In een nieuwe doorlichting van de Europese Commissie krijgt België geregeld een schouderklopje, maar de takenlijst oogt ellenlang. Vooral de begroting en de oplopende inflatie baren Europa zorgen.
De Europese Commissie maakt geregeld een doorlichting van de vooruitgang die elke lidstaat maakt in zijn structurele hervormingen en de correctie van zijn economische onevenwichten. Voor België betekent dat een oefening in veel voorzichtig slaan en af en toe een beetje zalven.
Goede punten krijgt de overheid voor de verlaging van de belastingen op arbeid, wat tot een verbetering van de concurrentiepositie en meer banen in de privésector geleid heeft. En ook de verhoging van de pensioenleeftijd en de afbouw van het brugpensioen krijgt een bescheiden applaus.
Opvallend is hoe bijna elke opgestoken duim gevolgd wordt door een ‘maar’. Zo was de pensioenhervorming een belangrijke stap, maar blijft de vergrijzing een grote bedreiging voor de duurzaamheid van de overheidsfinanciën. En ondanks de bemoedigende taxshift blijven de vele uitzonderingen in ons belastingsysteem voor een inefficiënte werking van de economie zorgen.
De Europese Commissie heeft ook maar twee alinea’s nodig om tot het grootste pijnpunt te komen. “België heeft het in de nasleep van de financiële crisis moeilijk om zijn overheidsfinanciën op orde de krijgen”, klinkt het eufemistisch. Zonder bijkomende maatregelen stevent de begroting af op een tekort van 2,2 procent de komende twee jaar, waarop de Commissie fijntjes wijst op de “grote kloof” met de doelstelling van een structureel evenwicht (zonder rentelasten).
Een tweede groot zorgenkind is de inflatie, “die structureel hoger ligt dan in de buurlanden”. Door de automatische loonindexering dreigt die de inspanningen om de concurrentiekracht te verbeteren, teniet te doen. Dat het leven in België sneller duurder wordt dan in de buurlanden ligt niet alleen aan maatregelen van de regering, zoals de verhoging van de btw op elektriciteit. Ook het gebrek aan concurrentie in belangrijke dienstenmarkten zoals de telecom speelt een rol.
Het rapport van de Commissie laat zich eenvoudig samenvatten als: “Ja, er is vooruitgang geboekt. Maar er ligt nog bijzonder veel werk op de plank.”
