In een gesprek met Trends benadrukt Geert Van Poelvoorde, CEO van ArcelorMittal Europa, het belang van goedkopere energie bij de productie. Anders is Europees staal niet competitief in de wereld. In Europa heeft Frankrijk vandaag de beste kaarten voor elektriciteit. “De prijs in België is meer dan de helft duurder”.
In juni stopte ArcelorMittal de investering voor een vergroening van de staalfabrieken in Duitsland. Nochtans had de Duitse regering met liefst 1,3 miljard euro subsidies gezwaaid. Zelfs dat immense bedrag maakte de investering niet rendabel voor de verkoop van het staal op de wereldmarkt. Hét struikelblok blijft de hoge energieprijs.
GEERT VAN POELVOORDE. “De Duitse regering begreep dat niet. ‘Hoe kún je zoveel geld teruggeven?’ Maar de energie is er gewoon te duur. We zouden een koolstofarme elektro-oven gebruiken voor de staalproductie, in plaats van de huidige hoogovens op basis van cokes. Maar zonder een redelijke elektriciteitsprijs zijn we gewoon niet competitief. Bovendien zouden we groene waterstof moeten gebruiken, dat veel te duur is.”
Wat is vandaag het prijsverschil tussen de landen?
VAN POELVOORDE. “De Verenigde Staten blijven drie tot vier keer goedkoper. Frankrijk heeft ook een voorsprong met zijn elektriciteit uit kernenergie. We onderhandelen met Parijs over een stroomprijs voor de industrie, met kortingen voor grote verbruikers. Elektriciteit zou dan meer dan de helft duurder zijn in België en Duitsland. Vandaar dat we voorwaardelijk een investering van 1,2 miljard euro in een elektro-oven voor onze staalfabriek in Duinkerke hebben aangekondigd. Al spelen ook andere dingen mee. We moeten daar hoe dan ook een hoogoven volledig vernieuwen. Bovendien is Duinkerke heel belangrijk voor de auto-industrie. Die wil groen staal, want ze moet onder druk van de Europese Commissie haar CO2-uitstoot naar beneden halen – ook in de productie.”
We gaan niet investeren in uitstootvrije productie, om daarna de fabriek stil te leggen omdat ze niet rendabel is.”
Valt Gent uit de boot door de dure elektriciteit?
VAN POELVOORDE. “Nee. België kan wat Frankrijk kan. België heeft ook kernenergie. Theoretisch kan België ook een prijs vastleggen voor grootverbruikers. Maar politiek is dat een kluwen. Tenzij premier Bart De Wever plots een nucleaire deal uit zijn mouw schudt. Maar het is niet omdat we investeren in Frankrijk, dat we niets gaan doen in België, Duitsland of Spanje. We gaan stap voor stap naar een uitstootvrije productie. Maar het moet economisch haalbaar zijn. We gaan niet investeren in uitstootvrije productie, om daarna de fabriek stil te leggen omdat ze niet rendabel is.”
Ook de Duitse regering werkt aan speciale energieprijzen voor grootgebruikers.
VAN POELVOORDE. “Dat is niet vanzelfsprekend. Duitsland heeft geen kernenergie en kan niet zomaar de elektriciteit subsidiëren. Frankrijk subsidieert niet, het levert nucleaire energie uit afgeschreven kerncentrales. Duitsland, dat veel geld heeft, zou wel willen bijspringen, maar de Europese Commissie zal dat niet toelaten. Die Duitse plannen blokkeren telkens weer in Brussel. ‘Dat is concurrentievervalsing’, vindt de Commissie. ‘Andere landen hebben niet zulke diepe zakken.’ Duitsland heeft vandaag geen sluitend concept voor goedkope elektriciteit.”
Duitsland is dus vandaag het grootste vraagteken?
VAN POELVOORDE. “Ja. En Polen. Onze fabrieken produceerden er vorig jaar 4,3 miljoen ton staal. In Polen hebben we zelfs nog geen subsidies gevraagd. Daar maken we ons het meest van allemaal zorgen om. Polen is een land van koolmijnen. Alle elektriciteitscentrales draaien er op steenkool. Onze cokesfabrieken bij de hoogovens draaien op kolen. Polen heeft samen met Italië de hoogste elektriciteitsprijs van Europa. Polen zal uit een heel ander vaatje moeten tappen om verder te geraken, want ook elektriciteit moet klimaatneutraal worden. Zo niet volgt een heffing per ton CO2-uitstoot. Vandaag bedraagt die prijs 82 euro per ton. Onze elektro-oven voeden met elektriciteit gemaakt uit kolen is dus niet intelligent. Wij kunnen geen elektro-oven bouwen waar aan het begin van de ketting weer de kolen staan”.