Moet die coronabitterheid echt?

België wordt stilaan een land van korte lontjes en bitterheid, stelt Trends-redacteur Bert Lauwers.

Nu hebben we een regering die een strak anticoronabeleid probeert te voeren, en nu is het nog niet goed. De tandem Alexander De Croo en Frank Vandenbroucke is alweer de gebeten hond, deze keer omdat de vaccinproducent Pfizer er een potje van maakt in zijn communicatie over de leveringen, en omdat het Belgische geneesmiddelenagentschap FAGG een ferme steek liet vallen.

Wat het eerste betreft: Pfizer had eerder gezegd dat het zijn leveringen tijdelijk zou moeten terugschroeven, om zijn installaties klaar te maken voor een grotere productie. Dan heette het dat er toch meer vaccins beschikbaar zouden zijn, en nu toch weer even niet. Ongetwijfeld was het bedrijf beter bij zijn eerste communicatie gebleven.

En dan de fout van het FAGG, dat vergat een deelnamedocument voor een Europese aankoop van vaccins tijdig te ondertekenen. Door die fout met potentieel verstrekkende gevolgen, ontdekt door ons zusterblad Knack, riskeerden we 2,5 miljoen dosissen aan onze neus voorbij te zien gaan. Premier De Croo deed een vergeefse poging om de fout recht te zetten, maar uiteindelijk gebeurde dat wel. België kan de 2,5 miljoen extra dosissen recupereren in het kader van een nieuwe Europese bestelling van vaccins.

Er zullen nog fouten worden gemaakt, door deze regering of door een of andere administratie. Er zullen ongetwijfeld nog onverwachte leveringsproblemen opduiken, bij Pfizer of bij een andere producent die zijn wereldwijd begeerde vaccin nog niet op de markt heeft. Want zelfs voor geroutineerde wereldspelers in de productie van vaccins is het voortdurend manoeuvreren op onbekend terrein. Het gaat hier niet over al jaren goed geolied lopende koekjesfabrieken, maar over met soms splinternieuwe technologie ontwikkelde, uiterst delicate vaccins.

Iedereen leert bij in deze pandemie, en ook van de gemaakte fouten leren we. Dat heet voortschrijdend inzicht in de aanpak van een onvoorspelbaar evoluerend virus dat de maatschappij in al haar geledingen treft.

Deze crisis heeft al veel te lang geduurd. Ze heeft veel te veel mensenlevens gekost en miserie veroorzaakt bij jong en oud. Het geduld is op, bij iedereen, en dat is begrijpelijk. Krampachtig zondebokken zoeken hoort er dan blijkbaar bij. Maar België wordt stilaan een land van korte lontjes en bitterheid. En dat terwijl de vaccinatiecampagne gestart is en we daarmee uitzicht krijgen op het einde van de crisis. Dus, moet zoveel coronabitterheid echt?