die ons helpt productiever, groener, efficiënter en welvarender te worden? De extremen in dit land zouden niet weten waar ze het hebben.