India heeft nieuwe hervormingen nodig om de status van ontwikkeld land te bereiken

Met de juiste veranderingen kan India een wereldwijde groeimotor worden, zeggen Arjun Ramani en Thomas Easton.

De inwijding van de Ram-tempel in Ayodhya, een stad in Uttar Pradesh, in januari was voor de Indiase premier Narendra Modi een zaak van het hoogste belang. Onder de aanwezigen bevonden zich niet alleen politici, ambtenaren en buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders, maar ook de grootste bedrijfsbazen van India. Uttar Pradesh is niet hun normale werkterrein en Ayodhya was tot voor kort niet echt een bestemming voor tycoons. Nu zijn er 115 hotels in aanbouw en sommige van die bezoekers van januari zullen snel redenen vinden om terug te keren.

Uttar Pradesh, beter bekend als UP, is de dichtstbevolkte staat van India en een van de armste. Met zijn 240 miljoen inwoners zou het het op zes na grootste land ter wereld zijn. Het nominale bruto binnenlands product (bbp) per persoon is 1.000 dollar, minder dan de helft van het nationale gemiddelde. Op die basis zou het ongeveer de 174ste plaats in de wereld innemen, naast Tadzjikistan en Togo.

De afgelopen vijf jaar groeide het bbp van de staat jaarlijks met 5,3 procent, een procentpunt sneller dan het nationale gemiddelde. Sinds 2021 bedroeg de groei 9,2 procent. De deelstaatregering investeert fors. Nieuwe wegen doorkruisen de staat. Yogi Adityanath, de hoofdminister van UP en een fervente aanhanger van Modi, ruimt bureaucratie uit de weg en treedt hard op tegen de criminaliteit, om bedrijven aan te trekken.

Als het over de economische vooruitzichten van India gaat, wordt vaak gesproken over het techcentrum Bangalore of Mumbai, het financiële centrum. Maar de ambitie van premier Modi om in 2047 de status van ontwikkeld land te bereiken in de vorm van een bbp per hoofd van de bevolking van 14.000 dollar, vergt een breder perspectief: een waarin alle 28 staten economisch met elkaar kunnen concurreren.

Er zijn tekenen dat dat gebeurt. In februari meldde Tata Electronics dat het 3 miljard dollar zou investeren in een chipfabriek in de afgelegen deelstaat Assam. Dat zou 27.000 banen creëren. In mei opent de grootste vaccinfabriek van India, in Odisha, een middelmatige staat in opkomst. En de noodzakelijke veranderingen komen nog maar net op gang.

De oplossing van bijna 7 procent

Het idee dat Modi een sterke economische manager is, zal hem bij de verkiezingen, die nog lopen tot in mei, wellicht een derde ambtstermijn van vijf jaar opleveren. Het bbp is in 2023 tot het vierde kwartaal met een zinderende 8,4 procent gegroeid (hoewel de onderliggende trend dichter bij 6,5% ligt door eigenaardigheden in de manier waarop India het bbp meet). Maar de totale groei tijdens de ambtstermijn van Modi is niet opmerkelijk, gezien de normen van het land sinds het begin van de liberalisering in de vroege jaren negentig. Toen besloten de Indiase elites dat het sterk gereguleerde socialistische systeem van de decennia na de onafhankelijkheid aan een grootschalige hervorming toe was. Dat proces heeft zich met een opmerkelijke continuïteit voltrokken, ondanks wisselende politieke stromingen. In de drie decennia van de hervormingen bedroeg de groei gemiddeld 6,4 procent per jaar. Tijdens het bewind van Modi bedroeg de groei gemiddeld 5,6 procent, in lijn met de bredere vertraging van de wereldwijde groei.

Toch hebben de robuuste groei sinds de pandemie en de sterke toekomstvooruitzichten kiezers tevreden gesteld en indruk gemaakt op externe waarnemers, ook al omdat de groei wereldwijd traag blijft. Sinds 2021 is India de snelst groeiende grote economie ter wereld. Een groei van 6,5 procent zou ruim twee keer zo hoog zijn als het wereldwijde gemiddelde. Maar vergeleken met andere landen in het recente verleden lijkt dat percentage teleurstellend. Oost-Aziatische landen groeiden in hun hoogtijdagen met meer dan 10 procent. China en India hadden in de jaren tachtig vergelijkbare inkomens per persoon. China is nu vijf keer zo rijk.

