Terwijl de federale regering een akkoord bereikte over de arbeidsmarkthervorming, pleit Gretel Schrijvers, de algemeen directeur van Mensura, ervoor de externe diensten voor preventie en bescherming op het werk open te stellen voor zelfstandigen en platformwerkers. Waarom moet dat? Drie vragen.
GRETEL SCHRIJVERS. “We vinden de toegang tot diensten voor bescherming en welzijn op het werk er moet zijn voor iedereen die werkt, ongeacht hun statuut. Beroepsrisico’s verdwijnen niet omdat je zelfstandig bent.
“Tijdens de pandemie gingen heel wat zorgverstrekkers gebukt onder een te hoge werkdruk. Wie als werknemer stond ingeschreven, had recht op psychologische ondersteuning, maar voor zelfstandige artsen of kinesisten met een eigen praktijk was die er in principe niet. Nochtans stonden zij aan net dezelfde risico’s bloot. Eigenlijk pleiten we ervoor de wet voor welzijn op het werk meer af te stemmen op de realiteit van de werkvloer.”
Wilt u zelfstandigen dan verplichten zich aan te sluiten bij een externe dienst?
SCHRIJVERS. “Dat is niet de bedoeling. De werkgevers moeten zich inderdaad aansluiten bij een externe dienst voor bescherming op het werk. In ruil voor die wettelijke verplichting kunnen de werknemers bij preventieartsen en veiligheidsadviseurs terecht. Zelfstandigen kun je niet dezelfde verplichting opleggen, maar ze zouden wel tegen uurtarieven toegang kunnen krijgen tot dezelfde diensten.”
Waarom kan een zelfstandige zich dan niet tot zijn gewone huisarts richten?
SCHRIJVERS. “Omdat preventie-experts net gespecialiseerd zijn in de risico’s die aan een werkplek zijn verbonden. De relatie tussen de arbeidsomstandigheden en de fysieke of mentale gezondheid, is het vakgebied van de arbeidsarts. De huisartsen hebben meer een globaal zicht op gezondheid en mentaal welzijn, maar maken minder de koppeling met de werkomstandigheden. Dat is normaal. Ze zijn daar niet voor opgeleid.”
Zal dat het tekort aan arbeidsgeneesheren niet vergroten?
SCHRIJVERS. “Er is een tekort aan allerlei specialiteiten in de geneeskunde. Het tekort aan arbeidsartsen pak je het best aan door hun opdracht intelligent in te vullen. Laat ze met hun expertise bezig zijn, terwijl bedrijfsverpleegkundigen de routinetaken uitvoeren. Dat is de reden waarom er een officiële en erkende opleiding voor bedrijfsverpleegkunde moet komen. In Nederland bestaat zo’n opleiding al.”