Slechts weinigen in India geloven dat het land een groei met dubbele cijfers kan bereiken. De Oost-Aziatische landen profiteerden van een enorme instroom van buitenlandse investeringen en van een uitgebreide productiesector met veel laaggeschoolden. Dat hielp hen in een tijd van ongebreidelde globalisering. De opkomst van India begon later en volgde een ander pad. Het land is uniek door zijn omvang en zijn religieuze en taalkundige verscheidenheid. De regeringsverantwoordelijkheden zijn verdeeld tussen het centrum en de deelstaten, wat snelle hervormingen moeilijk maakt.

Op twee na grootste economie ter wereld?

De Indiase export steunt niet op de verwerkende industrie, maar op een productieve maar veel jobarmere IT- en dienstensector, geleid door een handvol wijdvertakte conglomeraten en een lange staart van kleine informele bedrijven. Een aanhoudende groei van 6 procent of meer zou van groot belang zijn. Goldman Sachs verwacht dat India dit decennium de op twee na grootste economie ter wereld wordt. Verhoog de groeipercentages met een half procentpunt, kruis je vingers en extrapoleer in het wilde weg, en het zou zelfs het nummer één kunnen bereiken in 2070 (zie grafiek 1), hoewel het per persoon dan nog steeds maar half zo rijk zou zijn als China en een kwart zo rijk als Amerika (zie grafiek 2).

Om die groei te bereiken en een kans te hebben om die te stimuleren, moet de toekomst er anders uitzien. Er is van alles nodig, van een groter concurrentievermogen in arbeidsintensieve sectoren als de textielsector tot een groeiende kennis in hightechsectoren die een mix zijn van diensten en productie. Dat vergt een diepere interne markt, om de binnenlandse bedrijvigheid te stimuleren, meer innovatie om te exporteren en een sterkere staat die basisdiensten levert, om ervoor te zorgen dat India zijn overvloed aan jong talent kan ontplooien.

Schoonmaken

Tijdens de twee ambtstermijnen van premier Modi is op sommige punten vooruitgang geboekt. De financiële sector geniet een groeiende wereldwijde geloofwaardigheid. Het rendement op eigen vermogen van het bedrijfsleven ligt boven het wereldwijde gemiddelde. Dat weerspiegelt een gezonder bedrijfsklimaat, met een in 2017 ingevoerde nationale goederen- en dienstenbelasting, die meer inkomsten genereert die hoger zijn dan het oude staatsstelsel. De investeringen in openbare infrastructuur nemen een hoge vlucht (zie grafiek 3); het nationale wegennet is in tien jaar met 60 procent gegroeid, het dubbele van het decennium daarvoor.

De digitale infrastructuur is nog indrukwekkender geworden. De vorige regering is begonnen met de opbouw van een nationaal identiteitssysteem, Aadhaar, dat de basis heeft gelegd voor een betalingssysteem dat 300 miljoen Indiërs elke maand gebruiken. Het heeft de meeste huishoudens in staat gesteld een bankrekening te krijgen. Uitkeringen worden nu elektronisch betaald en krediet is makkelijker toegankelijk. Het aantal nieuwe bedrijfsregistraties in India is sinds 2015 verdrievoudigd.

Een nieuwe agenda

Maar we kunnen niet om de tekortkomingen heen. De Indiase arbeidsmarkt is zwak. Een meerderheid van de Indiërs is werkzoekend of zelfs van de arbeidsmarkt verdwenen. Dat beperkt de consumptie, en de export kan dat niet compenseren. Het Indiase onderwijs is daar deels schuldig aan. De stadsbesturen kunnen de grote instroom van mensen van het platteland, nochtans een potentiële zegen voor de productiviteit, niet opvangen. Om die problemen aan te pakken, is veel meer samenwerking tussen de centrale overheid en de deelstaatregeringen nodig. Betere relaties met de deelstaatregeringen zijn evenwel niet Modi’s sterkste kant geweest.

De gespierde managementstijl van de premier heeft voordelen gehad. Hij heeft er bijvoorbeeld enkele grote nationale projecten doorgeduwd. Maar Modi is ook afgegleden naar intimidatie en een steeds autoritairder aanpak. De politieke basisstructuur van het land is wel nog altijd democratisch, dus er zal een consensus moeten worden bereikt. Dertig jaar van hervormingen hebben de basis gelegd voor een schaalvergroting voor India. Om dat potentieel te verwezenlijken, is een nieuwe agenda nodig, die net zo ambitieus is als die van 1991.